Acıya tutkun bedenler

4.| Öfke

Playlist; The nbhd - Leaving Tonight

4.| Öfke

Yıldıza basmayı ve satır aralarına kendi zihninizden parçalar bırakmayı unutmayın 🍒

Her gün rutin haline getirdiğimiz bu alışkanlık artık zor gelmiyordu bana. Her sabah dörtte kalkıp kahvaltı hazırlardım ve hepimiz kahvaltıdan sonra antrenman yapardık. Bulut Efsunu çalıştırırken, Kenanda beni çalıştırırdı.

Ama artık evde dört kişi değiş,beş kişiydik. Çakılın dün burada ilk gecesiydi ve o garip bir şekilde ilgimi çekmeye başlamıştı. İlk görüşte aşık olmak ve ya hoşlanmak gibi şeyler değildi bu farkındaydım, kendimi iyi tanıyordum. Sadece pek konuşmayan insanlar hep ilgimi çekerdi, sessiz insanların içerisinde fırtınalar kopardı ama siz tek bir çığlık bile duymazdınız. İçlerinde biriktirdikleri öfkeyi gözlerinde görebilirdiniz ama asla tam emin olamazdınız.

Gizemli olmaya çalışmadığının farkıdaydım Çakılın ama yine öyle olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Onu kışta yeri kaplayan buz gibi düşünmeye başlamıştım. Altında derin bir su taşıyan büyük buz parçası; kırarsak o suyun içinde boğulabilirdik. O buzun altındaki suyun ne kadar derin olduğunu bilsekte ne hissettirdiğini içine düşmeden bilemezdik. Ne zaman,hangi darbeyle kırılacağınıda bilmezdik. Bazen çok güçlü bir darbe gerekirdi, bazen ise sadece dokunmak yeterli olabilirdi..

Ama ne yazık ki biz bazenlerin tam zamanını bilmezdik, bu da hayatın bize oynadığı oyunlardan biriydi.

Sanırım o da yeri kaplayan buz gibi kırıldığında insanı yokede bilirdi.

Kırıldığında sessiz duran insanlar çoktur, peki ya kırıldığıda kızan insanlar?

Sadece meraktı işte benimki, onu merak ediyordum. Yıllardır aynı insanlarla aynı çatı altındaydım ve onları çözmüştüm, onları elimin içi gibi tanımıştım.. Ama şimdi o çıkıp gelmişti ve ben onu bir gram bile tanımıyordum. Aynı çatı altında tanımadığın biriyle yaşamak kapının ardında duran sessiz tehlike gibidir. Kendimi bu yüzden savunmasız hissediyordum, neyle karşılaşacağımı az çok önceden tahmin ederdim ama şimdi koca bir belirsizlik içimdeki korku gölünün genişlemesine sebep oluyordu.

"Daha hızlı Dora!"diye gaz verdi Kenan bana yüksek sesle. Evin bodrum katında antrenman yapacağımız bir yer hazırlamıştık ve Ceyhun içerisini aletlerle doldurmuştu.

Hızla kum torbasını ardada yumruklamaya başladım aniden. "Tekmeyi unutma."diye uyardı beni Kenan. Bulut biraz ötede Efsuna antrenman yaptırırken Çakılın şınav çektiğini gördüm. Yumruk atmaya devam ediyordum, ama dikkatim biranlık ona gitmişti. Bir saati geride bırakmıştık, sıcaklık seviyem dahada artıyordu. Çakıl şınavı kolaylıkla çekiyordu ama vücudundan akan terleri görebiliyordum, üstsüzdü ve kasları daha belirgin gözüküyordu. "Dora!" Kenanın sesini duymamla irkildim ve kum torbasını durdurdum.

"Dikkatini topla, ne oldu sana?"diye sordu kaşlarını çatarak. Kenanda hepimiz gibi terliydi ama Bulut ve Çakılın aksine üzerinde siyah atlet vardı.

"Hiç bir şey."dedim nefesimi dışarıya vererek.

"Sana tekme at diyorum hala yumruk atıyorsun Gökkuşağı."dedi sitemle. "Ne dağıttı zihnini bilmiyorum ama kendine gel. Sen çıkacaksın ringe bir kaç güne." Zihnim dağılırsa toplamak benim elimdeydi biliyordum. "Hadi kızım göster kendini, başla."

Derin bir nefes aldım ve kum torbasına ard arda yumruk vurup ardından sağ bacağımla tekme vurdum. Durmadım, tekrar ve tekrar yaptım aynı hareketi. Zihnimi dağıtan olayları defettim aniden, tek odağım yumruklarım ve tekmem oldu.