aşkın nefretle dansı

Bölüm 26: Yeni arkadaş

Sonunda gelmiştim. Odam gerçekten çok güzeldi.Çatı katı bir oda herkesin istediği gibi.Burası Türkiyeden çok farklıydı.Biraz dinlendikten sonra akşam yemeği için aşşağıya indiğimde çoktan hazırdı.
"Nasılsım canım dinlenebildin mi?"
"Evet herşey için teşekürler teyze."
Ben masaya geçtiğimde kapı çaldı.
"Tatlım misafirlerimiz var.Kusura bakma sana haber vermeyi unuttum."
"Sorun değil."
Teyzem kapıyı açtığında üstüme çeki düzen verdim.Eniştemde kapıya doğru gitti.
"Hoşgeldin ." hepsi ingilizce konuşuyordu.İngilizceyi az çok biliyordum.İçeri girdiklerinde beni görünce adam bana dikkatlice baktı.
"Sen Derin olmalısın."
"Evet.Hoşgeldiniz."
"Bob'unda senin yaşında bir oğlu var onla tanışmanı istiyor."
Sadece başımı sallamakla yetindim.Yemeğe geçtiğimizde iş hakkında konuşuyorlardı galiba.Söylediklerinin sadece yarısını anlamıştım.
"Derincim birazdan Jorden gelecek biraz seni gezdirecek olur mu?"
"Peki."
Kapı çaldığında kalkıp açtım.Sarı saçlı bir çocuk ve masmavi gözleri duruyordu karşımda.Ben çocuğa hayranlıkla bakarken teyzem araya girdi.
"Selam Jorden yeğenim Derin."
"Selam."
"Selam."
"Sen onu biraz gezdirirsin hem hava almış olur."
Jorden onay vererek başını sallamıştı.Tatlı bir çocuktu.
Boş sokakta yürümeye başladık.Hiç konuşmuyordu.
"Nereye gidiyoruz."
"Eğlenebileceğimiz bir yere."
Buraları bilmediğim için onu takip etmeye devam ettim.Beni bir bara getirmişti.
"Ciddi misin?"
"Eğleneceğiz."
"Bizi buraya almazlar."
Jorden kapadaki adamlara selam vererek içeri girdi.Ne yani bu kaar basit mi girmiştik içeriye.Ben hala girşte dururken jorden kolumdan tuttu ve beni içeriye soktu iyice.
Korkmaya başlamıştım.Melek suratlı çocuğun altınfa neler varmış meğersem.
"Sakin ol sadece kafa dağıtacağız."
"Sakinim zaten."
"Peki ne içersin kokteyl?"
"Olur."

********
Bardan çıktığımızda ikimizde fazla saçmalıyorduk.Ama dediği gibi eğlenmiştik.Çok eğlenceliydi.Yeni arkadaşım o kadarda kötü değildi.
" Senin şu kuzenin ne kadar gıcıkmış."
"Aynen öyle ondan nefret ediyorum."
"Az önce özlüyordun."
"Kararım değişti belki."

Eve geldiğimizde teyzem bizi kapıda karşıladı.Jorden içeri geçmemişti.Teyzem bana eğlendin mi der gibi bakıyordu.
"İyi biri ve eğlenceli."
"Evet iyi çocuktur."
"Sanırım buradaki ilk arkadaşım."
"İyi geceler tatlım."
"Sanada."

Yukarıya çıktığımda yatağa uzandım.Kafamı sertçe yastığa gömdüm.İki gün önce o an gözlerimin önüne geldikçe duygularım kabarıyordu.
İçimdeki inanılmaz derece de onu görme isteği beni çıldırtacaktı.
Saatlerce yine onu düşündüm.Kötü anılarımızı değil de onun gülüşünü , bakışını, yakınlığını düşündüm.Sonrada yorgunluktan uyuya kaldım.

....

Sabah uyandığımda gözlerimi açamadım.Biraz daha uyumak istiyordum ama teyzem bana sesleniyordu.Zorda olsa yataktan kalktım ve banyoya gittim.Sabah kalktıpımda gerçekten feci görünüyordum.Hemen yüzümü yıkadım.Üzerimi giyinip aşşağıya indiğimde kahvaltı hazırdı.Jorden da buradaydı.
"Herkese günaydın."
"Günaydın."
"Bugün okula gideceksin tatlım Jorden seni götürecek aynı okuldasınız."
"Tamam."
Aceleyle kahvaltımı yapıp evden çıktım.Kapıda siyah lüks spor araba vardı.Madem araban vardı dün neden yürüdük.Arabaya bindiğimde müzik açtı.
"Naber."
"İyi sen"
"İyiyim heyecanlı mısın?"
"Galiba biraz."
"Aynı sınıftayız sorun olmaz."

Okula geldiğimizde hayranlıkla baktım.Türkiyede böyle okul olsa hergün üşenmeden gelirdim.Okulu sevmeye başlıyordum sanırım.

"Burası harika."
"Daha önce hiç okul görmemil gibisin."
"Burası okulsa benim okulum neydi?"
Ben etrafı dikkatlice incelerken Jorden bir kaç kişiye selam verdi ve beni oraya doğru sürükledi.
"Selam çocuklar bu Derin Türkiye'den geldi."
"Selam."
"Selam."

Arkadaş grubu fazla cana yakındı ama ben sanırım fazla soğuk biriyim yani en azından yeni tanıştığım kişilere karşı.Jorden beni sınıfa götürürken koridoru inceliyordum.Heryerde dolaplar vardı.Ponpon kızlar ve okulun havalı çocukları.Sanırım yanlışlıkla bir american filminin içine düştüm.Kendi kendime gülmeye başladığımda Jorden bana garip garip bakıyordu.
"Ne oldu?"
"Yok bişey."
Keşke Melis te burada olsaydı.Onunla hep böyle hayaller kurardık.Melis'i buraya gelmeden aramıştım.Keşke oda gelebilseydi.
"Mert bir şey soracağım."
Ah olamaz Mert mi dedim ben(!).İşte fazlasıyla pot kırdın Derin.
"Yanlış oldu bebek Jorden."
"Üzgünüm."
"Onu özlüyor musun?"
"Bilmiyorum sanırım ."
"Neden onu bıraktın ki bu kadar seviyorsan."
Ona bıkkın bıkkın bakarken bana döndü .
"En yakın arkadaşın sayılırım bana anlatabilirsin."

...
"Maceralı bir hayatın varmış."
"Ya ne demezsin ne macera ama."
"Bak ne dicem.Bir gün oraya seninle geleceğim ve o yengeni beraber döveceğiz."
"Saçmalama Jorden.Ben o kadar takmıyorum."
"Benide orada gezdirirsin değil mi?"
"Tabi kii."
Jorden gerçekten iyi bir arkadaştı.Tuhaf , gıcık ama iyi biri.Herşey iyi gidiyordu.Buradaki hayatıma alışmam gerekiyordu.Jordrn sayesinde hemen alışıcak gibi görünüyordum.Çünkü benim hiç buraya yabancı bir olarak bakmamı sağlamadı.Herşeyi birlikte yapıyorduk.En yakın arkadaş .Arada başını şişiriyordum belki ama bu da benim kötü yanım.Tek bir şey yapmam gerekiyordu.Unutmak ve hayatıma yeniden başlamak.......

Bu bölüm biraz kısa oldu ama diğer bölümü uzun yazacağım bebeklerim.:)))