You had me, again { B-Brave fanfiction }

10. Bang

Eenmaal thuis aangekomen voel ik me happy, maar ook weer niet. Ik heb echt het gevoel dat er iets gaat gebeuren, de zenuwen gieren door m'n lijf. Ik probeer m'n huiswerk te maken en te leren, maar het lukt gewoon niet. Er gaat echt iets gebeuren en ik heb geen flauw idee wat. Ik ben alleen thuis dus ik voel me sowieso niet echt veilig, je weet maar nooit wat er kan gebeuren.

Terwijl ik op de bank tv aan het kijken ben hoor ik een raar geluid. Het is heel zachtjes, maar wordt steeds luider. Het lijken wel voetstappen. "Hallo, is daar iemand?" vraag ik bang. En opeens gooide iemand de deur open en gebeurde alles heel snel, iemand deed een blinddoek voor m'n ogen, een ander iemand deed een touw om m'n armen en ik werd meegesleurd een auto in. Ik had misschien iets moeten doen, tegenstribbelen of iets, maar dat bedenk je je eigenlijk niet in zo'n situatie. Als ik eenmaal in de auto zit word ik bang, ik hoor de auto luid opstarten en mannen praten. "Breng haar naar een plek waar niemand haar kan vinden." hoor ik iemand fluisteren. Ik ben bang en probeer te schreeuwen, maar er komt geen geluid uit m'n keel. Iemand red me alsjeblieft, denk ik in mezelf. David! David kan me redden! Ik probeer zo onopvallend mogelijk m'n mobiel uit m'n zak te halen en m'n blinddoek een beetje naar boven te duwen, maar zonder enige werking. "Eeh Daisy, ik zou maar niet bewegen als ik jou was." schreeuwde een of andere man naar me. "Jullie kunnen doen wat jullie willen, maar David red me toch wel!" probeer ik zo zelfverzekerd mogelijk te zeggen, maar het klinkt eerder bang. "Kom op nou meissie, heb je het nou nog steeds niet door? We zijn hier in opdracht van David, snap dat nou." "Maar dat zou David nooit doen..." "Dat heb je dan toch goed mis lieverdje van me." hoor ik opeens David zeggen. "David...?" zeg ik en barst in huilen uit waardoor m'n hele blinddoek nat wordt. "Maar waar ga je me naartoe brengen?" vraag ik bang. "Je gaat ergens naartoe waar niemand je vindt, en je doet wat ik zeg begrepen?" Ik knik wild m'n hoofd. Ik voel zijn adem steeds dichterbij komen en zijn lippen op de mijne. "Niet doen, ga weg David." zeg ik met tranen in m'n ogen. "Heb je het nu nog niet begrepen Daisy? Je doet wat ik zeg! Anders..." "Anders wat?!" "Anders doe ik die vriendinnetjes van je wat aan." ik hoor de lach in zijn stem en krijg de rillingen bij het idee dat er iets gebeurd met mijn vriendinnen, dankzij mij. "Niet doen David, alsjeblieft." Hij strijkt met z'n vingers over mijn wang en slaat me, keihard, vol op m'n wang. "David alsjeblieft doe me dit niet aan!" "Dit is nog niks vergeleken met wat er straks gaat gebeuren lieverd, maak je geen zorgen." de zenuwen gieren door mijn lijf door zijn woorden.

*******

Als de auto tot stilstand komt mag ik mijn blinddoek afdoen. Als ik om me heen kijk zie ik een klein hutje, die elk moment kan inzakken, en allemaal bomen. Hier kan echt niemand me vinden, denk ik vermoeid. Door de lange reis van ik denk wel 2 uur, ben ik onwijs moe. Plotseling trekt iemand me mee naar het hutje toe en gooit me zowat in het hutje. "Voorlopig slaap je hier" zegt de man binnensmonds. Voordat ik kan antwoorden is de man alweer weg en heeft de deur op slot gedaan. Ik ga op het bed zitten -nouja ik vraag me af of je het een bed kan noemen, het is meer een houten plank met een kussen- en voel m'n mobiel in m'n broekzak. Dat is het! Ik moet m'n vriendinnen bellen en zeggen dat ik in een verlaten hutje zit in een of ander bos. Als ik m'n mobiel aandoe en tot mijn verbazing bereik heb, bel ik Jessica. Als de telefoon overgaat houd ik het niet meer. Ik barst in tranen uit, "Jessica je moet me helpen, ik zit hier in een verlaten hutje in een verlaten bos, David heeft-" voordat ik mijn zin af kan maken komt David stormend het hutje binnen. "DAISY DOE NU JE MOBIEL WEG VERDOMME!" Hij rukt m'n mobiel uit m'n hand en geeft me een klap in m'n gezicht en een stomp in m'n maag, kreunend van de pijn val ik op de grond. "Auw David alsjebl-" Ik voel nog een voet tegen m'n maag en alles voor m'n ogen wordt zwart. 

------------------------------------------------------------------

Sorry voor het late updaten, maar dat was alweer hoofdstuk 10 :) Hoop dat je hem leuk vond!

Lovee,

fonggli.