Yolculukta uçaktaki host ve hostesler çok iyi insanlarda 3 kişi kiz 3 kişi erkek olan korelilerin çok tatli mimikleri vardı. Bana güzel şeyler ikram ettiler. 17 saat sonra Koredey dim. Nihayet geldim. Yolculuk boyunca uyumak iy yaradi. İlk yapacagim şey Ela Hanim in esyalarini denize atmak telefon unu attim sadece. Anahtarlar ini da çok derin bi yere gomdum. Telefon hattini kirip attim. Oh be içim rahatti.
Sonradan hattimi telefonumu Kore den almak güzeldi. Ev yerine simdilik otelde kaldim. Ertesi gün kendime ev baktim. Kendimin Türkiye den geldigimi uzerimde az miktarda para olduğunu ve indirim yapmasini istedim. Sağolsun adam bana evi satti. İcindeki eşyaları kendisi dosedi. Bana yardim etti. Bende ona çok tesekkur edip bu iyiliginin karsiliksiz kalmayacagina söz verdim.Ela nin ağzından:
Dustan ciktigimda o yoktu not birakmisti. Notunu okumaya basladim:
"Benim hakkımı şu zamana kadar kimseye yedirtmedim sana yediremezdim. Kusura bakma herşeyini aldım ama bende boyle bir insanim napalım. Sen çok şeytan bi kizsin. Ben su anda sen bunu okurken Avustralya da ailemin yaninda olacagim. Sen beni asla bulamayacaksin. Avusturya sehirlerinde kayboldum canim ben. Sunu asla unutma tamam mi ALLAH IN ADALETİ ÇOK BÜYÜK!!!!"
Şok oldum ya. Kendime 3 saat gelemedim inanamıyodum ya.
Bu kadar. Kitap okunana ve un salana kadar bölümler hep az olacak!!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
J HOPE
FanfictionMina: Sen naptin ya! Benim ortada bi namusum vardi zaten onu da senin yuzunden kaybettim!! Allah seni nasıl biliyorsa oyle yapsin! Sen adisin tamam mi?! Bunu nasil yaptın bana ya!! Nasil yaptın nasıl!?! Hoseok: Baska carem yoktu. Mina: Sende çözümü...