Special Wolf

Hoofdstuk 37

Eylena: Hoe kom je aan dat litteken over je oog?

Jongen: Die heb ik al sins ik klein was. En me zusje had er ook een.

Ik ging met me hand naar me oog en voelde aan me litteken. Dit kan niet! Hij liegt me ouders zeiden dat ik hin enigste dochter was. Hij liegt! Ik kan het voelen!

Eylena: Je liegt! Ik ben me ouders hun enige dochter!

Jongen: Oh echt hebben ze je niks over mij vertel? Dat is raar?

Ik keek hem naar op. Dit klopt niet! Me ouders wat wist ik nou van ze eigenlijk? Ik wist niks over hun. En toen ik die dromen over ze had voelde het niet goed. Want waarom zouden ze hun gezicht niet laten zien? En ik weet niet eens hoe ze er uit zien? Was dit valstrik?!

Eylena: Ik geloof je niet! Je liegt!

Jongen: Ja daarom hebben we de zelfde dromen gehad toch?

Eylena: Oh echt? Heb je ook dat mooie gezicht van onze moeder gezien?

Jongen: Ja natuurlijk! Ze ziet er precies uit als jou.

Eylena: Je liegt! In mijn dromen kon ik hun gezichten amper zien!

Jongen: Huu ja dat bedoel ik ook en huuuh ja weet je...

Eylena: Wie ben jij?

Jongen: Ik moet er vandor doei!

Maar op dat moment sprong Zack uit de raam en besprong hem van achter. Toen rende ik er op af en maakte zijn voeten vast aan de grond met me krachten. Zack ging toen van hem af. Toen binnen geen seconde later stond Chase, Max en Cody ook in de kamer.

Eylena: En ga je nog vertellen wie je bent?

De jongen bleef stil en keek voorzicht uit. Ik raakte geïrriteerd. Ik moet denken. Wat kan ik nu doen? Hmm misschien weet hij alles wel? Maar alles zit in zijn hoofd hoe wil ik daar in komen? Oh ja! Ik ga proberen zijn gedachten te lezen!

Eylena: Ga je et vertellen of zal ik je gedachten lezen?

De jongen schrok en keek nu op. Ik zag dat zijn ogen vochtig werden. Ging hij nou huilen? Dat doet die zeker expres om medelijnden te hebben. Ik laat me niet gek maken!

Eylena: En krijg ik nog antwoord op mij vraag?

Hij zij gewoon niks en keek weg. Klaar genoeg! Ik ben ye aardig bezig. Ik ga gewoon zijn gedachten lezen. Ik legde mijn handen op zijn hoofd en sloot me ogen dicht. Ik haalde diep adem. Ik concentreerde me. Ik keek nu in zijn hoofd. Ik zag alleen maar zwart en ik voelde angst bij hem. Ik kon noet dieper gaan. Want dat kon ik niet. ik liet los en deed me ogen open.

Chase: En?

Eylena: Nee niks. Alleen maar zwart en hij is bang heel erg zelf. Maar voor wat weet ik niet?

Max: Voor wat ben je bang jongen?

Jongen: Ik ben niet bang!

Eylena: Hij liegt.

Chase liep op hem af. En de jongen deed zijn ogen dicht en kromp in een. Ik pakte Chase zijn arm en trok hem naar me toe en omhelsde hem. Hij omhelsde me ook terug.

Eylena: Rustig maar Chase shuuu.

Chase: Ik ben rustig.

Eylena: Nee dat ben je niet. Ik voel dat je dat kind helemaal dood wilt slaan. Maar Chase blijf rustig. Doe het voor mij?

Chase: Oke is goed. Maar alleen voor jou.

Eylena: Dankje.

Cody: Zo als de torttelduifjes klaar zijn kunnen we dan verder gaan?

Zack: Ja want wat gaan we met hem doen eigenlijk?

Max: Goeie vraag. Wat zullen we is met hem doen?

Chase: Aan de haaien voeren! Hahhahah

Eylena: Heb jij haaien?

Chase: Misschien wel en misshien ook niet?

Eylena: Chaseeeeeee!

Chase: Hahha grapjes schat!

Ik zag dat de jongen opgelucht adem haalde. Ik weet niet maar er is iets met die jongen. Maar wat dat weet ik niet? Maar hij is wel belangrijk. Ik liet Chase los en ging voor de jongen zitten. Dat leverde een grom op van Chase. Dat boeide me niet echt dus ik letten daar noet op. Ik keek naar de jongen en die keek ook naar mij. Ik deed me mond open en zei.

Eylena: Weet je je naam nog?

De jongen keek nu recht in me ogen en zei.

Jongen: Ik weet me naam niet. En ik weet ook niet wat ik hier doen. En ik snap ook niet waarom ik hoer ben?

Eylena: Mag ik wat bij je proberen?

Jongen: Wat ga je doen?

Eylena: Ik zou graag nog een keer je gedachten willen lezen. Maar dan moet je me wel vertrouwen.

Jongen: Ga je me pijn doen?

Eylena: Nee dat beloof ik je.

De jongen ademde diep in en uit. En knikte toen. Ik legde me handen op zijn hoofd en probeerde het nog een keer. Ik zag nu geen zwart meer maar wit. Ik denk omdat ik nu toe stemming heb om zijn gedachten te lezen dat het daarom wit is. Ik liep in zijn hoofd om
antwoorden te zoeken. Maar ik moets echt diepe in zijn hoofd komen. Ik voelde wel dat hij nog bang was maar voor wat was hij bang?