Arkadaşlar bu bölümde @psikopatyazarist adlı okurumun Mavi Deniz adlı kitabını okumanızı tavsiye ederim, ben çok beğenerek okuyorum. Ayrıca @EsraNisaArslan adlı okurumun Wattpad Röportajları kitabını da okumanızı tavsiye ederim, kendisi benimle röportaj yaptı, okumanızı rica ediyorum.
Medya: Yeni Asel.
İyi okumalar.
"Açmalı mıyım? Yok canım olmaz ya. Ama, yok yok, yani her Efna o Efna değildir. Bu Efna o Efna değildir yani.
Aaahhh! Beynim yırtıldı! O ne lan! Beynimde şu an Üçüncü Dünya savaşı yaşanıyor. İç savaş anlayacağınız.
Sevgilisidir belki de. Sevgilisiyse kesin açayım yani. Batın banyoda falan derim. Yaşasın kötülük! Yok ya o kadar da kötü değilimdir herhalde.
Bence en iyisi açıp direk soyadını sormak. Bende rahat ederim o da. Dur ya, en iyisi Batın Efendi'ye götüreyim. Yoksa camdan atmayı seçebilirim, başım ağrıdı.
Oha! Bir şeye çarptım. Bakayım. Batın ya sorun yok.
Ne! Kapının önünde dikilmiş korkuluk gibi beni izliyor.
" Ss...enin ne işin var burda ya korkuluk gibi dikilmişsin!" Allah'ım ne dedim ben? Hatırlatırım onun evi burası! Utanmasan çocuğu evinden kovucan Asel!
Ne kadar akıllıyım demi? Kendi kendime konuşuyorum.
Bak hala bakıyor! Ha bide gülüyor. Güzel gülüyor ama.
" Ye bakışlarınla beni Batın ye!" Dışımdan düşünmüş olabilirim azıcık. Hayır yani içimden düşündüğüm yetmiyor, bir de insanlara rezil ediyorum kendimi!
" Tokum ben yaptığın yumurta mütüşmeldi!" E yani öyled- Ne dedi o? Bu Eymen'in tabiriydi. Sorduğumda bana muhteşem ve mükemmel kelimesinin karışımı demişti. ( Arkadaşlar size ilk bölümlerimde düzenleme yaptığımı söylemiştim. Okursanız anlarsınız, rica ediyorum okuyun.)
Yanağımdan aşağı su kayıyor. Dur gözyaşı da olabilir. Allah'ım ağlıyorum.
Batın kulağıma eğilip,
" Özür dilerim, yanlış bir şey mi yaptım?" Evet, hemde çok yanlış bir şey yaptın. Zaten acıyan canımı en derininden daha da acıttın.
" Hayır. B-benim.. Yalnız bırakır mısın?" Koşarak odaya çıktım.
Titriyorum. Hayır! Sinir krizi! Hayır! Olamaz ya! Bir anda ayağa kalktım.
Sinir krizi geçirdiğimde etrafımdaki kimseyi görmüyor, herkese bağırıyor ve ya istemeden onları kırıyordum. Her ne kadar elimde olmadan yapsam da yine de canı yanan yine ben oluyordum.
Birden masaya yönelip, üstündeki her şeyi iki elimle devirdim. Gelen sesle Batın bir dakika içinde odaya gelmişti.
Elleriyle belimden tutarak beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Sonunda yorulduğumda kendimi bıraktım. Kucağına alarak beni yatağa yatırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-ÇARESİZ-
Teen Fiction" Seni anlıyorum, canın yanıyor, biliyorum." Yine her zamanki sinir krizlerinden geçiriyordum. Sinir krizi geçirdiğimde etrafımdaki kimseyi görmüyor, ne söylediğimin farkına varmıyordum. Bu benim suçum değildi! " Anlamıyorsun! Sen dört yaşında zen...
