22. Boys everywhere

273 12 5
                                    

Daisy en de andere drie meiden staan op het punt om door de deur te gaan, naar het leven van een drugsdealer.

Als ik eenmaal binnensta verbaas ik me over de mensen die in de kamer aanwezig zijn, het zijn er een stuk of 30/40, maar wat me het meest verbaasd is dat het er zo gezellig uitziet, je zou het bijna een soort verjaardagsfeest kunnen noemen. Op het eerste gezicht lijkt het alsof iedereen elkaar kent, iedereen ziet er vrolijk uit en lacht met elkaar, het lijkt echt bijna alsof er iemand jarig is. Misschien is de reden van hun blijheid dat ze straks drugs kunnen snuiven, wie zal het zeggen? Ik verwachtte eigenlijk een kamer vol met jongeren die niks hebben bereikt, en ook niks zullen bereiken. Maar het lijken wel allemaal nette mensen, strak in pak. Ik voel me wel een beetje ongemakkelijk zo met mijn korte rokje en topje. Ik sta zo lang te staren dat ik niet doorheb dat er een jongen voor me staat te zwaaien met zijn hand, vraag me niet wat hij doet, want dat zou ik echt niet weten. “Hè hè, je leeft weer” zegt de onbekende jongen lachend. “Je zag er wel sexy uit zo starend hoor, moet je vaker doen” Nou, die jongen geniet. “Wat moet je? Drugs?” vraag ik lichtjes geïrriteerd, ik ken hem net 2 minuten en hij irriteert me nu al, hoe doen jongens dat toch. “Ook aangenaam kennis te maken, ik ben Kaj, Kaj van der Voort” Hij steekt zijn hand uit als teken dat ik hem moet aannemen, maar daar heb ik eigenlijk weinig zin in, dus blijf ik hem maar met een zuurpruimgezicht aankijken. “Jij hebt er ook weer zin in zie ik, je bent nieuw hier neem ik aan?” Hij kijkt me nog steeds lachend aan wat me mateloos irriteert want er valt niks te lachen. “Gaat het jou wat aan?” Terwijl ik wacht op een antwoord kijk ik zoekend om me heen, alsjeblieft, laat een van die meiden me komen redden. “Je vriendinnen zijn al weggelopen, volgens mij zijn ze naar buiten” antwoordt hij, mijn vraag negerend. Nog voordat ik antwoord kan geven zie ik dat er een jongen rennend aan komt lopen en op Kaj’s rug springt, wat er overigens lachwekkend uitzag want het gezicht dat Kaj trok was goud waard. “KAAAAAAAJ” schreeuwt/zingt de jongen lachend. Maar hey! Ik ken hem! Dat was die jongen die zijn horloge aan me uitleende omdat ik geen klok heb, hij was wel aardig. “Ik ken jou” zeg ik meer vragend dan concluderend. “Ah oui madame, ik ben het, de enige echte” Wat een lolbroek is die jongen, ik mag hem wel. Ken je dat, dat je iemand net kent en dat je dan zo hebt van, ik mag jou wel want ja, ik herken iets van mezelf in je? Dat heb ik dus bij deze jongen, ik weet alleen niet hoe hij heet. Net alsof hij mijn gedachte kan lezen zegt hij “Jai, Jai is de naam”. Hij steekt zijn hand uit die ik, dit keer wel, aanneem. Ik kijk zo onopvallend mogelijk naar Kaj en zie dat hij me geïrriteerd aankijkt, lekker voor je Kaj. “Daisy” antwoord ik bijna vergetend dat ik mijn naam nog helemaal niet vertelt heb. “Hm, Daisy, mooie naam” zegt hij terwijl hij naar me glimlacht. Ik glimlach terug en besluit om toch maar even naar buiten te gaan om de anderen te gaan zoeken, ik weet nu namelijk niet wat ik precies moet doen. “Ik ga even naar de andere boys toe, adios” zegt Jai terwijl hij springend naar de andere jongens gaat. “Nou, uhm, ik ga ook maar, doei” zeg ik zachtjes tegen Kaj terwijl ik naar buiten loop. Eenmaal aangekomen bij de deur probeer ik hem open te krijgen, maar het gaat nogal moeizaam. Ik wil net opgeven als ik voel dat iemand me aan de kant duwt en me tegen de muur aandrukt. Als ik opkijk zie ik dat diegene stoned is, en niet zo’n beetje ook, het ziet eruit alsof diegene een wilde avond achter de rug heeft. Ik kijk nog even goed naar zijn lippen en tot mijn verbazing komen ze me bekent voor, zo zacht en vol, net als de lippen van… “Samuel?”

------------------

IM SO SORRY! ik heb ik denk de laatste maand niks meer geüpload en jullie verwachten natuurlijk een geweldig, goed argument, maar die heb ik niet echt eigenlijk. Ik heb het nogal druk met school, wat veel tijd in beslag neemt, maarr dat was dus hoofdstuk 22 alweer! Bedankt voor het lezen en ik zal z.s.m. weer updaten :)

Love,

Fonggli.

P.s. comments helpen me te motiveren om sneller up te loaden, hint hint

You had me, again { B-Brave fanfiction }Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu