You had me, again { B-Brave fanfiction }

13. Arrogant & vol kapsones

Ik had net m'n hele hoofdstuk getypt, en nu is door deze kadjfsklsjksdjfksdj site m'n hele hoofdstuk weg, dit is echt kut argggggggggggh. Maar goed, ik ga maar weer het hele hoofdstuk opnieuw typen. Ik had zeg maar een samenvatting gemaakt van alles wat er tot nu toe gebeurd was, maar dat laat ik nu maar even achter wegen, het is ondertussen alweer 0.24 u, dus ik doe het waarschijnlijk het volgende hoofdstuk wel, als ik meer tijd heb en minder moe ben.

----------------------------------

Samuel POV

Ik loop op de trap naar beneden, op zoek naar David. "Heey David, ik zocht je al, ik moet je even spreken" zeg ik zo aardig mogelijk, het liefst sla ik hem namelijk in elkaar, maar goed. "Oké, vertel" zegt hij 'stoer'. "Ik wilde het even hebben over dat nieuwe meisje, Daisy volgens mij?" terwijl ik dat zeg knikt hij. "Ik denk niet dat het een slim idee is om zo'n meisje mee te nemen naar het beroven van die bank, ze is nogal bang en shit en denk niet dat we wat aan haar gaan hebben. We kunnen haar beter nog even laten" zeg ik zo overtuigend mogelijk. "Naah, ik wil haar gewoon mee hebben, ook voor als ik me verveel enzo, heb ik tenminste nog wat leuks om mee te praten." zegt hij met een grijns. Verdomme, ik moet echt iets bedenken waardoor ik hem over kan halen. "Ik kan haar anders ook wel vermaken voor een nachtje?" "Nee goos, ik neem haar gewoon mee, je mag haar wel die avond daarna hebben als je dat zo graag wilt" "Maar..." "Niks maar. het blijft hierbij, einde gesprek." zegt hij en loopt weg. Ugh hij is zo arrogant. 

Daisy POV

Ik schrik als ik iemand de kamer binnen hoor komen. "Heey Daisy" Ugh, David. "Hoi" zeg ik droog. "Ik heb geweldig nieuws, het wordt vandaag een leuk dagje. Je gaat namelijk met mij gezellig weg, ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden want ik ben er." zegt hij en komt dichter naar me toe. "Wat gaan we doen dan?" zeg ik terwijl ik steeds meer naar achter probeer te gaan. Zonder te antwoorden komt hij steeds dichterbij totdat ik niet meer naar achter kan. Ik voel zijn adem op mijn gezicht. Hij doet zijn wijsvinger en middelvinger onder mijn kin zodat ik hem aan moet kijken. Vroeger verzonk ik altijd in die ogen, zo prachtig vond ik ze. Maar nu word ik er alleen maar bang van, wat is hij van plan? Hij drukt zijn lippen op die van mij en komt overal met zijn handen, ik probeer tegen te stribbelen, maar hij is te sterk. "We gaan samen gezellig een bank overvallen, en daarna, mag je mij verwennen." zegt hij terwijl hij me loslaat. Ho, zei hij dat nou echt? Wilt hij me echt een bank laten beroven? Ik dacht dat hij dat laatst als een grapje bedoelde, maar hij was dus serieus... En hem verwennen? Wat moet ik daaronder verstaan..."Pardon, alles staat klaar" hoor ik opeens een of andere man zeggen. Als ik opkijk zie ik dat David hem iets in zijn oor fluistert en daarna naar mij kijkt met een 'je-weet-wat-er-gebeurd-als-je-tegenstribbelt - blik'. De man, die wel een of andere vriend van David moet zijn, loopt naar me toe en kijkt me eng aan. Drie keer raden wat er toen gebeurde... 

-------------------------------------

Sorry dat hij zo kort is, maar ik ben echt moe en heb nu dus 2 x dat hoofdstuk geschreven, ugh. 

Wat zouden jullie doen als jullie ontvoerd werden door je ex of een jongen waar je heel erg close mee was? En dat hij je dan banken laat beroven en erge dingen laat doen? Zou je toch tegenstribbelen of zou je mee werken? Echt raar dat dit zomaar in het echt zou kunnen gebeuren...

Anyway,

Stay strong! 

fonggli.