KÖTÜ KADER

Can?

9. Bölüm.

Washington 1854  

"Ah,Kerem." dedi kız Kerem'in yerde acı çekerken ki halini izlerken. "Yakışıklısın. Kaslısın.Tüm kızlar sana bayılıyor. Fakat,aptalsın."  Kerem bunu duyar duyar  ona bağırdı fakat içinde hissettiği acı ile bağırışı yarım kalmıştı. "Beni öldüremezsin. Bir bir ölüm perisiyim.Öldürürüm.Ölmem." Kız alayla gülerken Kerem'in tişörtü terden üzerine yapışmıştı. "Ne var biliyor musun? Sen çok tuhaf birisin. Aşk diye saçma bir şeye inanıyorsun.Şimdi diyeceksin bu yaşanmış bir şey bla bla bla.Bunu sadece duydun,Kerem.Öyle bir şey yaşandı mı? Emin misin?" Kız kaşlarını kaldırmış Kerem'e bakarken Kerem nefes alışverilerini düzene sokmaya çalıştı. "Cevap vermeyecek misin? Peki." Bir kaç saniye sonra Kerem yine acıyla inledi.Dizlerinin üzerinde kalkmayı başarmışken birden yere yığıldı. "Kerem,Kerem,Kerem.İşkenceleyle ünlü büyük patron Kerem Sayer.Ünlü olmak güzel olmalı ha? Herkes tarafından sevilmek,korkulmak,övgüyle konuşulmak.Ben de istiyorum bunları. Ve nereden başlayacağım biliyor musun?" Kız tekrar cevap beklerken duraksadı.Kerem'in evindeki bir çerçeveyi eline alıp içindeki camı kırdı ve bir cam parçasını içeri aldı. "Sana acı çektireceğim." Kerem'e doğru ilerledi. "İçindeki acıyı alıp,güçleneceğim." Yanına eğildi. "Sonra da kalbini sökeceğim."  Kız elindeki cam parçasını Kerem'in kaslı koluna sertçe soktu.Normal de bu Kerem'in canını asla acıtmazdı fakat şuan durumlar farklıydı.  Kız,camı çıkarmadan Kerem'in teninin üzerinde bir B harfi yazdı.Kerem'in kendini kastığını görünce camı çıkarttı. Camın üzerinde kalmış kanı Kerem'in ağzına götürüp çekti. "Biliyorum,Kerem.Şuan bunu çok istiyorsun.Fakat üzgünüm." Kız camın ucunda ki kanı ağzına sürttü ve gülümsedi.Camı tekrar sertçe Kerem'in kastığı koluna geçirdi ve A harfi yazdı.Camı çıkartıp tekrar sertçe bıraktı.Böyle böyle yaptığı şeye devam ederken Kerem'in kolunda kocaman "BANSHEE" yazısı oluştu. Kerem'in kolundan delice kanlar akarken kız elindeki camı arkaya fırlattı. "Güzel oldu,ha?" dedi yaptığı şah esere bakarken. Biraz izledikten sonra elini Kerem'in koluna koydu ve acıyı kendine çekmeye başladı.Kerem'in inlemeleri az da olsa inmişti. Kız elini Kerem'in üzerinden çekti. "Ve şimdi.En güzel kısım." Başka bir cam parçası bulup camı bu sefer Kerem'in kalbinin tam ortasına saplayacakken elini tutan güçlü kol bunu engellemişti.Kız hemen kafasını kaldırdı ve karşısında duran kıvırcık siyah saçlı çocuğa baktı.Kız daha ne olduğunu anlamadan çocuk kızı duvara fırlattı ve duvardaki tabloların düşmesini sağladı. Kızın sinirlendiği her yerinden belli oluyordu. Tam çocuğa acı vermeye başlayacaktıki çocuk hızlı bir haraketle kızın boynunu kırdı.Bu onu öldürmezdi ama zaman kazanmalarını sağlayabilirdi. Çocuk gülümseyerek Kerem'in yanına gitti."Ah,dostum.Ölüm perilerinden nefret ediyorum.Hadi,gel de gidelim."  Çocuk elini Kerem'e uzattı. Kerem yorgun değildi fakat hala nefes alışverişleri düzene girmemişti.Kerem kaşları çatıkken karşısında duran kişiye baktı. "Can?"

 Şimdi  

O günden sonra neredeyse 5 gün geçmişti.Okul olduğundan Kerem ve Aksel'le pek görüşemesekte telefondan bazı önemli şeyleri anlatıyorduk.Melis,ortalıklarda yoktu.Aksel ve Kerem bunu umursamıyor gibi gözüksede onun için endişeleniyorlardı.Özellikle de Aksel. O günden sonra Barış'a herşeyi anlatmak zorunda kalmıştım.Barış,akıllıydı.Ve çok şey yaşamıştı.Onu bir yalanla kandıramazdım.Fakat Yağmur'a bir yalan uydurup inanmasını sağladım.Pek inanmasını sağlayamamıştım ama olayı idare etmiştim. Barış öncelikle şaşırsada şoku atlatmıştı. Benim ölüm perisi olduğumu duyuncada beni bırakıp gideceğini düşünmüştüm fakat her zaman yanımda olacağını söyleyip beni gülümsetmişti.Onu seviyordum.

Arabanın ani bir fren yapmasıyla öne gidip sertçe arka koltuğa çarptım. Kerem arabanın anahtarlarını cebine atarken ben saçımı düzelttim ve Kerem'e kötü kötü bakışlar attım.Kapıyı açıp tam çıkacakti ki ona bakışlarımı gördü. "Ne?" diye sordu. 'Bir de soruyor musun?' bakışı attıktan sonra konuştu. "Sana kemerini takmanı söylemiştim." dedi ve arabadan indi. Gözlerimi devirip peşinden gittim. Büyük bir araziye gelmiştik.Arazinin tam ortasında kocaman -kocaman demek az kalır- bir villa vardı.Çok,çok büyüktü. Sanırım Kerem'ler burada yaşıyordu. Vampirler her zaman zengin mi olurdu?