Bayan Mecnun Motorcu

MEZARLIK

Bol bol köpek yalaması sayesinde 'artık yalama yeter'diye bağırırken ayılmıştım sonunda.Fazlasıyla yorgun ve bitkin bi haldeydim.Ayrıca kurt gibi hatta ayı gibide açtım ah ben ve doymak bilmeyen şu göbişim!hayır şişko bi kız hayatta değilim,çok zayıfta değilim ama sürekli acıkan az az atıştıran bi insanım.

Bacaklarım kollarım boynum varya heryerim kırk saat araba yolculuğu yapmış gibi ağrıyo sanırım o pis herifler ve siyah uzak bi yerden getirdi beni.Etrafa daha bakamamıştım kendi fiziksel durumumla ilgilenmekten.Dışarda fazla kalmış olmalıydım çünkü zeytin için ağladığım zamanki gözyaşlarım artık soğuktan donmuş ve yüzümde çizgiler halinde belirmişti.Ellerimle yüzümü gözümü yokluyor,sağlammıyım bana bişe yaptılarmı ona bakıyordum.Şaşkınlığımı üstümden attıktan sonra etrafa bakmayı akıl edebilmiştim.Yanıma baktığımda beni yalıyan köpeğin gitmiş olduğunu gördüm sanırım bağırmamdan korkmuştu ama ben onu baygınken yapmıştım,ben hayvanlara kıyamam ki çok severim onları ki bu köpişin niyetide beni sevmekti zaten.Ah keşke onu görebilsem bi öpüp koklasam bu nası mutlu eder beni.'Şöyle bi etrafıma bakınayım belki buralardadır'dedim ve arkamı döndüm...

Lan..... ben mezarlıktayım !

Benim burda ne işim var!bu mallar öldü sanıp buraya mı attı,yok canım o kadar salak olamazlar heralde yani zeytinin aşkından ölebilirim keşke ölsem ama malesef olmadı.E bunlar zaten bana zararda vermemiş o zaman neden bu kadar yol katedip beni buraya bırakmışlar?Ya yemin ederim kafam zaten bok gibiydi üstüne bide bu iyice şey ettiniz yani haa !

Kalkmalı ve eve gitmeliydim...yorgunluktan zor kıçımı kaldırdım.Mezarlık çıkışına fazla uzak değildim sahi biraz etrafa bakınca tanıdım burası bizim eve yakın olan mezarlıktı.Kapıya doğru ilerlerken eve yakın olmanın mutluluğuyla hem yüzüm gülüyor hemde bizimkilerden dayak yicem diye somurtuyor sonra yine yüzüm gülüyordu çünkü aile ne yaparsa yapsın ailedir sanırım özlemiştim onları kızmalarını kısıtlamalarını bile.Keşke bu olaylar olmadan da özleyebilseydim onları.

Mezarlıktan çıkmama çok az kalmıştı,daha yeni dört tane mezar yapmışlardı belliydi üstleri yepyeni çiçeklerle bezeliydi,taşları yeniydi.Bilirsiniz insanoğlu ölülerini çabuk unutur veya alışır ve ziyarete gelmez,zaman da belli izler bırakır onların üstünde,çiçekleri solar,toprakları kurur ne kadar acı.

İçimden bi dua okumak istedim çünkü canımı yaktı bu tablo bi aile mezarıydı sanırım dördü yan yana ve yeni ,isimlerini almak için onlar adına dua etmek için dahada yakınlaştım,çiçek ve taze toprak kokuları burnuma geldi...bir güzel bir de acı verici koku birarada

............. .............

........ ...........

.............. .............

.......... ............

ANNE

BABA

KARDEŞİM

ABİM

!!!!