Start of flashback...
“Oh? Sinasabi ko na nga ba! Patima!”
“Naloloko ka na naman dyan sa Sebastyan Wordsworth na yan” sermon agad sa akin ng ate pinsan ko.
“It's Sevastiann, (read as Sevastyan ) It's victory V not B as in Boy” I said
“Oh tignan mo? Nauubos na naman ang oras mo kakastalk dyan sa lalaking yan”
“Lavidabs ko kaya 'to. Look at his eyes oh, his pointed nose, his kissable lips!! Oh my goodness!”
“Nako! Ewan ko sayo Patima. Inuubos mo lang ang oras mo dyan. Hindi ka naman napapansin nyan, ni hindi ka nga kilala nyan. Kung ako sayo, papansin ko nalang si Steeb, gwapo na, mabait pa” she said habang papuntang kusina.
“Te quiero, Sevastiann Wordsworth” sambit ko habang titig na titig ako sa lock screen ko.
Andito kasi ako sa dorm ng pinsan ko, galing pa ako ng Canada kasi lumipat kami don nung gumraduate ako ng grade 6, dun na ako pinsg aral ng highschool. And now, mas nagustuhan kong magcolloege dito sa Pinas. Since mas malapit kasi 'to sa university na papasukan ko, dumito muna ako kay ate Marg.
“Fat!” tawag sakin ni Steeb mula sa di kalayuan.
“Uy! Ano, san gora?” tanong ko nang lumapit sya.
“Mag eenroll. Dun nako sa papasukan mong university. Para naman magkasama tayo” he said
“Oh? Naks naman. It's so good. Para naman di ako OP sa first day. At least diba, may makakausap ako don kahit papano”
“Pwede mo ba akong samahan?” he asked
“Ay sorry Steeb. May mallshow kasi sina Vasti sa Starmall, alam mo naman ako, avid fan. Tsaka first time ko na sya makikita ngayon no, puro ba naman probinsya tinatarget. Chance ko nato para makita sya at masabihan ng ILOVEYOU VASTIIII!! Ganon!”
“As in ngayon na talaga?” tanong nya.
“Maya maya. Actually, 5pm pa yung show nya, pero for sure dagsaan fans non. Kaya dapat mauna ako sa seat”
“Ganon ba. O sige. Kung gusto mo, ganito nalang. Samahan mo ko, sasamahan kita. Para quits tayo! Saglit lang naman mag enroll diba?”
“Ang tagal kaya mag enroll. Tapos newbie ka pa. Nung nag enroll nga ako last week, halos isang oras ako nag process ng finil-upan ko” I said
“10am palang naman eh. Oh kung matapos naman tayo ng 11 to 11:30, kaya pa yon, mahaba pa naman ang oras oh” giit nya.
“Steeb? Pano kung mawalan na tayo ng seats? Oh? Pano kung, pano kung malapit na palang ma- crowded yung place. Pano nalang ako? Pano nalang ang ganda ko? Steeb, sorry talaga. Alam mo namang lavidabs ko yon si Vasti eh. Diba?” pag iinarte ko.
“Buti pa si Vasti lavidabs mo”
“Steeb, lav din naman kita. Suuuuper laaaav nga kita eh! Kaya nga best friend kita diba!” I said sabay akbay ko sa balikat nya. Arrgh! Ang tangkad naman neto.
“Di mo talaga ako masasamahan? Magtatampo ako nyan”
“Lo siento” pagsspanish ko. /that means, Sorry./
“Osya sige na. Mauna nako. Baka nga maabutan pa nga kita dyan eh. Pagong” he said na may halong pang aasar pa.
YOU ARE READING
Hi, I Exist
Teen Fiction"Tama na. Itigil na natin 'to. Hindi habang buhay kaya nating magtago. Magtago ng nararamdaman sa isa't isa. Kung mahal mo 'ko, mas mahal kita."
