Beter oldum.
Gecenin karanlığı, gündüzünden şer mi aldı nedir?
Bu gecenin karanlığı ve edilen tüm beddualar bana mı armağan olacak?
Olsun lan! Beddualar bana, dilekler bukle bukle sana olsun.
Göğsümde ki ağrı tarif edilecek gibi değil, az kaldı gibi.
Ben tarif edemesem de, tabip oldukça haklı gibi.
Son kez yazsaydım...
Ne mi yazardı kalemim?
Seni yazmazdı zannetmiyorum.
Sizi hiç.
Allah'ı yazardı, cenneti, affı, melekleri, ateşi belki Ğay'ı yazardı.
Sizi hiç.
Sahte keremden, dolu bardaklar da şerbetler yerine,
Cehennemden bir kadeh zıkkıma varım bu gece. Olsun.
Bu gece senin gecen, benim son gecem olsun.
Okuyorum, kafa tutuyorum, benim sonum yok mu?
Benim korkak olduğum doğru da, aranız da hiç adam yok mu?
Korkaktan korkağı siz.
Hiç kadar basit siz.
Ve sen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gamzelerde açardı Gökkuşağı
PoetryKalemi kağıttan ayırmak, bu katil olmak gibi. Ruhu bedenden ayırmak, bu abdal olmak gibi.
