A Gangster Stole My Heart [PUBLISHED UNDER LIB]

Chapter 41

Zeilica’s POV

 Fuck it!!!

Paikot ikot lang ako dito sa loob ng room namin nila Paris.

Naiinis ako sa sarili ko.

 Hindi ko alam kung bakit ang tanga tanga ko at umiyak ako kay Jiro ng dahil kay Kyo.

Hindi ako makalabas ng kwarto. Hindi ko alam kung ano pa ihaharap ko kay Jiro.

Ang sadista ko!  Iniyakan ko si Kyo pero hinid ko inisip kung ano mararamdaman ni Jiro sa kagaguhan ko.

 “Ugh! Why am I so stupid!"- sabi ko dahil na rin hindi ko alam kung ano ang dapat gawin.

 “Wag kang mag alala hindi lang ikaw”

 Tumingin ako kay Paris. Nakaub-ob siya sa may lamesa. Mukhang katulad ko may problema din siya.

 *diing*

Pareho kami ni Paris napatingin sa direksyon ng pinto.

 "I’ll get it”- walang ganang sabi ni Paris

 Inub-ob ko nalang ulit yung mukha ko sa unan.

 “Gusto kong makita si Jiro!”

 Hala. Baliw na ata ako. Kinakausap ko yung unan.

 “Kung gusto mo ko makita humarap ka sakin”

Nagsasalita yung unan?!?

Naghahalucinate na ata ako.

“Ugh! Nabaaliw na ata ako! I really miss Jiro”- nakaub-ob pa din ako sa may unan

"I miss you too" 

Nababaliw na nga talaga ako!!!

 “Shit. Jiro i think I’m crazy I can hear your voice"

 Diba parang si Bella lang sa new moon nakikita niya si Edward ang pagkakaiba lang ako naririnig ko boses ni Jiro!

 “Anya seriously stop it! You’re making me crazy! I’m right here in front of you!! Ugh! Fuck!”- may biglang humila ng unan na nasa mukha ko.

Bigla akong napaiwas ng tingin.

Nahihiya ako sa kanya, hindi dapat ako umiyak ng ganon sa harap niya ng dahil kay Kyo.

Ayokong makita niya akong ganon.

Umupo siya sa tabi ko chaka niya tinaas yung mukha ko. 

“I’m going to kill that bastard. Did he make you cry again after I left you two alone?!?”- tanong niya.

 Hindi ko pinansin ang tanong niya. Inakap ko siya. I was so unfair to him last night.

 “How much did I hurt you last night?”- tanong ko habang nakayakap ako sa kanya

 “Stop worrying about me Anya. I love you”

"Jiro please answer me”- hinigpitan ko yung pagkakaakap ko sa kanya

 “This hug is enough to make the pain disappear”

 “Then I better hug you all day”

Narinig ko ang mahina niyang tawa.

“Don’t worry about it. I understand”

 “Jiro shout at me. You should be mad at me” -sabi ko chaka ko tinanggal ang pagkakaakap ko sa kanya at hinawakan ang pisngi niya.