2.BÖLÜM

920 62 3
                                    

Multimedya : Asena ve Açelya

Hastaneye varmak 10 dakika kaldı. Gerçekten sinirlenmemek elde değil. Başkasından dayak yediği yetmiyor bide benden yiyecek şimdi. Ayrıca doktoru da döveceğim. Kızı hastaneye getirdikten sonra gitmeme izin vermediler. Çünkü neymiş efendim bu kız dayak yemiş şikayetçi olmak isteyebilirmiş , onu döven ben olabilirmişim ayrıca karakola gitmemiz gerekiyormuş falan. Bu kız hastane de ayılsada sonra ben döverek bayıltacağım gerçekten ya. Ben dışarı da rahatsız hastane koltuğunda otururken doktor sonunda odadan çıkıp bana baktı.

"Hasta kendine geldi. İsterseniz içeri girebilirsiniz. Ayrıca ailesine de haber vermemiz gerekiyor. "

Hobor vormomoz gorokoyor. İyi de BANANE. Daha fazla bu uyuz doktorla uğraşmamak için hasta odasına girdim. Kolunda serum takılıydı , dümdüz ileri bakıyordu. Ayrıca dudakların da ve kadında belirgin yaralar vardı , elleri ve kolları da çizilmişti. Kapıyı sessizce açtığım için geldiğini fark etmedi. Birkaç adım atınca ayakkabıların çıkardığı sesi duyup bana doğru başını çevirdi.

"Kafan yerinde mi ? Herşeyi hatırlıyor musun ? "
Nasılsın ? İyi misin ? bunları​sormadım çünkü umurumda değil. Hemen doktora söylesin de gideyim artık.

"Evet hatırlıyorum. Teşekkür ederim beni kurtardığın ____"

Sözünü bitirmesine gerek duymadan doktoru bulmak için odadan çıktım. Birkaç koridor döndükten sonra doktoru gördüm. Koşarak ona yaklaştım.

"Doktor o herşeyi hatırlıyor. Onu ben dövmedim. İstersen kendisine sor. Bende artık gideyim. "

"Tamam hadi sormaya gidelim. "

Tekrar odaya döndük. Kız ve doktor konuşmaya başladı. Nihayet kız onu dövenin ben olmadığını söyleyince doktora ' gördün mü ? ben yapmadım' bakışı attıktan sonra odadan çıkmak için kapıya yürüdüm. Tam o sırada doktor sinir bozucu sesiyle ,
"Şuan gidemezsiniz. Ailesi de geldikten sonra şikayetçi olurlarsa ifade vermeniz gerekebilir. "
Bu benimle dalga mı geçiyor ya.
"Tamam. " Gitmeme izin vermiyor sonuçta kabul etmekten başka şansım yok. Daha sonra kız anne babasını arayıp hastaneye çağırdı. Doktor telefonu kıza uzatıp onun konuşmasını istedi ailesi endişelenmesin diye. Ne kadar da düşünceli ve anlayışlı. Keşke bana karşı da biraz anlayışlı olsaydı da şu kan ilaç kokan iğrenç yerden bir çıkabilseydim. 15 dakika boyunca kızın ailesinin gelmesini bekledik. O sırada bu uyuz kız birkaç defa bakmış bende bakışlarında sinirle karşılık verince gözlerini kaçırmıştı. Tam bir salak. Ailesi telaşla içeri girip kızlarına sarıldı ve soru sormaya başladılar. Kızda tek tek anlattı. Sonra bana dönüp teşekkür etmeye başladılar. Sonuçta büyüğe saygı olaraktan kibarca gülümseyip önemli olmadığını söyledim. Umarım kız şikayetçi olmazdı da birde karakola gitmek zorunda kalmazdım. Az sonra doktor gelip kızın önemli birşeyi olmadığını söyleyip birkaç tane çürükler için krem ve ağrı kesici verdi. Ve aileye karakola gidip şikayetçi olmayı önerdi. Ona neyse. Kız şiddetle şikayetçi olmak istemediği için karşı çıkıyordu. Ama ailesi kabuk etmiyordu tabi. Sonuç olarak karakola gitmemiz gerekiyordu. Neyse ki kızın - Açelya ailesi konuşurken öğrenmiştim - ailesi arabayla gelmişti. Zaten bu kız yüzünden fazlasıyla yorulmuştum. Ama hata bende Burak olduğu yerde , başkası kurtarsın. Salaklık işte. Arabada karakola giderken kız bana hala arada bakmaya devam ediyordu ama bu kez sinirli bakış falan atmadım , hiç umursamadım. Ailesi olmasaydı kafasına bir tane ve geçirirdim ama. Bu ne ya. Karakola gelince arabadan inip binaya yürümeye başladık. Komisere tek tek ifade verdikten sonra kız yani Açelya neyse işte umurumda değil şikayetçi olmak istemediği ve ağladığı için ailede şikayetçi olmaktan vazgeçti. Niye şikayetçi olmuyorsa zaten buraya kadar geldim. Tam bir ezik. Hadi dövemedin niye şikayetçi olmuyorsun ki. Ne kadar da silik bir karakter. Hiç sevmem. En sonunda ifadeleri imzaladıktan sonra karakoldan çıktık.  Onlar beni arabayla eve bırakmayı teklif ettiler ama kabul etmedim. Daha fazla bu salak kıza katlanamam çünkü.

Of yarın da pazartesi vallahi bıktım okuldan. Bu salak kız yüzünden tüm pazar günüm rezil , sefalet oldu. Hiç karşılaşmasaydık ben sinirim geçince eve gider pineklerdim. Bu kız bugünden itibaren ' nefret ettiklerim ' adli listemde ilk 10'a yükseldi. Neyse bu daha görmem zaten.







KABA KAHRAMAN LGBTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin