In The City Of Ruffians

XXI: Rank

CHAPTER TWENTY ONE: RANK

Hennessy gingerly open her eyes just to saw a man's bare back. Kahit pa masakit ang ulo nito, pinilit niyang bumangon. The muscles on his broad shoulders sent shudders down to her spine. Tila isa siyang mandirigma sa porma ng mga muscles niya.

Agad na napatakip sa mukha at agarang humiga si Hennessy gamit ang kumot noong lumingon ito sa gawi niya. She cursed under her breath. Kapagka'y biglaang may humila sa kumot sa kanyang paa kaya't nahulog sa sahig ang kumot.

Sumalubong sa kaniya ang blanking tingin ni Ishun. "Stop pretending to be asleep. I know you're not." He said. Hennessy blinked. Once. Twice. Thrice.

Why does he have to be so handsome?

Ishun suddenly snapped his fingers right in front of her face. "Bakit ang gwa--" She stopped immediately and changed her choice of words. "Bakit ako nandito?" Tanong niya. Ishun stared at her for a second before answering.

"Hindi ko alam. Wala akong maalala."

"Ano?!" She exclaimed. Kumunot naman ang noo ni Ishun. "Bakit?"

"Wala ka talagang maalala?" Tanong ni Hennessy. Ishun once again stared at her eyes and shook his head. "Wala talaga."

Damn it.

This is so unfair! Bakit siya nakakaalala kung ganoon? The memories from last night were so vivid. Alalang-alala pa niya ang mga nangyari kagabi. From the beginning until the end. At sobrang nahihirapan siya kasi she feels very awkward. Tapos itong si Ishun walang maalala?!

"Bakit, ikaw? Do you remember something?" Tanong pabalik ni Ishun. Napatingin naman si Hennessy sa kanya. If he doesn't remember anything from last night then she also must not remember anything.

Kahit gaano pa kahirap kalimutan 'yun, she'll pretend like it didn't happen at all. Sinisisi niya ang mga nababasa niya dahil ang sabi ay kapag sobrang lasing ka na ay hindi mo na maalala ang mga ginawa mo that night. Pero ngayon, bakit?! She remembers every detail! It's so unfair!

Sinisisi 'din niya ang sarili niya dahil ang lakas ng loob uminom, buti hindi nasabi ang dapat na hindi sinasabi. Hennessy doesn't know what has gotten into her last night. Bigla na lang niyang gusting maglasing.

Nagkatitigan sila ni Ishun ng ilang segundo bago mapagtanto ni Hennessy na tanging twalya lang ang nakapulupot sa bewang ni Ishun.

Agad siyang napasigaw ang sinampal ang mga palad sa mata para magising na din sa katotohanan na hindi talaga maalala ni Ishun. Bahagyang naghiwalay ang dalawa nitong daliri at nakitang inikot ni Ishun ang mga mata niya at tumalikod. "Late reaction." Bulong pa nito habang papasok sa banyo.

Nakahinga ng maluwag si Hennessy at nababa ang mga palad sabay bagsak ng sarili sa kama. Nakatingin lamang siya sa kisame. Bothered why Ishun can't remember. Kahit ba 'yung halik lang?

It's very unfair on her side. That's her first kiss for pete's sake! Tapos hindi maalala ng nakakuha? Hennessy groaned and shook her body to make a creaking sound out of the bed. Minutes later, Ishun walked out of the bathroom, fully clothed. May twalya pa ding nakasukbit sa balikat nito at pinupunas sa ulo niya.

Hennessy tried to pin her body up but her head hurts. Nanatili siyang nakahiga, nakangiwi. Her head turned to her side when she felt the bed occupied by someone. Nakita niya si Ishun na nakahawak ng basong may lamang tubig at gamot sa isang kamay nito. "Drink this. You're not used to drinking, I supposed?" Patanong nitong saad.