Vampir Okulum

¤21.BÖLÜM¤

"Ah,hadi ama yine mi? Hayır yani nasıl oluyor da her seferinde bizi bulabiliyorlar?"dedi jessy

"Bende anlamadım fakat şu an sırası değil!"dedim.
Benimle birlikte herkes toparlanmaya başladı.Bize lazım olan eşya ve yemekleri aldıktan sonra sıra annem gile gelmişti,arka camdan atlayıp kaçabilirdik fakat annemleri camdan cıkaramazdık bu yüzden ön kapıdan çıkmak şarttı.

"Bella ve Jessy, biz annelerinizi alıp geleceğiz sizde disariya bakın gelen varmi diye"dedi jeffrey amcam.
Başımızla onayladıktan sonra kapıyı yavaşça açıp dışarı çıktık görünürde kimse yoktu.
"Şurdaki şey de ne ?"Jessy az ilerde yerde duran kırmızılı siyahlı zarfa bakıyordu.
Yavaşça eğilip zarfı elime aldım.
"Bunun içinde bir not var jes"notu çıkarıp Jess e baktım.
"E ne duruyorsun okusana"Demesiyle notu açıp içini seslice okumaya başladım.

'Nerde olduğunuzu biliyoruz kaçmanıza gerek yok ,bunun yerine yarın saat 11 gibi ormanda bekliyor olacağım yanimda sadece tedbir amaçlı birisi duracak, sorunu konuşarak ve anlaşarak çözebiliriz'

"Bu çok saçma! Bunu kabul edecegimizi falan mı sanıyorlar!?"dedi Jessy.

Haklıydı bu bizi yakalatmak için planlanmış bir oyun olabilirdi.Fakat daha ne zamana kadar kaçacaktık?
Günden güne güçleniyorlar ve bizden çok fazlalar tamam, biz onlardan daha güçlüyüz fakat ellerindeki gelişmiş silahlarla başa çıkmak çok zor. Zaten annemle teyzemin hala durumlari kötü olduğu için onlari korumamız gerekecek ve işler daha zor hale gelecekti.

Biraz sonra babam ve amcam kucaklarinda annelerimizle birlikte geldiklerinde onlara nottan bahsettik ve geri içeri girdik.

---------------------------

Akşam olmuştu ve biz hala gelen notu düşünüyorduk.
"Hadi ama daha ne kadar kaçabiliriz ki?"dedim.
"Ne yani onlara teslim olmamızı mı istiyorsun?"dedi Babam.
"Tabiki de hayır ama.."
"Ama ne? "

"Ama ya doğru söylüyorlarsa ve artık bir anlaşma yapmak icin çağırıyorlarsa?"dedim.

"Saçmalama Bella o aptalları çok iyi tanıyorum.Asla geri adım atmayacaklar bizim kim olduğumuz onlar için onemli degil onlarin gözünde biz insanlar için büyük bir tehditiz"dedi Jessy.
Derin bir iç çektim.
"O zaman ne yapmayi planlıyoruz?   Başka seçeneğimiz var mı?"dedim.

"İkinizde haklısınız fakat Bella nın dedikleri de doğru gidecek hiç bir yerimiz yok" dedi Amcam.

"Yani dediklerini kabul edip yarin ormanda olacağız öyle mi?"dedi babam.
"Zorunluyuz başka seçeneğimiz yok"
dedim.

Yarın icin güçlü olmamız gerekiyordu bu yüzden de  iyi beslenmeliydik.
"Pekala kalkın hadi biraz atıştıralım"
dedim.
Hızımı kullanarak mutfağa gittim ve dolabı açtım Tanrıya şükürler olsun ki bize yetecek kadar yemek ve diğer dolapta da kan vardı.
-
Yemekten sonra uyumak icin kanepe ve yataklara gectik. Ben yukaridaki tek yatakta yatarken jes yan yatağa babamla amcam da  aşşağıda kanepelerde yatıyorlardı.

Herkes uyumuştu ben de tam gözlerimi kapatacakken telefonuma mesaj gelmesiyle biraz ürktüm ve daha sonra gelen mesaja baktım.

'JUyudun mu? ben Justin '
B'Hayır daha uyumadım,daha doğrusu uyku tutmadı.'
J'Neden?'
B'Boşver'
J'Kötü bir şeyler var gibi hissediyorum?'
B'Bildiğin şeyler işte'
J'Yanına gelmemi ister misin?'
B'Bilmem,olabilir'
J'Aşağıya gel '
Hah ne çabuk geldi?Hemen sessizce kimseyi uyandırmadan merdivenlerden indim ve kapının kolunu yavaşça çevirerek dışarı çıktım.Justin beni bekliyordu küçük bir tebessüm ederek yanına vardım.

"Nasıl hemen varabildin?"dedim.

"Geçiyordum, uğrayayım  falan dedim".

"Tabi, öyledir"güldüm.

"Biraz dolaşalım mı ?"

"Hmm, olur fakat fazla duramayız"

"Neden ki?"

"Yolda anlatırım ben sana"

Ona avcılardan ve başımıza gelen olaylardan bahsettim.Banklardan birine oturduk.

"Gerçekten de gidecek misiniz?Yani onların oyununa gelecek misiniz?Oraya bahsettiği gibi tek gelmeyecek."

"Belki de.Ama artik kaçamayız hem gidecek yerimiz yok hemde..."Sertçe yutkundum ve devam ettim
"Hemde annemler uyanmıyor."

Gözlerim dolmuştu ama başkalarının yanında ağlayabilecek biri değildim ben.Boğazım düğümlenmişti ve artık ikimizde susmuştuk.Justin yavaşça bana yaklaşıyordu öpecekmi diye düşünürken sarılınca hem şaşırdım hem de rahatladım buna ihtiyacım vardı sanırım.Akmamak için ısrar eden tek göz yaşımı rahat bıraktım.

Artık boğuluyor gibi hissetmiyor,gözlerim dolmuyordu
Justin sarılmayı bırakıp bana baktı ve
"Şimdi daha iyi misin?"dedi.

"Sayende,teşekkür ederim buna ihtiyacım vardı."dedim.
Sırıttı ve "O zaman bunu daha sık yapmalıyız"

Güldüm ve eve gitmek üzere kalktım.

"Artık gitmeliyim"dedim.

"Hemen mi?"dedi.
Kafa salladım.

"Pekala,bil ki seni yalniz bırakmayacağım, yarın orda olacağız"dedi Justin.

"Buna gerek yok"dedim.Ama gelmesini isterdim.Buruk bir tebessüm etti.
"Neyse seni bırakayım."

---------------------------------------------

Vardığımızda Justin e teşekkür ettim ve eve girdim.Yine sessizce merdivenleri çıkıp odaya ulaştım ve kendimi yatağa salıp uykuya daldım.

BU BÖLÜM DE BÖYLE BİTTİ :) ÇOK MUTLU OLDUM ÇÜNKÜ 46K OLMUŞUZZZ HATTA 47K DA ÇOK YAKIN BU SİZLERİN SAYESİNDE OLDU VOTELER DE 3K ÜSTÜNDE BUNUN İÇİN COK TEŞEKKÜR EDERİM^-^♥♥♥♥♡♥♡♥♥ VOTE VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN BÜTÜN YORUMLARI CEVAPLAYACAĞIM ^-^ HADİ SAĞLICAKLA KALIN ♡♥♡