Kim Taehyung
Her ne kadar Jimin'in gitmeyeceğini bilsem de sabahtan beri gözüm Jimin'in üzerindeydi. Yemek masasında karşılıklı oturuyorduk ve ben ona her baktığımda gözlerini benden kaçırıyordu.
"Jimin, okuluna devam edecek misin?"
Babamın konuşmasıyla bakışlarımı ona çevirdim. Doğru ya, Jimin okulunun bir yılını hastane yüzünden okuyamamıştı.
"Şu an okulların kapanmasına az bir süre kaldığı için bir dahaki sene devam etmeyi düşünüyorum."
Babam anlayışla başını salladığında gözlerimi Jimin'e diktim. O da bana baktığında burukça gülümsemiştim ve tekrar gözlerini kaçırdı.
Okula devam etmesini istemiyordum. Okula giderse her şey değişebilirdi. Bu gece Jimin'le konuşmalıydım ve o okula gitmesini engellemeliydim. Gerekirse ona, ona karşı olan duygularımı bile söyleyebilirdim.
********************
"Siz ikiniz, burda uyumuyorsunuz. Odalarınıza gidin."
Annemin konuşmasıyla göz devirdim ve oturduğum kanepeden kalkarak merdivenlere yöneldim. Gelmesi için Jimin'e baktığımda o da yerinden kalkmıştı ve üçümüz de merdivenleri çıkmaya başladık.
Üst kata çıktığımızda annem odasına gitmişti ve Jimin'in ardından ben de onun odasına girerek kapıyı kilitledim.
"Ne yapıyorsun?"
Jimin'e döndüm ve ona yaklaşarak konuştum.
"Resimler?"
İlk başta afallasa da başını sallayarak çekmecenin yanına gittikten sonra çekmeceyi açtı ve defteri çıkardı.
"Yatağa geç."
Dediğini yaparak yatağa oturdum ve Jimin de yanıma oturduğunda elindeki defteri alıp yatağa bıraktım. Resimlerden önce daha önemli bir konumuz vardı.
"Cidden okula devam edecek misin?"
"Evet."
"İstemiyorum."
"Neden?"
Duraksadım. Bunu ona söylemek zorundaydım, başka çarem yoktu. Yutkundum ve gözlerine baktım.
"Çünkü seni deliler gibi kıskanıyorum..."
Gözleri anında büyümüş ve hemen ardından da gülümsemişti.
"Kıskanıyorsan bu aynı zamanda seviyorsun da demek değil midir?"
Hassiktir bunu tahmin etmemiştim!
" Şey... Yani... Olabilir. Neyse, gidecek misin okula?"
Cevap vermeyerek dudaklarıma kapanmıştı ve bedenimi yatağa itip üzerime çıktı. Ellerim beline gittiğinde dudaklarımdan ayrılarak fısıldamıştı.
"Bunu düşüneceğim."
Üzerimden kalktığında hiç kıpırdamadan olduğum yerde kalmıştım ve daha sonra yattığım yerden doğrularak kaşlarımı çattım.
"Beni öpünce gitmeyeceğini sanmıştım. Ah cidden..."
Tekrar kucağıma yerleşti ve kollarını boynuma doladı.
"Gideceğim de demedim ama."
Başımı salladığımda yatağın üzerindeki defteri eline aldı ve gülümsedi.
"O zaman sıradaki resime geçelim."
Sonraki bölüm aşırı feels içerikli olabilir ama yine de güvenmeyin tşk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Home² // Vmin ✔
FanfictionJimin ve Taehyung o hastane odasında yaşadıkları şeylere rağmen aynı evin içinde sadece iki üvey kardeş gibi yaşayabilecekler miydi? ~ Picture ficinin devamı.