KÖTÜ KADER

Oyun başlıyor.

Bölüm 3.

Ders boyunca kalp atışlarımın hızı hiç yavaşlamamıştı. Derin derin nefesler alıp nefes alışverişimi düzene sokmaya çalışsamda beceremedim. Önümdeki Yağmur ise iki de bir arkasına bakıp Kerem'e kaş göz haraketi yapıyordu. Benim terler içinde nefes alışverişimi bile fark etmemişti. Ne arkadaş ama ? 

Zilin en sevdiğim sesiyle sıramdan bir saniye bile beklemeden kalkıp kendimi koridora attım. Orada biraz daha kalsaydım kesinlikle panik atak geçirecektim. Derin bir nefes alıp sağ tarafa yavaşça yürümeye başladım.Boyunluğuma baktığımda neredeyse terden sırılsıklam olmuştu. Çıkartsaydım,kesinlikle bant belli olurdu.Ama böyle giderse terden geberecektim.Kızlar tuvaletine doğru yola koyulmuşken önüme Barış çıktı.

"Zeynep?"

"Ef-efendim Barış."  dedim tedirgin bir ses tonuyla.Koridorun tam ortasında olduğumuzu fark ettim.Kenara çekildim ve duvara yaslandım.

"Çok terlemişsin. Şu boyunluğunu çıkarsana?" diyerek eliyle boyunluğumu çıkarmaya çalıştı.Ani bir haraketle elini çektim ve boyunluğumu daha da sıkılaştırdım.Kaşlarını çatmış beni izliyordu. 

"Gerek yok.Böyle iyiyim."

"Ama,çok fazla terlemişsin Zeynep.Bir sorun mu var?"

"Hayır.Ne sorunu olsun ki?" diyerek gülümsemeye çalıştım.Barış'la göz teması kurmamak için başımı sola çevirdiğimde altı gözün beni izlediğini fark ettim.Kerem,Melis ve Aksel sınıf kapısının önündeydi.Kerem ve Melis duvara yaslanıyorlardı.Aksel karşılarında duruyordu. Ve tek yaptıkları şey beni izlemekti.Barış baktığım yöne kafasını çevirdi.

"Onları tanıyor musun?"diye sordu.Hemen kafamı çevirdim.

"Hayır.Yani, evet.Yeni geldiler.Bizim sınıftalar.Barış bak.Gitmem gerek.Sonra konuşuruz." diyerek son hızla yanında uzaklaştım.Neden böyle olduğunu hiç bilmiyordum. Sadece,üç vampir peşime takılmıştı.Biri beni ısırmıştı.Ve hepside benim sınıfımdalardı.Problem falan yok yani!

Kızlar tuvaletinin önüne geldiğimde kapıyı sertçe açtım.İyi ki içerde kimse yoktu. Boyunluğumu çıkartıp tezgaha koydum.Saçlarımı arkaya attırdım. Yapıştırdığım-doğrusu Kerem'in yapıştırdığı- şey kan olmuştu. Yavaşça çıkardım. Kanıyordu.. Ve gerçekten etrafı mosmor olmuştu. Musluğu açtım ve elimi biraz ıslattım.Islak elimi ısırığın üstünde gezdirirken birden kapı açıldı.Ani bir şekilde geri bir adım attım.İçeri Melis girmişti.Gözleri direk boynuma kaydı ve yüzüne sürtükçe bir gülümseme koydu.

"Ups.Bu kadar derin ısırdığımı bilmiyordum."

"Gi-gider misin?"

"Çok isterdim güzelim.Fakat şuan karşımda kanı harika lezzetli olan bir kız var.Ve o kızın kanı akıyor.Gidebilir miyim sence?"

"L-lütfen.Beni y-yalnız bı-rak." Sesim titremişti.Cidden korkmaya başlamıştım.Bana kötü kötü bakışlar atıyordu.Aslında bana değil,boynuma. Dudaklarımı yaladım.

"Rahatla güzelim." diyerek bana doğru bir adım attı.Sırtım soğuk fayansa değdiğinde istemsizce titredim. 

"Ne-den? N-neden ben?" diye sordum Melis bana yaklaşırken."Neden o kadar kişi ar-asından be-ben?"

Melis'in yüzüne sinsi bir gülümseme gelmişti. "Gerçekten,farklı olduğunu mu düşünüyorsun?" diye sordu alayla. Cevap veremedim.Farklımıydım? "Öyle düşünüyorsan değilsin.Bunu bil yeter." diyerek göz kırptı.Arkasına dönüp gitmeye başladı.Tam kapıdan çıkacakken duraksadı ve bana döndü. "Ayrıca,olmadık umutlara kapılma." Son sözünü söyleyip kapıyı sertçe kapadı. Tuttuğum gözlerimi bırakmıştım.Bu gerçekten ürkütücüydü.