✴Metropolis Academy (ShadowMoon Princess)✴

Chapter 20: Announcement

Another day passed, palagi na kaming magkakasama nina Blast, Faust at Oxen. Kaya ayun, mas lalo ko pa silang nakilala. Slight lang na may pagkamakulit silang magkakapatid, hehe! Naalala ko tuloy ang kuya ko sa kanila. Hmp, namimiss ko na naman siya. Araw-araw na yata.

"What's wrong? Is there something bothering you?" Napatungo ako sa tanong ni Faust. Umiling ako at sinikap ko ulit na makinig sa mga kwento nila.

Grabe, hindi pa ba sila nalolowbatt? Fully charged pa rin? Speaking of lowbatt, matingnan ko nga 'yung phone ko.

Kinapa ko ito sa bulsa ko pero hindi ko makapa, kaya nagkalkal ako sa basura pero hindi talaga mahanap 'yung phone ko. Tanging 'yung ipod lang na gadget ang naroroon sa loob ng bag ko.

"Sige Anne, uwi na kami. Magdidilim na kasi. See you tomorrow!" Paalam 'nung magkakapatid. Tumango ako tsaka sila umalis.

*****

Habang naglalakad ako patungo sa hallway ng dormitory ay naisipan ko munang magpatugtog sa ipod na nasa bag ko.

You're insecure,
Don't know what for.
You're turning heads,
When you walked through the door. Simula 'nung kanta. One direction.

Don't need make up
To cover up.
Being the way that you are is enough!

Everyone else in the room can see it
Everyone else but you. Nakikinig pa rin ako hanggang sa makarating ako sa kwarto ko.

"Baby you light up my world like no body else.
The way that you flip your hair gets me overwhelmed.
But when you smile at the ground it ain't hard to tell.
You don't know oh! oh!
You don't know, you're beautiful." Kanta ko 'nung nakapasok na ako sa kwarto ko. Nakakamiss pala ang kumanta. Lalo na pag mag isa ka lang.

Ipinagpatuloy ko ulit hanggang sa natapos. Next song! Napaluha ako pagkarinig ko 'nung intro pa lang.

Back when i was a child,
Before life removed all the innocence.
My father would lift me high,
And dance with my mother and me and then.
Spin me around 'til i fell asleep.
Then up the stairs he would carry me
And i knew for sure, i was loved.

If i could get, another chance
Another walk, another dance wi~ Hindi ko na ipinagpatuloy dahil tinakpan ko na 'yung tenga ko. Ayoko ng marinig, ayaw ko ng pakinggan. Ayoko silang maalala. It makes me tremble when i think about them. Ayoko mang sabihin, but it's true.

Mula 'nung lumipat kami ni inay sa malaking bahay na pagmamay ari daw namin ay 'dun ko na talaga nakita ang kulay ng pamilya ko. Ang tunay na intensyon at tunay na ugali nila.

Yung dating closure namin ni inay ay unti unting naglaho. Naging mainitin ang ulo, lagi akong pinapagalitan at wala ng time to hangout with me. Buti na lang nandun si kuya. My savior and my bestfriend too. Palagi niya akong pinapatahan sa tuwing iiyak ako. Nagpapatawa siya sa harap ko para tumigil lang ako sa kakaiyak. Pangit man pakinggan, iyakin talaga ako noon.

Tingnan mo ngayon, umiiyak na naman ako.

Every night i fall asleep,
And this is all i ever dreamed. Pinunasan ko 'yung luha ko at inoff 'nung ipod. Tumungo ako sa c.r at naligo.

Nagpalit ako at kinuha 'yung bag ko. Kinuha ko rin 'yung flashlight na nasa cabinet. Dahan dahan kong binuksan 'yung pinto at sinilip kung may tao pa rin sa hallway. Good to see naman, wala ng pakalat kalat.

Para na akong ninja rito, nagtatago sa kung saan-saan. Kapag may naririnig akong yabag at ingay ay dali dali akong magtatago sa mga halaman, wall curtain at iba pa. Hanggang sa tuluyan na akong nakalabas sa dormitory.