Bungee jumping, cliff jumping, extreme roller-coaster rides; name it, I'll do it. Horror movies never frightened me. Not my parents, the police, not even death.
I like it. I'm a risk taker and an adrenaline junkie. I'm a self proclaimed bad girl ex...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Care about what other people think and you will always be their prisoner." - James Frey, A Million Little Pieces
"Live my day as if there was no past! Doin' it all night all summer! Gonna spend it like no od--!"
Naputol ang pagsayaw ko ng biglang tumahimik sa buong van. Napatingin ako sa may sala. Nakita ako ang biglang pagbaba ng sulok ng labi ni Pierre habang patuloy na nag dadrive na parang wala syang ginawang mali.
"Ano ba? Ba't mo pinatay?" Pag alma ko sabay hablot sa cellphone ko na nasa dashboard para paandarin ulit ang music. Hindi ko pa napipindot ang play, nawala na sa kamay ko ang cellphone.
"All you ever played were girly club music. One more of those and I'm gonna lose my mind." Kalmante pero tiim bagang nyang sagot habang tinatanggal ang aux cord sa jack. He tossed my phone on the dash board na parang nagtatapon lang sya ng basura. "-Ms. Renaud." Pahabol nya ng may pilit na ngiti.
Oh, what I'd give to break that perfect fake etiquette. I hate when people do that. Alam ko namang bayad kayo para serbisyohan ako, ayaw ko lang ng plastic.
"Ah talaga. Sorry naman. Akala ko naman kasi pwede akong magpatugtug man lang." Pagdadrama ko. Pinaningkitan nya ako ng mata. A sign that he's not buying it.
"That was my bad, miss. I thought you had at least a little bit of taste." He smirked.
I gasped, offended. Tatlong segundong nanatiling nakabuka ang bibig ko. I could not believe this guy!
"I take offence!" Maarte kong sagot. "The music I played weren't half bad!"...are they?
"Sure. The first time. But then you had it on loop and then you started singing with it, miss."
Hindi na ako nakasagot. Okay, so it's probably my fault. Nasobrahan ata ako sa excitement kaya hindi ko na napigilan. Ni hindi ko napansin nan aka loop pala yung kanta. Opps.
I made my way out of the passenger seat papunta sa likod ng van kung saan kaswal na nakaupo si Aso. I moved closer to her and in no time nakapulupot na ang mga braso ko sa kanya. Wala paring kibo si Aso na nakatutok lang sa unahan.
"I'll just stay here and, oh I don't know, sulk. In silence. Without my music. Because that's how it's gonna be from now on. Poor me." Pagdadrama ko. Aso whimpered and barked once. Nakita kong napatingin si Pierre sa amin sa rear view mirror. He pulled up on a very fancy looking restaurant. Mabilis nyang naipark ang van dahil halos wala namang gaanong tao sa lugar. Siguro dahil maaga pa o hindi talaga gaanong sikat ang lugar. Medyo malayo din kasi ito sa mga hot spots mg L.A.
"Alright, let's feed you." Sabi nya bago sya lumabas ng van, totally ignoring my complains. He whistled loudly and Aso wriggled off of me into the driver seat and out of the van. Binuksan ni Pierre ang sliding door at lumabas na ako. I looked around the parking lot at namangha ng mapagtantong kami lang ata ang may pinaka murang sasakyan doon. May isang yellow at isang matte black na Lamborghini meron ding isang puting Tesla sa di kalayuan. Medyo nahiya ako ng konte.