ŞIMARIK ✔(Düzenleniyor.)

Bölüm 15 ~ // Sen Yaptın! //

Not: Evett 15. bölüm. Vay be resmen yolu yarılamışız da haberim yok. Bu zamana kadar hikayemi okuyan herkese çok teşekkür ediyorum. Bliyorum hikayeyi biraz tamam tamam birazdan fazla geç gönderiyor olabilirim ama gerçekten elimden gelse hemen yazıp gönderirim ama olmuyor.  Yine de elimden geldiğince hızlı yazıp gönderiyorum. Her neyse fazla uzatmaya gerek yok. İnşallah beğenirsiniz. Vote etmeyi de unutmayın olur mu.. :D Şimdiden teşekkürler.
Bu arada bölümle ilgili yorumlarınızı çok merak ediyorum. Luka'nın oyunu, Beth arkadaşının yaptınığı öğrendiği zamanki tepki ne olacak falan filan. Yorumlarınız benim için çok önemli bunu unutmayın. Sizleri seviyorum.. :D :D :D ♥




Genç adam ve genç kız hala daha yatak odasında durmuş birbirlerine bakıyordu. Genç adam içinde bulundukları bu durumdan son derece sıkılmıştı. Zaten banyodan çıktığından beri belindeki havlusuyla odanının ortasında kalmıştı. Buna daha fazla dayanamayan Luka belindeki havluyu çekip aldı. Gülümseyen yüzünde en ufak bir utanma dahi yoktu.

Beth ise nereye bakacağına şaşırmış bir halde yatağın yanında dikiliyordu.

"Lütfen üzerini giyer misin? Sen karşımda bu şekilde duruken kafamı toplayamıyorum."

"Toplanamada gekrek yok zaten. Gecemiz çok güzeldi gerçi bu gece evlendikten sonra geçmeliydi ama senin yalvarışlarına dayanamadım. Neyse ikincisi de evlendikten sonra olur artık." dedikten sonra genç kıza arkasını döndü. Kızın yüzü allak bullak olmuştu. Luka kahkaha atmamak için dudaklarının içini kemiriyordu.

"Sana inanmıyorum bu söylediklerin doğru değil. Hem de hiç biri. Biz birlikte olmadık bende sana hiç yalvarmadım." diye sinirle konuştu.

"Bu söylediğine gerçekten inanıyor musun?"

"Evet tabiki de inanmıyorum. Ben böyle bir şey için asla sana yalvarmam."

Gömleğinin düğmelerini ilikleyen adam dudaklarını büzdü.

"Peki o zaman burada benim evimde, benim yatağım da, bu halinlr ne aradığını söyler misin?"

Kız cevap veremedi. Ne diyeceğini de bilmiyordu ki. Geceye dair hatırladığı tek şey Melinda'nın elindeki şişeydi. Ne bu eve nasıl geldiğini ne de bu geceliği nasıl giydiğini. Gayri ihtiyari bir tavırla üstündeki geceliğe baktı. Onun bu halini gören Luka oyuna devam etti.

"Eee cevap verecek misin? Yoksa hatırlayamıyor musun? Tabii ya dün gece öyle sarhoştun ki hatırlamaman çok normal." Gülümseyerek konuşmasına devam etti.

"Tamam ben sana anlatayım. Tekrar. Gece tam yatıyordum ki hizmetçi senin geldiğini ve beni görmek istediğini söyledi bende gecenin bu saatinde neden geldiğini merak ederek aşağıya indim.

Sen beni misafir salonunda bekliyordun daha ben odaya yeni girmiştim ki üstüme atladın."

"Hadi canım abartma böyle bir şey olmadı." diyerek araya girdi genç kız.

"Hatırlamadığını sanıyordum yoksa hikayeyi sen mi anlatacaksın." Kızın sessizliğini görünce devam etti.

"işte beni özlediğini falan söyledin. seni affemem için bana yalvardın falan bende seni affettim. Sana bunu daha öncede anlattım ama anlaşılan inanmıyorsun ve bu benim kalbimi kırıyor sevgilim."

Beth neredeyse ağlayacaktı.

"Hadi ama Beth dün gece çok mutluydun. Kendini de beni de çok mutlu ettin. Doğrusu bende seni özlemiştim ama  senin gibi sarhoş olup kapına dayanacak kadar cesur değildim." Genç kızın tükenmiş halini görmeye daha fazla dayanamıyordu. Bu gidişle ona bir şey olmadığını söyleyecek ve yine elinden kaçıracaktı.