O karmaşık yerde insanların arasında çığlıklar kulakalrımda çınlarken Armin'i uzaktan görebiliyordum. Tanrım! Bu çevremdekiler gerçekten kafayı yemiş olmalılardı. Bağırmaktan seslerini kaybedeceklerdi nerdeyse. Bense aptal gibi duruyordum. Hafif bir tebessümle izliyordum Armin'i. Beni gören ;
"Ne işin var burada?" derdi herhalde. Armin olduğum tarafa doğru geldi. Hayranları üstüme çıkacaktı neredeyse. Verdikleri kağıtlara ve resimlere imza atarken sonunda beni görebilmişti. Yavaşça gülümsedim. Elimdeki kağıla kalemi uzattım. İmzayı atarken kafasını sağa sola sallayıp gülüyor ve gecenin sonunda bu yaptığım şey yüzünden beni haşlayacağını da biliyordum. İmzayı aldıktan sonra hınzırca gülümseyip
"Görüşürüz." dedim. Duymamıştı ama anladığından emindim. Hemen o yoğun kalabalıktan uzaklaştım ve derin bir nefes aldım. Az kaldı diyordu içimdeki ses. Az kaldı...
Elimdeki imzalı kağıda baktım ve ordan arkama bakmadan uzaklaştım.
ARKADAŞLAR FİNAL BİRAZ YAKLAŞTIĞI İÇİN KISA BİR YAZI PAYLAŞTIM. UMARIM ANLARSINIZ SİZİ SEVİYORUMM!!!!!!! :DDDDDD
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVGİLİM NEWYORK
Romance"Sen neden böylesin,ha? Niye en güzel anında bile kendini ve herkesi mutsuz edecek bir şey buluyorsun? NEDEN!?" Genç kız acımasız ve ıslak bakışlarını genç adamın öfkeli yüzüne dikti; "Çünkü gülerek yaptığın tüm şeyleri bir gün ağlayarak hatırlars...
