C12- Not Coming With Us

150 104 27
                                        

"And the salt in my wound isn't burning any more than it used to

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"And the salt in my wound isn't burning any more than it used to. It's not that I don't feel that pain it's just that I'm not afraid of hurting anymore." – Paramore, Last Hope



Napangiwi ako nang maramdaman ko ulit na gumuhit ang malamig na inumin sa aking lalamunan. Pang-ilang baso ko na nga ulit to? Oh, well, who's counting. Dumo-doble na ang paningin ko. Alam ko din na hindi na ako makakalakad ng matino at gustong-gusto ko ng tanggalin ang heels ko. I knew I'll regret this.

Kaming tatlo lang ang nasa isang malakig table. Nagu-usap si...sino na nga uli yun? Dave? Hindi? Ang alam ko nagpakilala sya kanina eh. Kanina pa sya pinapagalitan ni Pierre. Hindi na sya ulit pinalapit sa akin mula nung sabihin nyang kapatid nya si Pierre.

Pinaglaruan ko ang bote ng beer so sobrang pagka-bored. Gusto kong sumaway pero pagsusubukan ko naman tumayo, tinatapunan ako ni Pierre ng matalim na titig sabay parang aso na pauupuin.

"You won't even introduce me?" Napalingon ako nang marinig ko sila. Medyo tumaas na ang boses ng isa.

"Fine." Napabuntong hininga si Pierre at hinila ang kapatid palapit sa akin. Inabot nito ang kamay sa akin para siguro magpakilala. Aabutin ko na sana ang kamay nya ng tinapik ito ni Pierre. "Behave!" Pumagitna sya sa amin at halos tabunan nya yung isa.

"This is my brother, Christophe." Walang buhay nyang pakilala nya sa tao sa likuran. "Chris, this is Jupiter Renaud. She's out of your league. Seriously, don't even try." Emotionless parin ang tono nya ng matapos nyang sabihin yon.

"Fuck you." Dala na din siguro sa alak kaya ko nasabi yun sa kanya. Bahagyang nanglaki ang mata ng dalawa sa gulat. Muntik pa akong mahilo ng subukan kong tumayo at tinulak ang gulat ko parin na bodyguard. "Nice to meet chu." Kinuha ko ang kamay ni Christophe na nakapatong sa lamesa at inalog ito. My drunken version of handshake.

"Feisty. I like that." Nakangising sagot ni Christophe.

"Stay out of it. She's literally my job." Sabat ni Pierre at pinaglayo kaming dalawa.

"You're job, my conquest, big bro." Sagot ni Christophe sabay kindat sa dereksyon ko. I giggled in response.

Tinulak ni Pierre ang kapatid at pagkatapos ay sa akin nya naman tinuon ang galit na mga mata. Hinawakan nya ang magkabila kong balikat at hinuli ng mga mata nya ang akin. "I knew this is a bad idea. I'm literally at my wits end right now. Don't test me, woman." He said through gritted teeth.

"Ano bang pake mo? Bodyguard lang naman kita, ah." Mahinahon at nakangiti kong sabi. Pagod na pagod na talaga akong makipag-usap sa taong to. Quota na ko sa isang araw.

"No one's taking you seriously with that hideous scarf. What, you're a fanboy now?" Natatawang komento ng tao sa likod ni Pierre.

Nakita kong pumula ang mukha na Pierre. Binitawan nya ako at hinarap ang kapatid. "I happen to like this, thank you very much." Depensa nya.

Far EnoughWhere stories live. Discover now