ဒီေနရာကိုပဲ တစ္ေခါက္ထပ္ေရာက္လာျပန္ၿပီေပါ့...
႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးေတြဝင္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခဲ့တဲ့ေနရာ....
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ေတြႀကီးၿပီး သူ႔ရဲ႕ယိမ္းယိုင္မႈကို ေက်နပ္ေနခဲ့တဲ့ေနရာ....
ျပန္ေတြးေနတာ မဟုတ္ေသာ္ျငား ေတြးစရာမလိုေအာင္ပင္ ပံုရိပ္ေတြက ဟိုမွာဒီမွာ အလိုလိုျမင္ေနရသည္ကေတာ့.....
နံရံ ေလးဘက္ေလးတန္ပင္ ႂကြတက္ကခုန္္ေနသည္ဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ Dance floor မွ musicေတြသည္ အၾကမ္းစား ျမဴးထူးေနသည္....
အေရးထဲ ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးကလဲ အၿငိမ္မေန ထို musicမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ ႏိုင္မလားဆိဳၿပီး ခုန္ေပါက္ေနဟန္တူပါရဲ႕ ေနရင္းထိုင္ရင္းကို ေမာလ်လာရသည္.....
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြကို တကယ္ ဘယ္လို ဘယ္လိုမွ အကြၽမ္းတဝင္မရိွလွ....သို႔ေသာ္ ဒုကၡေပးလွေသာ အေကာင္ဆိုးေလးတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ေရာက္လာရျပန္ၿပီ....
"အစ္ကိုေလး jong...ေပ်ာ္မွေပ်ာ္ေတာ္မူပါေလစ''
ဘာကိုစိတ္တိုင္းမက်ျဖစ္ေနသည္မသိ စူေထာ္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ မႈန္ကုပ္ကုပ္ထိုင္ေနေသာ သူ႔ေနာက္မွေန၍ အသံျပဳလိုက္မိသည္....
"ဟာ Han...Han မဟုတ္ဘူးေနာ္...ေလ်ွာက္မထင္နဲ႔....''
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ဟု ထင္တာ ဒါေတြေၾကာင့္ေလ.....
သူ႔ေဘးနားမွာ သူ႔ဘာသာေအးေဆးၿငိမ္ထိုင္ေနေသာ မိန္းကေလးကို ကြၽန္ေတာ့္အသံျကားသည္ႏွင့္ တြန္းခ်ပစ္သည္မွာ အင့္ခနဲ....
"ဟာ jong inစုတ္....ေသပါၿပီဟယ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ ငါ့ဘာသာထိုင္ေနတာကို တြန္းခ်ရသလား နင့္လူအထင္လြဲမွာကို အဲေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ရလားဟဲ့...''
"သိလိုက္သားနဲ႔ ေျပာမေနေတာ့နဲ႔ seo...ဒီေကာင္ ဘယ္ေလာက္သည္းလဲ သိလိုက္သားနဲ႔...ေဟ်ာင့္ ငါတို႔ကို မိတ္ဆက္ေပးဦးေလ ဟီး...''
ေအာ္.....ဒါက jongေလးရဲ႕ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြျဖစ္မည္ပင္.....ေယာကၡမေလာင္းႀကီး၏ သားေရ jongေလးေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆြဲေခၚလို႔ ပါသြားၿပီ စိတ္မခ်လို႔ လိုက္သြားေပးပါဦးဟုဆိုကာ ဝင္လာေသာ ဖုန္းေၾကာင့္သာ ဒီေနရာထိေရာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္....
YOU ARE READING
Let Him Know! >>HH
Fanfictionသိပ္ကိုအတၱႀကီးတဲ့လူလို႔ထင္ႏိုင္ပါတယ္.... ငါ့အခ်စ္ေတြကသူမ်ားနဲ႔မတူလို႔တကယ္ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူးလို႔ထင္ေနလား...... ေပးဆပ္ျခင္းခ်င္းတူရင္ေတာင္ငါ့အခ်စ္ကသူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ေပးဆပ္ျခင္း..... အသြားအျပန္ဆိုတာရိွတယ္မလား....
