Böyle olmak istemiyorum. .

2.5K 79 28
                                    

10.Bölüm

Melis'in Ağzından

Kerem bize şaşkınlıkla bakarken yüzümdeki gülümsemeyi durduramadım. Evet,Can ölüm perilerini sevmiyordu.Ben de Zeynep'i sevmiyordum. Fakat kesinlikle  o aptal kız için oralara kadar gidip Can'ı bulmadım.Sadece rastlanmıştık. Biraz sohbet ettik ve onu buraya getirme kararı aldım. Can ve Kerem hatırladığım kadarıyla çok iyi arkadaşlardı. Can,Kerem'i bir ölüm perisinden kurtardığından beri neredeyse tüm ölüm perilerini beraber öldürmüşlerdi.Şimdi ki işim ise Zeynep'in ölüm perisi olduğunu Can'a belli etmekti.Direk söylemezdim çünkü Kerem bana aşırı derece de çok kızardı. Bu yüzden yapmam gereken sadece Zeynep'in sevdiği birini onun ve Can'ın önünde zarar vermekti. Zeynep'te dayanamayıp atlayacaktı.Onu çok az süredir tanıyordum fakat bunu biliyordum.O aptaldı. Tek düşündüğü arkadaşlarını kurtarmaktı.

Ha,bu arada.Büyük bir ayrıntı. Can'la ben bir ara birlikte olmuştuk.Birliktelik tabiki sadece cinsel ilişkiden ibaretti.Bu yüzden aramızda garip bir çekim vardı.Evet,ben her gün başka erkeklerle olabilirdim ama başından beri ilgilendiğim tek erkek Can'dı. Fakat ona her yakınlaşmaya çalışsam Aksel'in göz tacizlerine uğrardım. Şimdi de bunların olacağı halukardı.

Kerem hala ağzı açık bize öylece bakarken Can'ı görmesemde sırıttığını biliyordum.

"İçeri alacak mısın bizi?" diye sordum en sonunda.Kerem kendine gelip bir adım geri çekildi.Genelde Can'ı gördüğüne çok mutlu olurdu fakat şuan içeride bir ölüm perisi vardı.

İçeri girip masada kitaplarla duran Aksel ve Zeynep'e baktım. İkisi de aynı anda ayağa kalktı.Aksel'in düz olan dudakları açılırken Zeynep Can'ı süzdü.

"Anlamıyorum yani. Hep emrivakiler yapıyorum şimdi neden bu kadar şaşırıldı?" dedi Can.Sonra gözü onu dikkatlice izleyen Zeynep' döndü. "Ahm.. Bir misafiriniz mi vardı?" diye ekledi ardından.

"Misafir değil." dedi Kerem düz bir sesle.

Can Zeynep'i süzmeyi bırakıp Zeynep'e doğru bir adım attı.Zeynep'in elini zarifçe tutup öptü.Elini tekrar yerine koyarken Zeynep'in gözlerine bakıyordu."Ben Can." dedi elini bırakıp,diğer elini ona uzatırken.

"Zeynep." dedi Zeynep ve ellerini birleştirdi.Can gülümsedi.

"Can. Gelmeni istemediğimizden değil ama,neden geldin?" dedi Aksel Can'ın Zeynep'i süzüşlerini bölerek.

"Melis'le karşılaştık. Biraz sohbet ettik. Geleceğime çok sevinirmişsiniz dedi. Ben de geldim.Misafirini- pardon.Arkadaşınız olduğunu bilseydim gelmezdim.Fakat geldiğime de hiç pişman değilim." Son cümlesini söylerken Zeynep'e göz kırpmıştı Can.

"Ben artık gideyim." dedi Zeynep. 

"Hayır,hayır. Lütfen kal. Hatta gel.Oturalım.Lütfen. Seni tanımak istiyorum." Can Zeynep'i kolundan tuttu ve uzun koltuğa otutturdu.Ardından kendisi yerine yerleşti.Kerem derin bir nefes alıp çarprazlarındaki koltuğa yerleşti.Bende  tekli koltuğa geçtim.Aksel'de oturmak yerine ayakta durmayı tercih etti. 

Can sonunda gözünü Zeynep'ten alabilip kitaplara sabitledi.Bir kitabı eline alıp içine karıştırmaya başladı. "Ölüm perisi kitapları mı? Bunlardan nerden çıktı?" diye sordu.

"Ihm. Zeynep istedi.Ölüm perileri hakkında bir kaç bilgi edinmek istiyordu. Ondan." 

Can bakışlarını Aksel'e sabitledi. Sonra da Zeynep'e döndü." Üç vampirin evinde tek başına ölüm perisi kitaplarına bakıyorsan bir insan değilsin? "

"Be-"

Zeynep'in sözünü Kerem Kesti. "İnsan. Can. Ama, onu öldürmeyeceğiz. Sana sonra anlatırım."

KÖTÜ KADERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin