KÖTÜ KADER

Sen beni öldürdün, şimdi ben seni öldürüyorum.

"Öyle işte." dedi Ayaz ve derin bir nefes verdi. Tam tamına 10 dakikadır onu aralıksız, ağzım açık bir şekilde dinledim. Gerçekten şaşırtıcı şeyler anlatmıştı . 

"Bunlar . .. yani , ne diyeceğimi bilemiyorum Ayaz. Çok üzüldüm. Yani . . şey için. Elif. "

Ayaz yavaşça gülümsedikten sonra arkasına yaslandı. "Önemli değil. Ama . . onun o şekilde ölümü . . Anlayamazın ki Zeynep. Sevdiğin kişinin kucağında öldüğünü düşünsene ? "

"Şuan ne desem boş. Ne seni teselli edebilirim . .ne de -"

"Kendini bir şey söylemek zorunda hissetme. Alıştım artık. Kaç yıl geçti . ."

Başımı anlarcasına salladıktan sonra merak ettiğim bir kaç soruyu sormaya başladım. "Elif . . ölüm perisiydi değil mi?"  Ayaz başını sallamakla yetindi. "Peki onlar , onun . . Yani öldürdüler onu. Gözünün önünde, kucağında . Sen nasıl kaçtın?"

"Vampirler akıllı yaratıklardır. Ama o kadar da değil . Ölüm perilerinin hep kız olacaklarını düşünüyorlar. Ama erkekte var. Benim gibi birkaç kişi de var. Tabi . .vardı." 

"Onlar?"

"Öldüler. Öldürüldüler. Ben kaçtım. Onları kurtarmak istedim. Denedim. Ama başarısız oldum. "

"Üzüldüm. Keşke yapabileceğim bir şey olsaydı. " diyerek gülümsemeye çalıştım. Masada parmaklarımla oynarken Ayaz ne zamandır kaldırmadığı başını kaldırdı.

"Aslında, olabilir." 

"Hı?"

"Zeynep . ." dedi Ayaz ellerini, benimkilerinin üstüne koyarak. "Kimsem kalmadı. Sayer ve tayfası elimdekilerinin hepsini aldı. Ben ne yaptım? Hiç bir şey. İntikam istiyorum Zeynep. İntikam almak istiyorum . ."

"An-anlamadım? "

"Tanışıyormuşsun, Zeynep. Bir şey yap. Onların herhangi bir yere gitmesini sağla yani ne bileyim. Acı çektirerek öldürmek istiyorum onu Zeynep ! "

Ağzım açık kalmkıştı. Ne diyeceğimi ya da ne yapacağımı bilemiyordum. Kerem . . Aksel veya Melis'le konuşmuyordum.Pek bağım kalmamıştı artık. Ama onu öldürecek kadar , ne yaşamıştım ki? 

"Yani . . Ben şey, Ayaz . Onların bana bir zararı yok ."

"Ah, hadi ama Zeynep! Seni de öldürrecekler günün sonunda. Yaşamana izin verirler mi sanıyorsun?"

"Ben sadece . . " Sustum. 

"Sen sadece, düşün." 

-

"Bunu yapamam." diye mırıldandım sessizce. Hayatım boyunca böyle bir şeyi aklımın ucundan bile geçirmemişken , benden bunu yapmam nasıl beklenirdi ki? Hatta şuan karşımda duran Barış bile bu olaya cazip bakıyordu. Barış ne zaman bu kadar bencil biri olmuştu? Evet onlar masum insanları öldüren vampirler olabilirderdi , ama benim ölüm perisi olduğumu bile bile beni öldürmemişlerdi. . 

"Bana sadece bir sebep ver. Yapamaman için." 

"Çünkü onların bana bir zararı yok ki , Barış. Onlar beni öldürmedi." diye cevapladım hemen. Barış'ın ağzından bir kahkaha çıkarken bana yaklaştı.

"Melis seni ısırdı. Kanını daha da içerse burada olmayacaktın. Sadece oyun için liseye geldiler. Kütüphane de ne olacağını düşünmeden Kerem seni öldürdü. Arkasına bile bakmadan kaçtı. Ölüm perisi olduğunda tekrar sana döndü. Seni öldürmedi. Bir amacı vardı. Oda bir şey öğrenmekti. Yine kullanıldın. Aksel tarafından kaçırıldın. Az kalsın ölüyordun. Sence de bunlar yeterli bir sebep değil mi?"