Bungee jumping, cliff jumping, extreme roller-coaster rides; name it, I'll do it. Horror movies never frightened me. Not my parents, the police, not even death.
I like it. I'm a risk taker and an adrenaline junkie. I'm a self proclaimed bad girl ex...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"I'm jealous of the moon of how it moves the waves." — Wedding Dress, Matt Nathanson
"What is the matter with that wanker? What an arse." Chris stood up and sighed. Nilagay nya ang kamay sa magkabilang baywang at muli ay nagpakawala ng malalim na hininga.
"Wow. I didn't think that through." Wala sa sarili nyang sabi habang unti unting dumalik sa pagkakaupo. Nasa likod ko ang kanyang kamay, nakapatong sa backrest ng sofa.
"Me neither." Pagsangayon ko ng walang kabuhay buhay. Hindi naman ito ang unang pagkakataong may hinalikan ako nang hindi nag-iisip. Madalas naman padalos dalos ang mga kilos ko.
Pero kakaibang pakiramdam ang nadama ko nang maisip na baka nga nakita kami ni Pierre na naghahalikan. Parang ayaw kong may isipin syang masama sa akin kahit na 'yun naman talaga ang gusto kong iapahiwatig sa kanya kagabi. Hindi ko maintindihan kung bakit parang gusto ko syang habulin at magpaliwanag.
Kaylangan ko pang ibaon ang akin mga kuko sa aking palad para pigilan ang sariling tumayo. Nahagip ng mata ko ang nakatunganga paring si Chris, tila may malalim na ini-isip.
Isa pa 'to. Panic started to rise inside me. He's been such a great company to me. If I can look pass the incident in the elevator. I don't think I'll be okay to have him out of my life just yet just because I kissed him. I didn't want to us to be awkward either.
I don't understand why I'm so conscious all of a sudden.
Ilang sandali pa ang lumipas at nanatili kaming nakatutok sa kawalan. What did I do? Did I just ruin a perfectly good friendship? Bakit kasi ang landi-landi ko? Shit! Nakakabaliw talaga ang mga gwapo.
"Hey, hey, Jupiter? Earth to Jupiter?" I snapped out of my reverie when Chris started shaking me. "You o'right? I lost you for a second there."
I took three deep breaths and looked at him with alarm. "Are we?" Tumayo ako at nagpabalik-balik ng lakad. Sadyang iniwasan kong timingin sa may pintuan. Ayokong baka bigla na lang akong tumakbo papunta roon ng hindi man lang namamalayan. Alam ko kung gaano ka liit ng aking self-restraint. "Are we okay?" Gustohin ko mang tanungin din kong okay lang ba ang kanyang kapatid, hindi ko naginawa. Hindi kaya ng pride ko.
"Yes we are. We're good. We're okay." Sabi nya habang hinahanap ang mga mata ko. "So we kissed, big deal." Lumapit sya sa akin at hinagod ako sa ulo gaya ng ginagawa nya kay Aso kanina. "Don't get your knickers in a twist." Ngiting aso syang nanatiling hinahagod ang aking buhok. His eyes told me that we are okay. I smiled.
"Thank you." Napabuntong hininga ako. My relief was very evident on that sigh. Parang akong nabunutan ng tinik. Napansin kong natigil sya sa paggalaw. Saka ko lang na-realize na baka na insult ko sya sa inasta. Baka maisip nyang hindi ko gusting halikan sya. No. I wanted to. I really did. "Just so you know. This does not have anything to do with you, it just doesn't feel right."
