Bu Ben Olamam

8. BÖLÜM

Arkadaşlar yeni bölüm fazla gecikti biliyorum aslında bilgisayardan paylaşmak istiyodum. Tolga'cığımızın resmi de olsun diye ama olmadı bilgisayarın başına gecemedim hiç, bi sonra ki bölüme Tolga'cığın resmiyle paylascam inşallah :) Iyi okumalar...

Asansör fazla dardi. Cantalarla binince birbirimize baya yakın duruyoduk. Asansör bi anda sarsıldı ve...

Tolganin bi nefes yakindaydim ve şak asansörün kapısı açıldı ve annemle Tolganin annesi ağızları açık bize bakıyorlar. Rezillik yaa şu uyuzla nasıl yakalandim ben. Hemen asansorden indim ve asansör sarsilinca dengemi kaybettim ortada bişey yok yanlış anlamayın. Bu arada hoşgeldiniz teyze dedim. Hosbulduk güzel kızım adın ne senin dedi. Ebrar ya sizin? Sinem canım ben. Tanıştığıma memnun oldum. Ben kaçar hadi diyip eve geçtim. Eve geleli saatler olmuştu ve ben hala asansordeki halimizi düşünüyodum.  Bi gitmedi aklımdan o saçma an. Bi anda kapı sesi ve ardından bi yerden tanıdık gelen bi ses duydum. Hemen odadan çıktım Tolgalar bize gelmişti. Annem ne kadar da yardım sever biriymis yaa sabahtan beri kadınla ilgileniyo şimdi de yemeğe çağırmış. Bende yanlarına gidip hoşgeldiniz faslını yapınca içeriye geçtiler. Yemekten önce milletin tatlı diyebileceği ama bana göre gayet sıkıcı bi sohbet oldu. Hersey normaldi ta kii ben Hakan amcaya ( Tolganin babası) su getirirken ayağım takılıp hemen önümde oturan Tolganin üstüne kapaklanana kadar. Uff ne beceriksizim yaa. O değil anneme ve Sinem teyzeye ikinci kez böyle yakalanisim. Şuan hayatımda ilk defa belki ilk değildir ama sayılı utanislarimdan birini yaşıyorum. Kızardım bildiğin yaa. Hemen toparlanıp Tolgadan özür diledim. Tolga halinden gayet memnunmus gibi gözüküyodu. O lanet cenesini açıp üstüme düşmeye bu kadar merakliysan böyle saçma şeyler yapmana gerek yok direk söyle dedi. Yüzünde pis bi siritisla. Sinem teyze bağırdı aaaa Tolga terbiyesizlesme! Allahtan susmustu malcık. Ona öldürücü bakışlar atıyorum. Sen yarın benim yanıma oturcan zateeen der gibi baktım anlamış olcak ki pişmanmis gibi bakışlar attı. Yemeğe geçtik. Sessiz sakin bi yemekten sonra Sinem teyze:

-Ebrar kızım Tolgayla hocalar dersler hakkında konuşun biraz aynı okuldasiniz nede olsa.

- Ayni okulu geç Sinem teyze aynı sınıf hatta aynı sıradayız :(

-Ayy yazık kızım sana bu haylaz çekilmez ki :)

Tolgayla benim odama geçtik. Aslında odamın kapısının açık durmasını sevmem ama bu sefer kapatmadim malum. Defterleri önüne koydum ama bi çoğu boştu. Dolu kısımları da karalama fln işte. Tolga defterleri görünce bana tip tip bakmaya başladı.

-Bu ne böyle? Bide 2 yıldır okul birincisi oluyomussun nasıl oluyo bu?

-Valla canım ben çalışmam tarzım değil zeka işte sende olmayan sey diyince bozuldu baya.

Normalde olsa bozulsun uzulsun umrumda olmaz ama bu çocuk umrumda işte. Hemen dönüp tmm ya şaka yaptım diyince yüzünde büyük bi gülümseme oldu. Ebrar sana bisey soyliycem?

Söyle.