1 week later
POV Daisy
Het is nu alweer een week geleden dat ik op het politiebureau was, ondanks dat ik het me nog kan herinneren als de dag van gister. Na de zoen met Samuel is hij me elke dag op komen zoeken, al was het de ene keer iets langer dan de ander, het was toch fijn om iemand bij me te hebben die wél aardig is en om me geeft. Voor de rest heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan, ik verwachtte dat David nog wel met een of ander dubieus plan kwam, maar dat viel nog mee. Ik lig nu in bed een beetje naar het plafond te staren, ik heb niet echt iets beters te doen, ik ben ook net pas wakker. “Daisy!” hoor ik iemand roepen. Ik kijk op en zie David’s gezicht, niet bepaald iets waar ik nu behoefte aan heb. “Hey” antwoord ik met een ochtendstem, ik ben immers net pas wakker. “Ik heb weer een opdracht voor je, deze keer ga je met een paar andere meiden die hier al een tijdje zitten” Een paar andere meiden? Ik wist niet dat er nog leven was in dit huis of hut of tent, hoe je het ook wilt noemen. “Wat voor opdracht nu weer?” antwoord ik chagrijnig, je moet nooit tegen me praten ’s ochtends, gewoon niet. “Je gaat drugs dealen in een disco, waar weinig beveiliging is, dus niemand zal het merken. Morgen om acht uur ‘s avonds” “Wait, het is ochtend, calm down, je denkt toch niet serieus dat ik drugs ga dealen?” Wat gaat er toch allemaal door zijn hoofd heen? “Je denkt toch niet dat ik een grapje maak Daisy? Ik ben bloedserieus” Je had echt zijn gezicht moeten zien toen hij dat zei, echt lachwekkend. Maar waarschijnlijk is dit niet het goede moment om in een deuk te gaan liggen, jammer. “Het is al heel wat dat ik meeging met dat bankroven van jou, maar dit kan je me niet flikken David” “Oh reken maar van wel” zegt hij met een enge lach op zijn gezicht. Ik weet dat mensen eng kunnen lachen, maar zo eng… “Ik. ga. niet. mee. David. Wat wil je er tegen doen?” “Je kan maar beter meegaan meissie van me, anders doe ik die Samuel van je wat aan” Bij de naam Samuel schrik ik op. Hoe bedoelt hij, Samuel wat aan doen? Hij weet toch niet dat we iets hebben? Of nouja, iets hebben, meer dat we elkaar wel zien zitten, als vrienden bedoel ik, denk ik... “Hoe bedoel je, Samuel iets aandoen?” “Ik weet dat er iets speelt tussen jullie Daisy, en zoiets staat David niet toe” zegt hij terwijl hij afkeurend met zijn hoofd schud. “Je waagt het niet om hem ook maar met één hand aan te raken David” zeg ik terwijl ik hem woedend aankijk, hoe durft hij? “Ik zal hem met rust laten als je doet wat ik zeg, je weet hoe het in mekaar zit Daisy, jij doet wat ik zeg en ik laat je vriendjes met rust” zegt hij terwijl hij naar me toe loopt. “Dus, wat kies je? Doen wat ik zeg of je vriendje in gevaar brengen?” Dit is nu echt zo’n moment waarvan je denkt, ik ben kansloos. Ik kan niks tegen hem doen, ik weet waar hij toe instaat is. Het enige wat ik doe is knikken, ik weet niet wat ik moet zeggen of wat ik anders zou moeten doen. “Goedzo meissie van me” zegt hij terwijl hij naar de deur toeloopt. “Oh trouwens, er gaat ook nog een vriend van me mee, ik zou maar doen wat hij zegt, want anders…” met een grijns op zijn gezicht loopt hij de kamer uit en gooit de deur met een harde klap dicht. Wat moet ik nu doen? Wat kán ik nu doen?
POV Dioni
Ik zeg David gedag en loop de kamer uit. Pfoe, wat kan die jongen vermoeiend zijn zeg. Er moet aan dit hele gebeuren echt een eind komen, het wordt steeds moeilijker om al die meiden zo te zien. Ik ben helemaal niet zo, maar ik kan ook niet veel anders dan doen wat hij zegt. Ik weet dat hij anders mijn familie iets aandoet, en dat gun ik ze niet. Ik ben zelf de fout ingegaan door in contact te komen met dit soort slechte vrienden, daar moet mijn familie niet onder lijden. David vertelde me net dat ik morgen met een paar meiden meemoet naar een disco hier niet zover vandaan, ik zie er eigenlijk best wel tegenop, vooral omdat hij me ook vertelde dat er een extra meisje bij was, Daisy heette ze volgens mij. Hij zei dat ze soms nogal moeilijk meewerkte, dus dat wordt nog een lange dag. Ik ben wel benieuwd hoe ze eruitziet, ik hoor haar naam steeds vaker hier zo. Vooral als ik even met Samuel praat valt haar naam vaak, volgens mij ziet hij wat in haar. Is trouwens niet zo heel slim van hem, want relaties in dit gebouw zijn verboden. Dat weet hij zelf ook dondersgoed, maar je kunt je gevoelens niet tegenhouden hè. Ik snap hem ergens ook wel, we zijn hier nu al ongeveer 3 jaar en het wordt toch wel is tijd om een vriendin te vinden en verder te gaan met het leven, maar dat gaat nogal moeilijk als je David als baas hebt. Wat hem betreft is dit ‘zijn leven’. Soms vraag ik me toch wel echt af wat ik mezelf aangedaan heb… Ik mis mijn familie en vrienden, ik wil weer terug naar mijn oude leventje, doen wat jongens van 16 bijna 17 horen te doen. Ik mis het, mijn oude leven, mijn vrienden, mijn familie, mijn klasgenoten, waarom? Waarom heeft één grote fout mijn hele leven verpest?
-------------------------
Hoofdstuk 19 alweer! Ik wilde alleen nog ff kwijt dat de nieuwe single van b-brave uit is! En aangezien dit boek over ze gaat zou ik willen vragen of jullie ajb hun single 'Vanavond is van jou' zouden willen luisteren, het kost maar 3 minuten van je tijd haha. Ik zet de video bij dit hoofdstuk!
xo,
me.
JE LEEST
You had me, again { B-Brave fanfiction }
Teen FictionHet verhaal begint allemaal bij Daisy, een meisje van 15. Ze woont in een mooi huis, ze heeft rijke ouders, ze is populair, maar wat ze mist is iemand die om haar geeft, die het laat merken, die haar op haar verjaardag opzoekt, kortom iemand die er...