MUTSUZLAR KABİLESİ

KAÇIŞ

Kaçmalar saçmadır, aşktan kaçamazsın...

Bölümü durbigulmemgecsin adlı okuyucuma armağan etmek istiyorum,yorumlarıyla beni gerçekten mutlu etti.
..........

Lisa, karşısındaki kıza hayretle baktı, defolup gideceksin demişti, nasıl giderdi, nereye giderdi?

Elindeki kağıda bir şeyler yazdıktan sonra kıza uzattı.

'Ne diyorsun, delirdin mi sen? Hem o fotoğrafı babam görürse ben tek yanmam biliyorsun. Pamir de mafolur, babam onu mafeder.'

Ahsen , bir kahkaha atıp kıza baktı.

"Bana bak, sence ben bu durumda onu düşünür müyüm?  Sende düşünme onu, o halleder bir şekilde. Asıl kendi derdine yan tamam mı ufaklık?" Ahsen tüm acımasızlığını konuşturmuştu.

Genç kız kağıda hızlı bir şekilde bir şeyler yazdı ve Ahsen e uzattı.

'O halde ikimizde bildiğimiz her şeyi dökelim ortaya , mesela ben senin babamla bir olup Pamir i bana doktor yaptığını anlatayım ona. Pamir bunu duyarsa yüzüne bile bakmaz senin, bilirsin.'

Ahsen, Lisa nın bunu nasıl öğrendiğini bilmiyordu ama endişesi ensesinden başlayarak tüm vücuduna yayılmıştı. Sahte bir  sakinlik  takınarak

"Yapma, Pamir sana mı yoksa bana mı inanır suskun?" ve histerik bir kahkaha döküldü dudaklarından Ahsen in.

'Neden inanmasınki bana? İnan bana, onu inandırmak için her şeyi yaparım!'

"Kandırma kendini, o sana ölse inanmaz. Senden nefret ediyor, inan bana suskun, o bana inanacak sense yine ortada kalacaksın, daima olduğu gibi." Ahsen in kinayeli cümleleri Lisa nın kalbine dokunmuştu.

Mümkün müydü bu kadar büyük bir sevgisizlikle büyümek? Lisa, suskun olmayı iyi bilirdi, neticede  on üç yıldır susmuştu. Susmak ,sanıldığı kadar kolay bir eylem değildir. Kağıt ve kaleme mahkumdu o, yapacağı her haltı ancak yazarak anlatabilirdi, eskisi gibi değildi hiçbir şey ,mesela karnı acıktığında acıktım diyemezdi,  kahkahalar atamaz, kimseye "seni seviyorum" diyemezdi... Ama en büyük eksiklik kimseye güven veremezdi, kimse ona güvenmez,inanmazdı, inanamazlardı...

"Bak benim delilim var, fotoğraf. Bu fotoğrafı babana gösterirsem ne olur çok iyi biliyorsun. Hatırlarsın, birgün hepimizin yanında babanın yüzüne tükürmüştün, ehh haliyle büyük de bir ceza almıştın karşılığında... Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi... Tekrar evin olsun ister misin?" Ahsen yüzüne fırlatılan su ile sustu. Fazla ileri gitmişti.

"Ne yapıyorsun sen deli?" Yüzüne suyu boca eden kıza karşı zehir döktü adeta Ahsen. Lisa ise son kez kağıda bir şey yazıp sırılsıklam olan Ahsen e uzattı.

'Beni oraya tıktıramayacaksın! Ben, gideceğim  ama korktuğumdan değil yanlı anlama, bu hayattan kurtulmak için gideceğim!'

Ve hızla çıktı bulunduğu kafeden Lisa.

Gidecekti, daha doğrusu kaçacaktı... Yine o hastaneye yatmayacaktı, yaşayamazdı orada. Hem Pamir ede zarar gelsin istemiyordu çünkü Pamir in yanına yatan oydu ve bu cezayı tek başına yaşaması daha makbul kaçacaktı.

....................

Okan, büyük bir sabırla az önce kafeye  giren kızın çıkmasını bekliyordu. Gün boyunca kızı takip etmişti ama doğru zamanı bulamamıştı. Şimdi ise kız kafeden çıkınca yanına gidecek ve tesadüf eseri rastlaşmışlar gibi davranacaktı.