Special Wolf

Hoofdstuk 40

Toen kwam ik op een gegevn moment op een open plek. Ik keek om me heen. Er was niemand. Gelukkig nu kan ik na denken. Wat ga ik nu doen? Waar zijn mijn echte ouders? In wat voor zieke spel zit ik wel niet? Er zijn zo veel vragen maar geen antwoorden. Ik moet kunnen bedenken wat ik nu ga doen. Maar wat? Me hele hoofd is leeg. Ik wordt echt gek! Pfff waarom ik? Ik snap het niet? En wat willen ze met mij doen? Ik ben zo alleen. Ik kan niet meer logische denken. Hoe begon het eigenlijk? Hoe ben ik tot hier wel niet gekomen? Hmm, ik moet uitzoekn waar me echte ouders zijn. Maar waar moet ik beginnen. Want alles begin met de brieven en de keting. Wacht eens even! Me moeder wilde dat ik nooit de keting af zou doen! Zou deze van mijn moeder zijn geweest?! Ik moet iets proberen. Ik ging in een kleermaker houding zitten. Ik legde me handen op de keting. Ik sloot me ogen. Ik concentreerde me op de keting. Ik probeerde in contacht te komen met de kering. Het lukte niet echt. Net doen ik het wouw opgeven hoor ik een stem.

Stem: Eylena...

Van de schrik liet ik los en opende snel me ogen. Ik stond op en keek rond me heen. Maar er was niemand? Vreemd wie riep me dan? Ik keek naar de keting en dat begon licht te geven. Zei de keting nou mijn naam? Oke, of ik ben gek geworden of ik hoor gewoon spoken in me hoofd? Toen zag ik de keting veranderen. Wtf gebeurd er? Het veranderde in een hart met een sleuteltje er naast en op het hart zat een slot. En de keting werd langer tot bij me borten. Oke, dit is pas eng. Pff wat moet ik doen nu? Ik keek naar de keting en pakte het vast. Ik probeerde de sleutel er in te steken en hij paste. Ik wilde draaien aan het slot maar dat ging niet. Kom op! Pleaseeee ga open! Ik stond op en keek om me heen. Straks gaan mensen nog denken dat ik echt gek ben. Maar gelukkig was er niemand. Hmm wat ga ik nu doen? Het gaat niet open? Pfff fijn zeg. Even denken, ik heb echt geen idee. Toen hoorde ik iets van achter me. Ik draaide me om. Er zaten een stuk op 15 wolven achter me. Ik liep naar achter, stap voor stap en rustig aan. Toen veranderde de zwarte wolf maar het was niet Chase. Omg dit is een andere roedel.

Zwarte wolf: Ik heb je eindelijk gevonden.

De jongen grijnsde naar me. Dit kon geen goed teken zijn.

Eylena: Nou fijn voor je nu kan je weer weg. En wie ben jij eigenlijk?

Zwarte wolf: Mijn naam is Evan. En ik ga niet weg zonder jou.

Eylena: Hahaha je denkt toch niet dat ik neem ga met jou hahhahha!

Evan: Nee dat denk ik niet van daar al die wolven die ik mee heb.

Eylena: Hahhaha kan je alleen geen meisje aan, dat je hulp nodig hebben?

Evan: Jewel maar straks vlucht je weg ofzo en dan ga ik niet achter je aan rennen maar hun wel.

Eylena: Oh ik snap het al. Je bent gewoon niet snel genoeg om dit meisje te pakken.

Evan: Je hoefd me niet uit te dagen. Ik heb geduld.

Eylena: Nou dat is heel fijn voor jou. Maar zo als je kan zien heb ik geen geduld meer over.!

Evan: Dan heb jij pech. Wat kan ik daarnou weer aan doen?

Eylena: Ik weet wel iets?

Evan: Nou?

Eylena: Neem je wolven bende mee en verdwijn!

Evan: Hmm ja dat kan wel maar dan moet jij ook mee.

Eylena: Weet je wel wie ik ben?!

Evan: Ja je bent Eylena en je bent luna van een roedel. En Chase is je mate en je ouders hebben je achter gelaten. En...

Ik onderbrak hem. Wft hoe wist hij dit allemaal? Mijn woede begint om hoog te komen. Maar ik hield me rustig.

Eylena: En hoe weet jij dit allemaal?