"Jongေလး ငါParisကို မသြားေတာ့ဘူး''
အေၾကာင္းရာအခ်ိဴ႕ကို ေျပာအၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားေသာ လာဗင္ဒါနံ႔ႀကိဳင္သည့္ အခန္းငယ္ကေလးထဲ ထိုစကားတစ္ခြန္းက ျငင္ျငင္သာသာ႐ိုက္ခတ္သြားသည္....
သို႔ေသာ္ ထို႐ိုက္ခတ္မႈေလးက ေလညင္းအျဖစ္လား ေလျပင္းအျဖစ္ေပလား...
"Han.....ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္ေနတာလားဟင္''
အေ႐ွ႕ပိုင္းေျပာခဲ့သည့္ စကားေတြတုန္းက ၿငိမ္သက္ေတြေဝစြာ နားေထာင္ေနခဲ့ရာမွ တုန္ရီစြာထြက္လာေသာJongေလး စကားကို ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားရသည္....
အမွန္ဆို ကြၽန္ေတာ္က မသြားဘူးလို႔ ေျပာရမယ့္အစား....''Han မင္းမသြားရဘူးလို႔'' သူကေျပာရမည္မဟုတ္ဘူးလား.....
"Jongေလး ငါကဘာမ်ား.....''
"Han ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမသိဘူးလား...Hanခုခ်ိန္ထိ သူ႔အတြက္ခံစားခ်က္ေတြရိွေနေသးတာလား....သူ႔အတြက္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အခြင့္အေရးေတြကို လက္လြတ္ႏိုင္ေသးတာလား...''
"Jongေလး...ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ငါမသြားတာ ႐ွင္းေနတာပဲေလ....ႏွစ္ခါျပန္ေမးစရာမလိုေအာင္ကို႐ွင္းေနတာ...ေနပါဦး မင္းဘာေတြေတြးေနတာတုန္း....ငါ အခုလုပ္ခဲ့တာ အားလံုးကေတာ့ မင္းအတြက္ခ်ည္းပဲ''
ကြၽန္ေတာ္ျမင္ေယာင္ေနပါၿပီ....အႏွစ္ႏွစ္အလလက ၿမိဳသိပ္ထမ္းပိုးထားရေသာ jongေလး၏ ခံစားခ်က္ေတြ ေပါက္ကြဲထြက္လာေတာ့မည္ဆိုတာ...
ထိုအရိပ္အႁမြက္ေတြကို သူ႔ရဲ႔ နာက်င္ေၾကကြဲစြာ နီရဲစိုစြတ္ေနသည့္ မ်က္လံုးအစံုမွ တဆင့္ေဖာက္ထြင္းျမင္ေနရသည္။
"မဟုတ္ဘူး....Han ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတြးေပးေနတာမဟုတ္ဘူး....သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးခံစားခ်က္ေတြရိွေနေသးတာ....သူ႔ကို ဘာမွမပတ္သက္ေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္လို သေဘာမထားႏိုင္ေသးတာ...Hanႏွလံုးသားက သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အနာေတြမက်က္ေသးတာ....''
"ေတာ္ေတာ့ KIM JONGIN''
"မေတာ္ႏိုင္ဘူး Han.....Hanကို ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ သိသားနဲ႔ ...ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ Kim Jonginက Hanမ်က္ႏွာ Han့အမူအရာ Hanႏွလံုးသားကိုပဲ အရိပ္လိုၾကည့္ၿပီးေနေနတဲ့ေကာင္ပါ....Han့ခံစားခ်က္ေတြကို Hanကိုယ္တိုင္ထက္ပိုသိတယ္....''
YOU ARE READING
Let Him Know! >>HH
Fanfictionသိပ္ကိုအတၱႀကီးတဲ့လူလို႔ထင္ႏိုင္ပါတယ္.... ငါ့အခ်စ္ေတြကသူမ်ားနဲ႔မတူလို႔တကယ္ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူးလို႔ထင္ေနလား...... ေပးဆပ္ျခင္းခ်င္းတူရင္ေတာင္ငါ့အခ်စ္ကသူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ေပးဆပ္ျခင္း..... အသြားအျပန္ဆိုတာရိွတယ္မလား....
