II: Welcome to Ruffians City

9.2K 297 49
                                    

CHAPTER TWO: WELCOME TO RUFFIANS CITY

Two months.

Dalawang buwan na ang nakalipas mula noong nakarating siya sa Pilipinas.

Sa nakalipas na dalawang buwan, walang araw na hindi niya naiisip ang papa niya at ang sinasabi nitong isla.

According to her map, ang isla ay malayo-layo sa Luzon. It's between Visayas and Luzon, pero mas malapit ng kaunti sa Visayas. She tried searching it on google but no results found.she found nothing. No results found. Maybe it's a lost island? Kahit isang impormasyon lamang, wala siyang nalaman.

She gave a last heavy punch on the punching bag and sharply exhaled. She has been training ever since she arrived in the Philippines. She made herself stronger and fiercer. Her loved ones protected her in the past, now, it's her time to protect them.

Kahit wala na ang mga ito, gagawin niya ang lahat para mabigyan ng halaga ang pagkamatay nila. Even her parents.

Noong hinahalungkat niya ang mga gamit sa eroplano habang palipad papuntang Pilipinas ay nakita niya ang iba pang sulat ng kaniyang Papa. Doon niya nalaman na wala na ang totoo niyang mga magulang.

'King and her wife found dead. Is the baby dead or alive?'

There was a newspaper saying the two of them are dead and their baby may either be dead or missing but alive. At alam niyang siya 'yung bata. Pero saan sila namatay?

She felt so alone that time. Tila wala siyang kakampi. Everything was gone. The hope that was built inside her was gone. Nawawalan na siya ng pag-asa. But then, bigla niyang naalala ang papa niyang nakahiga sa kama, patay at naliligo sa sariling dugo. Anger slowly crept on her.

Just because she's a girl doesn't mean she won't fight.

Habang nagpapahinga at iniiyak ang lahat noon sa eroplano ay pinangako niya sa sarili niyang gagawin niya ang lahat, malaman lamang kung ano ang kanilang rason sa pagpatay sa kanila.

First, her biological parents. Now, her adopted father. Tila ba gustong gusto nila siyang nakikitang nahihirapan.

Ano bang meron sa akin? Bakit lahat ng mahahalaga sa akin, nawawala? She once asked herself. But she didn't get any answers.

She grabbed her things as she pushed the unlocked button of her car key. Nagulat lamang siya noong naroon na siya sa airport dahil may gamit na siya doon at pera, kung saan siya titira, pati na din ang sasakyang ginagamit niya ngayon. Guess her father readied everything for her.

Kung sana lang...

Napailing siya at tuluyang pumasok sa kanyang Audi A6. She instantly started the engine at agarang pinaharurot ito. At habang nasa biyahe ay nakikinig lamang siya sa radyo.

While driving, she brought the map out. Nakaturo ang kanyang hintuturo sa kung nasaan siguro siya papunta sa kanyang patutunguhan. She calculated the rout with her GPS.

"Calculating the rout...." Panimula nito. Noong natapos na'y tinignan niya ang kilometro ng kanyang tutunguhin pa.

17 h and 39 min (922.7 km)

In The City Of RuffiansTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon