DADI

2.1

        Araba salonun önünde durunca derin bir nefes aldım. Kapıdaki gazeteci yığınıyla şimdiden sıkılmıştım. Kapıyı açan görevlilere teşekkür edip arabadan inen Rüzgar elini bana uzatarak arabadan inmeme yardımcı oldu. Parmaklarını parmaklarıma kenetleyince gazatecilerin sesleri daha da şiddetlenmişti. Rüzgar beni yanına çekerek yığından uzaklaştırırken sonunda kapıdan girebilmiştik.

       Dışardaki gürültünün aksine içeriye sakin bir müzik hakimdi. Henüz insanlar gelmeye başlamamıştı. Kapının önünde özel davetle gelecek olan misafirleri karşılamak için beklemeye başladım. Şık giyinimli kadınlar ve erkekler bir bir içeriye girmeye başladılar. Gülümseyerek bize doğru gelen Aysel Hanım, Kadir amca, ve kızları Işık'ı görünce gülümseyerek onlara ilerledim.

        "Ay Gece, yine olay yapmışsın." Gülümseyerek teşekkür ettim.

        "Umarım hediyeler elinize ulaşmıştır." Kafasını sallayarak beğeniyle konuştu.

        "Çok düşünceli bir hareketti hayatım teşekkür ederim. Ben de senin için özel olarak seçip hazırlattıklarımı yakın zamanda evine gönderirim." Gülümseyerek teşekkür ettim.

        "Gece kızım." Kadir Amcama dönerek açmış olduğu kollarının arasına girdim.

        "Annen ve baban seninle gurur duyardı." Gülümseyerek ondan ayrıldım.

        "Gece, tebrik ederim." Işık'a da gülümseyip teşekkür ettikten sonra onlara boş bir masaya kadar eşlik ettim.

        "Ben biraz daha gezineyim." Rüzgar da elimi kavrayarak yanımda belirmişti.

        "Ben de seninle geleyim." Kafamı salladım ve onu annemin eski bir arkadaşının yanına götürdüm.

        "Gece! Kızım ne kadar büyümüşsün!" Kıkırdayarak kollarının arasından çıktım.

        "Bu yakışıklı kim?" Rüzgar gülümseyerek kolunu belime sardı ve Duygu Teyzenin uzattığı elini kavrayarak nazikçe öptü.

        "Rüzgar İnan. Gece'in sevgilisiyim." Duygu Teyze beğeniyle bakarken konuştu.

        "İnan Holding'le bağlantınız var mı?" Rüzgar kafasını salladı.

        "Şirket sahibiyim efendim." Duygu Teyzenin çok hoşuna giderken ağzı neredeyse kulaklarına varacaktı.

        "Gece gerçekten iyi birisini bulmuş anlaşılan. Önceki gibi hayırsız değil. Önceki gibi demişken, Tolga ve ailesi de burada." Dediklerinin devamını dinlemezken tek isimde kalmıştım. Tolga. Hangi yüzle buraya gelebilmişti.

        "Gece, iyi misin?" Rüzgar seslenince ona döndüm ve zorla gülümsemeye çalıştım.

        "İyiyim neden olmayayım. Sana iyi eğlenceler Duygu Teyze." Rüzgar peşimden gelerek elimi tuttu ve beni durdurdu.

        "Sevgilim, güzelim. Anlatsana ne oldu?" Gözlerimi kapatıp Rüzgar'ın beline sarıldım. Rüzgar beni balkona doğru götürüp balkon sütunlarına yaklaştı. Ben onun beline sarılmaya devam ederken büyük kollarını bana sarmıştı.

        "Sana anlattığım, Tolga. İşte o. Buradaymış." Başını boynuma yaslayarak hafifçe öptü.

        "Ben burdayım, yanındayım. Biliyorsun değil mi?" Kafamı salladım.

        "İçeriye geçelim mi?" Elini tuttum ve yanağından öptüm.

        "Teşekkür ederim." Elimi sıkıca kavradı ve avucumu öptü.