CHAPTER EIGHT: INTRUDER
After that night, gaya ng sinabi ni Hennessy kay Chandria, she'll keep it as a secret. Kahit na sinasabi nitong hindi naman niya gusto si Justice, sikreto pa din ito.
Hindi na nahintay ni Hennessy na dumating sa kanilang kwarto sina Astrid at Savannah. She fell asleep as soon as she climbed to her bed and lay down.
Ilang oras muna siyang nakatulog bago makaramdam ng taong umaalog sa kanyang higaan. She groaned and looked at the window first. Kumunot ang noo niya noong nakitang gabi pa. Kumurap-kurap siya upang tignan kung namamalik-mata ba.
Napatingin siya sa taong yumugyog sa kanya. It was Chandria. And she's still wearing her short shorts with her sleeveless top. Ganoon din sina Astrid at Savannah habang nakatayo sa baba.
"Bakit?"
"May pumasok sa isla. They invaded our territory." Ani Chandria. Agad na nanlaki ang mata nito. Magtatanong pa sana siya ngunit bigla nalang sumingit si Savannah.
"Get up. Just wash your face and brush your teeth. No need to change your clothes, we're in a hurry. May urgent meeting sa stadium." Ani niya. Napatingin siya sa suot niya. Loose shirt and short shorts. She sighed and looked at Savannah. She pointed her wrist, sinyales na wala nang oras. Tumango na lamang siya.
Besides, it's fair. Pati sila'y nakapantulog padin, with their top underwear of course. Mabilisan siyang bumaba mula sa second deck ng kama at nagtungo sa kasilya. Agad niyang hinawi ang buhok papunta sa kanyang likod. She opened the faucet and immediately splashed the water towards her face with her eyes both closed. After that, she brushed her teeth and she was ready to go.
Mabilis siyang naglakad papalabas sa kasilya at nagtungo sa salas. Nakita niyang hinahanda nila ang mga baril nila. She did the same. Paglabas nila ng kwarto ay madaming taong nagsasalita. Mostly, whispers. Siguro'y kinakabahan dahil sa nangyayari.
Mabilis silang nakarating sa stadium dahil sa patakbong naglakad ang mga ito. Pumunta sila sa pinakaharap at dahil kasama ni Hennessy ang tatlo ay nadamay na siyang nakatayo sa linya ng mga may matataas ang rangko.
Nakita niyang nakatayo at nag-uusap ang mga ito. The leader, nanahimik lamang at tumatango tango sa mga sinasabi nila. The co-leaders, sila mostly ang nagsasalita. The commanders were giving their opinions, while the rest were telling stories. Habang siya'y nananahimik lamang sa gilid.
Biglang natigil ang mga ito at isa isang pumunta sa harap. Ishun was the first one to step on the staircase. "Attention!" Mala-kidlat na sigaw ni Ishun. Umaalingaw-ngaw pang ang boses nito. His voice caught all the attention of the people inside the stadium.
"Hindi ko alam kung bakit may nagtangkang pumasok sa teritoryo natin. Ngayon lang nangyari 'to." Sambit ni Ayesha mula sa harap. Nagulat siya noong bigla itong tumingin sa gawi niya.
"At may tatlo lang na bago." She said, not tearing her gaze from her. Wait, is she doubting her? Them? "Ang pinagtataka ko lang talaga, bakit ngayon lang kung kalian kayo dumating?" She asked again.
Biglaang nagbulungan ang mga tao sa loob. May mga sumang-ayon at humindi, sinasabing imposible. "Stop this nonsense, Ayesha." Sambit ni Savannah. Tumaas ang kilay nito at binaling ang tingin kay Savannah.
"Now, you're with her?" Bumuga siya sa hangin. "Unbelievable." She emphatically said. "Kasabwat ka rin ba?"
"How dare you?! Sinasabi mo bang--"
BINABASA MO ANG
In The City Of Ruffians
ActionIt takes a bullet and a gun to kill a ruffian, unless, the ruffian pulled the trigger first. Ruffians aren't afraid of anything. They fight for entertainment. They take people's lives as easy as blinking. To make the story short, they love violence...