18. Don't cry

328 12 2
                                    

Goed, daar zit ik dan. Weer terug, terug in huis. Het huis waar ik nu al bijna 2 weken zit. Ik blijf maar denken aan mijn familie en vrienden, zouden ze me missen? Zouden ze überhaupt wel gemerkt hebben dat ik weg ben? Door al mijn gedachtes sloop ik mezelf steeds meer en meer en meer. Ik weet zelf ook, dat er een dag zal zijn waar ik uitbarst. Tegen alles, tegen alles en iedereen. Ik red het hier niet lang meer, ik mis mijn ouders, mijn vrienden en zelfs school. Het elke dag weer op de fiets naar school gaan, mijn vrienden zien, elke dag weer die leraren die zeiken over hoe belangrijk school wel niet is. Ik mis het. Mijn gedachtes worden verstoord door iemand die de kamer binnenloopt, om eerlijk te zijn ben ik zelf te lui om te kijken wie het is. Ik verwacht David of een van die vreselijke vrienden van hem. “Heey Daisy” hoor ik een zachte en lieve stem fluisteren. Ik heb die stem zo gemist, die lieve stem. Het maakt me van binnen zo blij, terwijl er helemaal geen reden is om blij te zijn. “Heey Sam” Ik kijk nu toch maar op en voel mijn lichaam tintelen als ik zijn lieve lach zie, zijn mooie ogen en zijn leuke hoofd. Hij loopt naar me toe en gaat op de rand van het bed zitten, nog steeds kijkend naar mij. “Hoe gaat het met je Dais?” vraagt hij terwijl hij toch maar weer opstaat en op zijn hurken naast me gaat zitten. “Het gaat wel, ik wil hier weg Samuel” zeg ik zacht terwijl ik de tranen voel opkomen. “Het is niet erg lieverd, huil maar. Ik ben er” zegt hij terwijl hij zijn armen opent. Moeizaam sta ik op en voel de tranen nu echt opkomen. Ik sla mijn armen om hem heen en verstop mijn hoofd in zijn nek en huil de tranen uit mijn ogen. Ik kan niet omschrijven hoe ik me nu voel, verdrietig, beduusd, alleen, moe, wanhopig, blij, allemaal gevoelens tegelijk. “Dankje Sam, dankje” zeg ik licht snikkend. “Het is al goed babe, het is al goed”

En zo zitten we dan nog een tijdje, een kwartier, een half uur, misschien wel een uur. Ik weet het niet, het maakt me eigenlijk ook helemaal niks uit. Zolang ik maar bij hem ben. In zijn armen, vertrouwd. Samuel aaiend over mijn rug, ik snikkend in zijn armen. “Kijk me is aan Daisy” zegt hij na een tijdje. Ik doe wat hij zegt en zie dat zijn ogen vochtig zijn, “Ik zal je helpen Daisy, ik heb er alles voor over om je hier uit te krijgen, je verdient dit niet. Ik wil dat je weer terug kan naar je oude leven, weer kan genieten van alle dingen die iemand van 15 normaal doet, ik zal er alles aan doen je hier uit te krijgen Daisy, dat beloof ik je” hij kijkt me diep in mijn ogen aan en ik kan niks anders dan zwijgen. Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik zie dat hij de waarheid spreekt, ik zie dat hij het moeilijk heeft. Na een tijdje weet ik toch iets uit mijn mond te krijgen “maak je geen zorgen Samuel, het komt goed. Zolang jij veilig bent, ben ik gelukkig” zeg ik alweer snikkend, ik jank wel veel de laatste tijd zeg. Ik voel de tranen over mijn wangen stromen. Elke traan die hij ziet veegt hij weg. Traan voor traan. Hij laat er geen een gaan. “Don’t cry babe, don’t cry” zegt hij terwijl hij me naar zich toetrekt en een kus op mijn voorhoofd geeft. “Don’t cry babe, don’t cry” herhaalt hij zijn woorden. “I’m here for you” zegt hij zachtjes. Opeens bedenk ik me dat hij me ooit vertelde dat hij heel erg van zingen houdt, dit is denk ik wel het perfecte moment. “Sam, zou je alsjeblieft voor me willen zingen?” vraag ik terwijl ik hem aankijk. “Voor jou doe ik alles, princess” “Kan je with you zingen van Chris Brown?” “Ofcourse” antwoordt hij en hij begint met zingen.

{ ik zal het liedje erbij zetten. }

“I need you boo

I gotta see you boo

And the hearts all over the world tonight

Said the hearts all over the world tonight

I need you boo

I gotta see you boo

And the hearts all over the world tonight

Said the hearts all over the world tonight 

Hey lil mama

Oo you’re a stunner

Hot little figure

Yes you a winner

And I'm so glad to be yours

You're a class all your own

And oh little cutie

When you talk to me

I swear the whole world stops

You're my sweetheart

And I'm so glad that you’re mine

You are one of a kind

And you mean to me

What I mean to you

And together baby

There is nothing we won't do

Cuz if I got you

I don't need money

I don't need cars”

Hij komt steeds dichterbij totdat hij niet meer verder kan, en zingt de laatste zin: “girl you're my all”. Langzaam buigt hij naar voren, en voordat ik het weet voel ik zijn lippen op de mijne.

----------------

romance and stuff, 

ALMOST GOT THAT 2k omg

xo

You had me, again { B-Brave fanfiction }Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu