aşkın nefretle dansı

bölüm6: Belirsizlik

Sabah uyandığımda yanımda kimse yoktu. Nereye gitmişti bu Mert yatağa oturdum ve etrafıma baktım. Sanırım banyodaydı.Dün olanları düşünüyordum hayatımdaki en güzel yılbaşı mıydı? Duygularımdan emin değildim hemde kuzenime karşı yani üvey kuzenime. O kadar tuhaf ki daha önce hiç böyle hissedip kararsız kalmamıştım.Dalgın bir şekilde etrafıma bakıyordum.
"Ne o beni mi arıyorsun?"

"Ne alaka ya hayır." dedim. Üzerinde sadece havlu vardı ve öylece karşımda duruyordu.

"Dün gece çok eğlendim güzelim harikaydın ve fazla sarhoş." Hayır ya ne saçmalıyordu ben geri sayımdan sonrasını hatırlamıyorum.

"Ne!" diye bağırdım bu saçmalıktı.Neredeyse ağlayacaktım.

"Şaka yaptım intikam için yüzünün halini görmeliydin" dediği an ayağa kalkıp ona vurmaya başladım. Ama çok geçmeden kollarımı tuttu ve resmen kahkaha atıyordu.
"Bırak"

"Hayır olmaz bırakırsam vuracaksın."dedi ve bana sarıldı.Böyle şaka mı olur ya. Ama o bana sarılınca tüm korkum nefretim yok oluyordu. Nedenini bilmiyorum ama onun yanında kendimi güvende hissediyordum.

"Birdaha bana böyle bir şaka yapma ."

"Peki hadi aşşağı inelim kahvaltıyı kaçıracağız."dedi. Aşşağı indik açık büfeden birşeyler aldık ve amcamların olduğu masaya gittik.

"Günaydın ve mutlu yıllar "dedim yerime otururken Mertte papağan gibi benim söylediklerimi söyledi.

"Nasıl gidiyor Derin sevdin mi burayı?"

"Teşekkürler amca çok güzel."

"Bugün kaymaya gideceğim ben "Dedi Mert. Ben hayatımda hiç kaymamıştım ve nasıl bir şey olduğunu merak ediyordum.
"Sen Derin?"

"Ben hayatımda hiç kaymadım ki."

"Mert sana öğretir "dedi yengem. Mert umursamamıştı bile. Kayak yerine gittiğimizde Mert beni beklemeden yürüyordu.

"Mert biraz yavaş."

"Bak tatlım bugünü sana kaymayı öğreterek geçiremem."İleride Çağatayı gördüm.
"Peki bende Çağataydan isterim " dedim ve Çağataya doğru ilerlemeye başladım. Mert afallamıştı.Beni kolumdan tutup çekti.

"Sen gerçekten tam bir belasın."

"Evet ayrıca çok tatlıyım."dedim dil çıkararak.

"Bak şimdi ilk önce nasıl duracağını göstereyim." dddi ayaklarının ucu birbirine yakındı. Çapraz gibi bişeydi.Onun yaptıpını yaptım.

"Kayarken ayağını bir ileri bir geri bunu biliyorsun zaten" evet bunu biliyordum.
"Durmak istediğinde ayaklarını paralel yaparak yan dön" dedi başımla onayladım.

"Hadi şimdi deneyelim " dedikletinin hepsini uyguladum ama tam gidecekken ayağım takıldı ve düştüm.Mert halinde çok memnundu düşen bendim tabi en sonunda beni kaldırmak aklına gelip kaldırdı.
Bir kaç denemeden sonra artık kayabiliyordum.Mertle yarışıyorduk ama hala onu geçecek kadar iyi değildim o bu işe o kadar hakimdi ki. Tepeden aşşağı indiğimizde :
"Sıcak çikolata içelim mi? " dedi.

"Tamam" dedim ve birlikte otelin kafesine girdik.
Mert sıcak çikolatalarımızı alıp geldi.Ve tam o anda Çağatayda yanımıza geldi.
"Merhaba Derin ben senin telefon numaranı almamışım  acaba verir misin? Tabi sorun olmazsa arkadaş olduğumuzu düşünüyorum?"

"Tabii sorun olmaz." Telefonunu elinden aldım.Kendi telefonumu ona uzattım.Mert sadece bizi izliyordu.Çağatay gittikten sonra hiç konuşmadı.

"Mert neden hiç konuşmuyorsun çok sıkıcısın."

"Sıkılıyorsan Çağatay'ı arasana sıkılmazsın hem."dedi. Bu neydi beni kıskanıyor muydu? Yok canım her zamanki Mert işte.

"Aramak istemiyorum."

"O zaman neden telefon numarasını aldın."

"Mert sen beni kıskanıyor musun?" dedim.

"N_ne alaka ben seni neden kıskanayım ki."dedi ama sesinde bir titreme vardı.

"Bu arada otelde bir oda boşalmış amcam sana o odayı almış."

Bu yağmurda başka bir gün yağamaz mıydı? Bu da yetmezmiş gibi şimşekde çakıyordu.Tek korktuğum şey gök gürültüsüydü.Yorganı sonuna kadar çekmiştim ama hala korkuyordum. Yataktan çıkıp Mertin odasına gittim yedek anahtar bende vardı böylece kapıyı kolaylıkla açtım.

"Mert" fısıldayarak sesleniyordum mert bana dödü.

"Noldu?"

"Şey ben şimşek. Korktum işte yanında yatabilir miyim." kenara kaydı ve bende hemen yanına yattım.Ona arkamı döndüm oda bana arkasını dönmüştü.Birinin yanında uyumakta beni rahatlatıyordu. Ama şuan hala korkuyordum.Kısa süre sonra Mert bana döndü ve bana sıkıca sarıldı.Birazda olsa korkum geçmişti.Mert bana güven veriyordu. Bilmiyorum daha önce kimsenin yanındayken böyle hissetmemiştim.Sanırım ben kendimi Mertin kolları arasında küçük bir çocuğun babasına sarıldığında hissettiği güveni hissediyordum. O derece saf ve güzel bir güven veriyordu bana....

Arkadaşlar okuduğunuz zaman oy verirseniz sevinirim yorumada sevdiğiniz veya sevmediğiniz yerleri yazarsanız ona göre düzeltebilirim.