Special Wolf

Hoofdstuk 12

Eylena: Chase, jij blijft toch voor altijd bij mij en gaat me toch niet verlaten?

Chase: Eylena ik ga je nooit verlaten echt nooit ik zal altijd bij jou blijven!

Ik kreeg tranen in me ogen. En knuffelde hem en de tranen stroomde over me wangen.

Pov Chase

Ze kreeg tranen ik haar ogen. En ze gaf me een knuffel. Ik pakte haar stevig vast. Ik ging met me hang oer haar rug heen. Ik probeerde haar rustig te krijgen. Maar dat ging niet echt. Dus ik tilde haar maar op en legde haar op me bed en ging er naast liggen. Ze had haar hoofd op me bort gezegt en ik had me arm om haar geslagen en met me andere hand ging ik haar hoofd aaien.

Pov Eylena

We zaten nu op ons bed. Ik had me hoofd op zijn bort gelegt. En hij deed zijn arm om me heen. En met de andere hand ging hij me aaien op me hoofd. Ik voelde dat ik nu wel wat rustiger werd. Maar me verdriet was er nog. Omdat ik nu weer aan me ouders dacht. Me ogen werden vermoeid en gingen langzaam dicht. Ik voelde nog een klein kusje op me voorhoofd en een stem die zei: 'Ga maar slapen lieverd. Ik hou van je vergeetdat niet.' En tien viel ik in slaap. Ik werd langzaam wakker en deed me ogen open. Ik lag alleen in bed Chase is er zeker uit gegaan omdat hij me liet rusten. Wat een schatje is het toch ook. Ik keek even op de digitale klok die op het nachtkastje stond en zag de tijd. Wow serieus is het al 19:05. Hoe lang heb ik wel niet zitten slapen? maar ja ik stapte uit bed en liep naar de inloop kast daar zag ik een spiegel. Ik liep naar de spiegel en zag dat ik een zwarte jogging broek aan had en een zwarte T-shrit. Wie had dit gedaank? Oh ja Chase had zeker dit gedaan. Ahw wat lief. Haaha zijn Joggings broek en T-shrit komen nog wel wat groot maar ik had ook geen schone pyjame dus ja. Eigenlijk vond ik dit wel lekkerder zitten dan een pyjama. Ik liep uit de inloop kast en ging naar de deur en opende die en ging uit de kamer. Ik liep de gang af tot dat ik de trap zag. Ik wilde de trap aflopen maar me ogen werden zwaar en ik zag zwart voor me ogen. Ik probeerde de leuning van de trap te pakken maar dat ging niet en ik viel van de trap naar benden.

Na een tijdje

Ik kwam rustig bij. Ik keek rond me heen en zag dat ik nietbmeer thuis was. Ik wilde recht op gaan zitten maar dat ging niet echt. ik was alleen in de kamer. maar toen keek ik nog eens goed. En nu wist ik waar ik was. Het ziekenhuis. Want ja alles was wit zo wat dus moest het het ziekenhuis wel zijn. Ik riep maar 'Halo, Is er iemand?' Ik probeerde het hard te roepen maar ik voelde me wel zwak. En toen ging de deur open.

Eylena: Chase!

Ik riep zijn naam hard uit. Ik was zo blij dat hij er was want ja ik ken bijna helemaal niet hier alleen Max. En toen liep er een traan over me wang.

Chase: Shu, rustig maar. Ik ben er al.

Eylena: Waar zijn we? Wat doe ik hier?

Chase: We zijn ik het ziekenhuis. Je ben flauw gevallen ik kon je net op tijd op vangen.

Eylena: Wow echt ik kan me alleen nig maar herinner dat ik viel. Verder niks meer.

Chase: Oke, maar het is allemaal voor. Gaat het met je? heb je pijn?

Eylena: Ja, het gaat wel. Nee ik heb geen pijn. Maar Chase kunnen we alsjeblieft naar huis?

Chase: We gaan zi naar huis. We krijgen straks de uitslag van je bloedtest binnen.

Eylena: Oke maar snel.

Chase: Hoezo snel?

Ik keek eerst weg naar de andere kant en toen weer naar hem. Hij keek me raar aan. Ik moest iets zeggen. Nou oke dan.

Eylena: Ik ben niet echt fan van het ziekenhuis. Ik haat die naalden en prikken en alles hier gewoon. En..

Ik werd onderbroken want de deur gibg open. Chase stond gelijk op. Ik zag dat er een man met een vrouw naar binnen liepen. Het was de dokter en een zuster.