Okyanusumdaki Inciler

-15

Ertesi gün oldu.
Artık Yunus ,Oğuz ve Can; Emre ile takılıyorlardi.
Yani artık Emre ile daha yakındık.

Biz bugün bu akşam için plan yapmıştık, okul dan sonra Pizzacı ya gidecektik. (Emre de bizimle gelecekti çünkü artık o da biz den biri)

Okul çıkışı oldu ilk önce herkes kendi evine üstünü değiştirmek için gitti.
Eve gittim ve odama çıkıp üstümü değiştirdim.
Kıyafetler👇👇

Kapı dan çıkacak ken annem bana nereye gittigimi sordu ben anneme baktım dışarı deyip çıktım.
Annem ve babamla eskisi kadar samimi değilim...

Pizzacı ya gittim.
Turna ve Derin'i gördüm sonra onların yanına gittim diğerleri daha gelmemişti diğerlerini beklemeye koyulduk.

Can ın ağzından : Eve doğru gidiyordum arkamdan bir ses bana seslendi.
" Can bekle!"durdum ve arkama baktım arkamda Yaprak vardı.
Yanıma gelerek "bugün benim için bir iyilik yapar misin?" dedi.
Ben nedir diye sordum.
Kafasını aşağı eğdi "Bugün sadece önce den hiç yapmadığım hep yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum bunun için bir arkadaşa ihtiyacım var..." dedi.
Ben şaşırdım ama kabul ettim.
Okul formaları ile gezmeye başladık.
İlk önce oyun salonuna gittik oyunlar oynadık.
Onu ilk kez gulumserken görüyordum...
Pamuk şeker yedik komik suratlar yaptık, dondurma aldık ve bir parkta banka oturduk.
Bana baktı ve gülümsedi ben de karşılık verdim sonra "İlk kez dondurma yiyorum; çok güzelmiş!"dedi.
Ben ona şaşırmış bir şekilde baktım "neden hiç daha önce yemedin?"diye sordum.
O ise "Annem izin vermiyordu çünkü" dedi.
Gülümsedi.
Ben: Seni ilk kez gülerken görüyorum.
Sana gülmek yakışıyor...
Bana baktı ve "öyle mi? Keşke bu zamana kadar hep gulseydim."dedi.
Dondurmasini bitirdi; "Can bugün için ve hersey için çok teşekkür ederim...
Size katı davrandığım için çok özür dilerim! Bu benim hatamdi."dedi.

Biraz yürüdük sonra bana veda etti ve ayrıldık; yürümeye başladı ben onu seyrediyordum Yaprak arkasını donup bana el salladı ben de el salladım.
Sonra ben de kendi yolum da yürümeye başladım Telefonum çaldı, açtım.
Arayan Yunus tu.
Yunus : Oğlum nerdesin bir saattir seni bekliyoruz biz çoktan geldik pizzalar sogucak gel!!
Can : Yunus ben bugun gelmicem siz yiyin size afiyet olsun.
Yunus :Neden bee Can ne oluyor sana değişim geçirmiş gibisin sen pizza yi asla kacirmaz ve hiç böyle nazik konuşmazdın!
Ben güldüm "hadi size afiyet olsun!"deyip telefonu kapattım.
İçimden düşünmeye başladım gerçekten bana ne oldu böyle bir den bire değiştim..
Acaba Yaprak yüzünden mi ?

Yunus :Hey Tayfa Can gelmiyor!
Ben :Ne?
Oğuz :Neden?
Derin :Ama neden yaa?!
Yunus Can ın söylediklerini bize söyledi tabi biz çok şaşırdık.
Can ve nazik konuşmak?!
Pizzalarimizi yedik sonra hep beraber yürümeye başladık sahilde.
Aklıma sahile geldiğim o gece geldi.
Emre ye baktım o da bana baktı..

Birden bire Telefonum çaldı arayan Yaprak tı.
Herkes başıma toplandı.
Çok şaşırdım beni aradığına büyük ihtimalle telefon numaramı whatsapp sınıf grubun dan aldı; neyse açtım "Efendim Yaprak?"dedim.
Yaprak in ağlamaklı sesi vardı.
Yaprak : Aylin her şey için çok özür dilerim sana katı davrandığım için diğerlerine de söyle onlar dan da Özür dilerim ben büyük hata ettim.
Lütfen beni affedin!
Ben :Yaprak ne oluyor? bir şey mi oldu? her şey yolunda mı??
Yaprak :Aylin hepiniz lütfen beni affedin; özellikle de sen ve Emre den özür diliyorum. Can'a da selam söyleyin; hoşçakal Aylin..
Ben :Yaprak ne oluyor? nerdesin ??
Telefonu kapattı.

Biz çok endişelendik ve Canı aradık olanları anlattık.
Herkes Yaprakı aramaya koyuldu.
Yaprak'ın annesine de zar zor ulaştık ve durumu anlattık.
Herkes sokaklarda Yaprak'ı arıyordu.
Ben Emre ile arıyordum.
Can beni aradı ve buldum, okul da dedi.
Can in sesi korkmuş bir sese benziyordu.
Ben Emre ve diğerleri okula doğru yola koyulduk.

Can ın ağzından :
Okul da buldum ve onu gizlice takip ettim çatı katına çıktı ve duvarın üstüne çıktı.
Bildiğiniz intihar edecekti..
O kadar korktum ki hayatım da hiç bu kadar korkmamistim bu his asla anlatilamaz..
Yaprak'a bagirdim "Yaprak dur!! Lütfen! !"
Yaprak bana döndü ağlıyordu; "Can bu hayattan o kadar sıkıldım ki, annem beni hiç anlamiyor; arkadaşlarıma çok kötü davrandım artık bunu telafi edemem...
Artık başka seçeneğim yok!"
Ben "Hayır var, ordan aşağı iniceksin ve bembeyaz temiz bir sayfa acacaksin! Burda senin arkadaşların var sana elini uzatacak...
Lütfen aşağı in ve bize katıl.
Ne olursun in!"
Telefonum çalıyordu arayan Aylin di hiç açacak vakit yoktu.
Ben ağlamaya başladım.
"Yaprak lütfen ordan in yalvarıyorum!!"dedim.
"Bak bizi tekrar uzeceksin !!"diye ekledim.
Yaprak çok zorlansa da aşağı indi.
Ben ona kollarımi açtım, geldi ve sarıldı ikimiz de hüngür hüngür ağlamaya başladık.
O kadar korkmustum ki kalbim yerinden çıkacakmış gibiydi..
Biz hala birbirimize sarılmış bir şekilde ağlıyorduk o sırada Aylin, Derin ,Turna , Yunus, Emre ve Oğuz geldiler ve bizi gördüklerinde zaten bir şoka girdiler.
Yaprak ile ben ayrıldık hepsi bize bakıyordu ben güldüm sonra hepimiz güldük.
Yaprak çok kötü bir haldeydi..
Bayıldı...
Yaprak ı kucağıma aldım ve okul dan çıktık hastaneye Oguz ile götürdüm.
Çok yıpranmışti; Oğuz oda dan çıktı Yaprak hala uyanmamıştı, ben Yaprak'ın elini tuttum ve "beni çok korkuttun!" dedim.
Gözlerini açtı ve bana gülümseyerek özür diledi o sırada Yaprak in annesi içeri geldi ve ben Yaprak'a veda ederek çıktım.
Oğuz ile hastane den çıktık...
Bugün benim için çok zor bir gündü...

Devam Aylin in ağzından :
Bugün hepimiz için çok zor bir gündü başta Yaprak ve Can olmak üzere...

Evet ben çok beğendim bu bölümü açıkçası 😄
Müzik dinleyerek yazdığım için çok duygulandim😧😂
Lütfen, lütfen, lütfen vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın😉😉