BANA DOKUNMA 《Her Son Yeni Bir Başlangıçtır》

On üçüncü bölüm

Yatağın sağ köşesine geçip oturdum.
"Anneme ne dedin de seni içeri aldı ?"
"Hiç arkadaşıyım dedim sadece."
Bence daha farklı şeyler soylemisti. Annem arkadaslarimi genelde tanımadan bu kadar sıcak karşılamazdi. Ona pek takilmamistim.

Dudağımda hala tuna nin izleri vardı. Dudağının tadı vardı. O 5 saniye öyle güzel gelmişti ki bana. Kelimelere dokemiyordum. Ya ilk defa birine aşık olmuştum. Ama imkansız aşktı bizimkisi. Bana zarar veren adamın oğluyla nasıl olabilirdiki? Her gün babasini görüp katlanamazdim. Benim kirli olduğumu bile bile beni kabul etmek istemezdi zaten.. boşver derya boşver.  Belki başka hayatta..

Tuna nin telefonu çalıyordu. Telefonuna bakıp ters çevirdi. Kimdi ki o ? Israrla çalan telefonunu açmiyordu.

"Önemli biri değil " dedi. Sanırım meraklı gözlerimden dolayı  cevap verme gereği duymuştu.
Çalmaya devam ettiğinde kapiyi açıp odadan çıktı ve konuşmaya başladı. Kapının arkasından kulak misafiri oldum.

"Beni bir daha arama."

"Kes lan "

Kapiyi açıp tuna nin yanına gittim.
"Noluyo ? Kim o?"

"Sen dur derya " Deyip konuşmaya devam etti.

"Şş sakın "

"Senin varya olmayan şerefini sikiyim"

Yanımda ilk defa küfür eden tunaya baktım. Çok sinirliydi. Kimdi bu?  Kolundan tutup
"Kapat telefonu " dedim.
Benim agzimi kapatarak
"Doğru konuş lan " diye bağırdı. Gözleri dolmuştu. Ellerini sımsıkı yumruk yapmıştı.
Elinden telefonu alip kapattımki telefona kayıtlı kişi ''Şerefsiz " di. Bir insan niye şerefsiz diye kaydedilirdiki. Çok istemiyorsan numarasını silersin.

"Kimdi o?"

Gözlerime bakmıyordu. Gozleri yere sabitlenmiş bir seyler dusunur gibiydi..

"Kimdi o ya soylesene " diye bağırdım.
Hala ayni pozisyonda bekliyordu.
"Ya tuna kimdi ? Baban miydi ?" Başka biri tunayi bu kadar sinirlendiremezdi.

"Ya ifadesiz ifadesiz bakma. Yüzüme bak !"

Onun görüş alanına geçip kafasini kaldırdım. Yavaşça gözlerime baktı. Gözlerini kapatsa yaş damlayacakti. Kim bilir babası ne demisti? Kesin benim hakkimdaydi. Ben tunaya zarar veriyordum.

"Tuna nolur konuş benimle , hadi "

Ellerimle yanaklarını sardim. Çene kemiklerini öyle sıkıyordu ki.

"Ben bu şehirden gitcem derya."

Neden ? Nasıl gidersin ya . Hani hiç birakmayacaktin beni. Hep yanımda olacaktın. Onca düşüncelerim arasından sadece bir kelime döküldü dudaklarimdan

"Ne- neden ?"

"Seni görmek istemiyorum. "
Bir anda gözlerim doldu. Ellerimi ondan çekip elimin tersiyle gözlerimi sildim.
"Haklısın "
Ona onu sevmediğimi söyledim. Ve ben ona zarar veriyorum. Başka bir şehre gitmek en doğal hakkı. Gitmeli.. unutmaliyiz birbirimizi.

"Bu son gecemiz olsun 12 ' de gitmiş olurum "
Babasi ne demisti de birden gitme kararı almıştı? Bir daha göremeyecek miydim onu ?
"Tamam " dedim. Odaya doğru geçip yatağa oturdu. "Hadi uyu"
Başımı sağa sola salladim.
"Uyusana "
"Uykum yok " dedim. Hala ağlıyordum.
"Ağlayarak işimi zorlastiriyorsun Hem neden agliyosun ki?"

"Bilmiyorum " Deyip göz yaşımı sildim.
"Ben senin bir daha görmek istemediğin biri değil miyim ? Al işte gerçek oluyo istediklerin"

"Ya yeter yapma tuna " Deyip sırtımı ona cevirerek yattım. O hala oturma pozisyonundaydi.
"Neyi yapmayım?" Dedi.
"Ben senin gitmenimi istiyorum ? Ya ben sana aşığım görmüyo musun ? Bu kadar mı körsün? Ama benimki imkansız aşk gibi bir sey. Ya o adamın oğluyla evlenemem ben. Bu kadarı olmaz. Sana bu kötülüğü yapamam. O geceye giremem. Hicbir erkek o şeyi yapamadan.. Yani onsuz evlenmez. Evlenemeyecegim bir adamla zaten cikamam yani çıkmam. "