Chapter 40

1K 30 0
                                    

Please be aware of some grammatical errors. Thank you and happy reading everyone! <3

__________________________________

ZABRINA'S POV

We're here at the airport and i gotta meet someone important in States.

"I'll be there too! Just wait for me, ok!" He said. Ngumiti ako at tumango.

"Ok, stay healthy and keep safe here while i'm away." I said. Tumango naman ito at niyakap ako.

"All passengers to United States, please proceed to the departure area 1," the announcer said. Ngumiti na ako kay Justine. I kissed him one last time.

"I love you, see you soon." I said. Ngumiti ito at hinalikan ako sa noo.

"I love you, wait for me." He said. I smiled and walked away from him. Hindi na ako lumingon pa at itinuloy na lang ang paglalakad.

Nakarating na'rin ako sa loob. I've decided to have the bussiness class.
Isinuot ko na ang seat belt dahil aalis na ang eroplano.

Nasa himpapawid na kami at naiihi na ako kaya nag cr na ako. Habang umiihi ako ay biglang may malakas na sumabog. What's that?

Dali-dali akong nag ayos at lumbas ng cr.

"All passengers please wear your parasuite there are some emergency's." The cabin crew announced. Agad naman akong naghanap ng parasuite. Limitado lang ang parasuite rito. I'll sue this company! Fck!
Nakakuha naman kaagad ako at nagsuot nito. Natigilan ako ng biglang may sumigaw.

"Help my daughter!" Naghihingalong saad ng isang babae na ngayon ay nadadaganan ng upuan na kung saan ay malaki ang impact ng pagsabog. Anong nangyayari rito? Ba't ganito!

Kinuha ko naman ang bata at sinulyapan ang ina na ngayon ay naghihingalo na.

"T-Thank you," she whispered. Nawalan na siya ng malay. Bakit nangyayari ito sa amin?! Damn!

Kumuha ako ng life best dahil nasa karagatan pa kami. We need to hurry. Tiningnan ko muna ang kabuhan ng eroplano na ngayon ay nagkakagulo dahil sa nangyayari. I decided to let the child wear the life best instead of me. Niyakap ko ng mahigput ang batang ngayon ay umiiyak.

"Don't worry. We'll be alright," i said and jumped from the airplane. I pushed the button to open the parasuite.  Nang nasa kalagitnaan na kami ng himpapawid ay biglang lumakas ang hangin at tinangay kami sa isang mabatong lugar. I decided to let go of the child. Napahinga ako ng maluwag ng maayos itong nahulog sa dagat. Take care!

Hindi ko na namalayan na may malaking structure ng bato at malakas akong tumama and everything went black.

__________________________

Short ud as always. TYSM:)

EMPRESS LOVE Where stories live. Discover now