Herkese merhaba! Bu bölüm MerBar'lı ve ZeyKer'li. . . Bir kaç bölüm daha Aksel'in olacağını sanmıyorum. Yani bu demek oluyor ki AkMel' de olmayacak. Bunun için üzgünüm ama beklediğinize değecek bir bölüm yazacağım. İşte,her neyse. . Umarım bölümü beğenirsiniiiz. Yorum ve votelerinizi eksik etmeyin! =D
Pişmanlık,Melis.
Korku,Kerem.
Haklılık,Barış. :D sfdsfd
Bölüm 13.
Ağzım yavaş yavaş açılırken elimdeki kağıdı hızla buruşturup etrafa bakındım. Kimse yoktu ve ortalık gereğinden fazla sessizdi.Elimdeki kağıtla beraber balkona doğru ilerledim. Balkona geldiğimde , sokakta kimsenin olmadığını gördüm. Sadece uçuşan bir kaç yaprak vardı. Bu.Çok.Ürkütücü.
Dudaklarımı yalayıp,sağa sola bakındım. Aksel'i ya da bir başka tanıdığı görmeye çalıştım. "Aksel?" diye seslendim. Bir ses duymayı o kadar çok isterdim ki. "Aksel bak,bu bir veda şakası falansa hiç komik değil." diye uyardım. Şuan Aksel'in çıkıp kahkahalarla gülüp 'Ahahaha nasıl korktun ama?' demesini çok isterdim.
Ağzımı açıp uzun zamandır vermediği nefesimi verdim. Ne olur,ne olmaz diye kağıdı parçalara ayırdım. Balkondan bırakıp,uçmasını izlerken kapı açılış sesi duydum. Büyük ihtimalle annem gelmiştir düşüncesiyle kapıyı kapatıp yatağıma girdim. Uyumaya çalıştım. Ama sadece,çalıştım.
Melis'in Ağzından ,Yarın.
Dün gece Kerem yatağına gittikten sonra bir kaç şey konuşmaya çalıştım. Konu hep Zeynep'e geldiğinde geçistirdi ve uyumak istediğini söyledi. Genelde böyle yapmazdı. Zeynep hakkında o kadar kötü şey söylememe rağmen onu korumamıştı. Bir şey olduğu belliydi. Ve bir kız Kerem Sayer'i bu hale getirebiliyorsa, kesinlikle kıyamet vakti gelmişti.
Kerem'in telefonunda aldığım Zeynep'in numarasını telefonuma kaydedip mesaj yazmaya başladım.
'Yarım saat sonra,merkezde ki barda. Gelsen iyi olur. -Melis.'
Bar da buluşmayı istememin nedeni yoktu. Fakat oradaki bar benim mekanımdı. Bu saatler oraya pek kişi gelmezdi. Normal kafe gibi bir yer olurdu. Sadece sabah efkarlıları bulunurdu. Kısacası,zavallılar.
* * *
Arabama binip,barın olduğu yere gelince bir yere park edip içeri girmeye başladım.Altımda mini bir şort,üstünde beyaz bir bluz vardı.Hırka niyetine giydiğim kırmızı kareli gömleğe uyum sağlasın diye kırmızı bileklikler takmıştım. Yüzümde hafif bir makyaj vardı ve saçlarım düzdü. Giydiğim topuklu,tahta yerde ses yaparken barda ki herkesin dikkatini toplamayı -her zaman ki- başarmıştım. Bir yere oturup barmene viski vermesini işaret ettim. Barmen gülümseyerek bardağı bana uzattı. Gözlerimi devirmekle yetindim. Yalak.
5 dakika sonra Zeynep içeri girmişti. Her zamanki sadeliğini koruyordu. Bana doğru gelip yanımdaki uzun sandalyeye yerleşti.
"Bir şey ister misin?" dedim elimdeki bardağı göstererek.
"Teşekkür. Ama,ben içmiyorum."
Gözlerimi devirmekle yetinip viskiyi tek yudumda bitirip sertçe tezgaha koydum. Zeynep masum bir ifadeyle ellerini kucağında birleştirmiş oturuyordu.
"Kerem'le ne yaşadınız? Neler oldu dün gece?" diye sordum. Zeynep'in birden gözleri açıldı.
"Hi-hiç bir şey. Sadece ona ihtiyacım olmadığını söyledim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖTÜ KADER
Vampiros"Bana aşık olamazsın Zeynep. Ben. . . Ben kötü biriyim. Ben vampirim." "Umrumda değil. "
