Please be aware of some grammatical errors. Thank you and happy reading everyone! <3
_____________________________
ZABRINA'S POV
I'm currently sitting here at the top of the tree. I don't know why but I really love to hang out here, it's kinda refreshing and peaceful.
Napatingin naman ako sa ibaba ng puno ng makita ko ang isang babae. Namukhaan ko naman kaagad kung sino ito. It's Avril, may kausap ito sa kaniyang cellphone.
"Huwag ka'ng mag-alala, Tiff. Konting tiis na lang at magiging akin na rin si Justine. Lalo na at hindi na siya maalala ni Zabrina. Pumapabor saakin ang panahon. Justine is mine!" She said.
"Tsk, that will never happen! Kanina ka pa Tiffany hah! Kaibigan ba talaga kita? Imbis na suportahan mo ako ay dinadown mo pa ako!" Galit na saad no Avril.
Poor Avril!
"Hindi ako natatakot sa pwedeng gawin niya. Wala na ang dating galing niya!" She hissed and she angrily put her phone in her bag.
Naisipan ko namang tumalon sa mismong harapan niya at ngumiti.
"Sorry, did I bother you?" I smiled at her.
"Sorry medyo narinig ko 'yung pinag-uusapan niyo. Hindi ko naman siguro kasalanan dahil nasa taas ako ng puno at hinintay ko nalang na matapos ka." I coldly said.
"Narinig mo ba ang pinag usapan namin?" She asked. Umiling-iling naman ako.
"Not really, but I heard that you'll take Justine away from me? How cruel. Hindi mo ba naisip na may fiancee siya?" I sarcastically asked.
"Nasa harapan mo na ako. Bakit hindi mo sabihin 'yung last words na sinabi mo?" I asked her again.
"Oh? Ba't ayaw mo magsalita hah! Tell me now! Diba kaya mo na ako! Magsalita ka, Avril!" Galit ko'ng sigaw.
"Hindi naman kita sasaktan. Ba't natatakot kana kaagad saakin? Wala pa 'nga akong ginagawa," mahinahon kung saad.
"Gulat ka hah? Naalala na kita. Kayo! Ang kapal din naman ng pagmumukha mo na makukuha mo si Justine? Baka nakakalimutan mo, ako parin ang mahal niya. You'll never get the crown from me!" I said while glaring at her. I grabbed her right shoulders.
"A-alis na a-ako!" Pilit siyang kumakawala sa pagkakahawak ko pero hindi ko siya hinahayaan. Kaya mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak ko at napadaing siya.
"Aalis kana? Hindi pa nga tayo nag-uumpisa," I calmly said.
"Sa oras na may gawin ka pang katarantaduhan, Avril. Ako na mismo ang kukuha sa buhay mo. Don't ever test my patience. I'm not what you think I am!" Galit ko'ng saad. Parang tuta naman siyang tumango saakin.
"Fine! I'll never bother you again. Just please don't kill me!" She said. Agad ko naman itong binitawan.
"May utak ka nama pala, Avril. Good decision." I coldly said. Tumango naman ito at kumaripas ng takbo. Matakot na sila at muli na akong nagbabalik.
__________________________
Ty:)
