Δαν: πρεπει να γυρισεις σπιτι σου
Ειπε ψυχρα και πρεπει οντως να γυρισω πισω. Αν καταλαβε τιποτα η μαμα μου εχετε γεια βρυσουλες λογγοι βουνα ραχουλες...
Εγω: το ξερω εχει φυγει για την δουλεια η μανα μου αρα θα μπω μεσα κανονικα και ευχαριστω που ξερεις εμεινα εδω.... και ναι....
Δαν: ναι οτι πεις...
Τι επαθε ξαφνικα και μου μιλαει ετσι?
Εγω: έγινε κατι?...
Δαν: οχι γιατι?
Οοοοοοχι μιστερ δεν μου μιλας εμενα ετσι και μετα μου λες οχι γιατι!
Εγω: το λεω επειδη μου μιλας λιγο καπως...
Δαν: απλα πήγαινε σπιτι σου...
Ειπε με εναν κουρασμενο τονο
Εγω: οχι μεχρι να μου πεις τι επαθες ετσι ξαφνικα
Δαν: τιποτα που να σε αφορα
Ειπε διατηρώντας αυτον τον ψυχρο τονο
Εγω: ναι αλλα σε εμενα μιλας ετσι αρα με αφορα
Δαν: Αρια γαμωτο σου απλα πήγαινε σπιτι!
Εγω ασυναίσθητα απλωσα το χερι μου και τον χαστουκισα με αρκετη δυναμη.
Εγω: εισαι μαλακας!
Φώναξα και εκεινος εδειξε να θυμωνει ακομα περισσοτερο. Με μια γρηγορη κινηση με κολλησε στον τοιχο και ανάσαινε βαρια κοντα στον λαιμο μου. Εμμ τοιχε αν θες μπορουμε να γινουμε ενα τωρα... αν δεν σε ενοχλει βεβαια και εσενα, το εκτιμω. Μετα απο καποια δευτερολεπτα απλα απομακρυνθηκε αποτομα και εγω χωρις να πω τιποτα κατευθυνθηκα προς την πορτα.
Εγω: απλα δεν καταλαβαινω γιατι θυμωνεις ενω εγω θα επρεπε να ειμαι αυτη που θυμωνει
Αποφασισα να πω τελικα και εκεινος γυρισε προς το μερος μου
Δαν: εσυ?! Και για ποιο λογο θα επρεπε να εισαι θυμωμενη εσυ?
Εγω: γιατι με αφησες να γινω ετσι οπως εγινα και απλα έφυγες παρατοντας με εκει!
Δαν: για ακουσε με. Εγω δεν ειμαι κηδεμόνας σου ουτε γονιος σου για να ελεγχω τι κάνεις. Και για ποιο λογο να σε περιμενω ας πουμε? Για να καθομαι να σε βλεπω να σαλιαριζεις με τον καθε ''γαμια'' εκει? Γιατι το μονο που θέλει ειναι να σε γαμησει! Και συγγνώμη αν δεν το ειχες καταλάβει απο μονη σου ηδη αλλα αυτο ειναι. Τωρα με συγχωρεις αλλα θελω να κανω καλυτερα πραγματα απο το να τσακωνομαι μαζι σου.
Τα ματια μου αριχσαν να βουρκωνουν αλλα δεν πρόκειται να του δωσω αυτη τη χαρα και να κλαψω. Ποσο μαλλον μπροστα του. Ηταν όντως σκληρά αυτα που ειπε. Σηκωσα το χερι μου και του χαρισα ενα ακομα πανεμορφο χαστούκι. Υστερα βγηκα αυτη τη φορα απο το σπίτι και μπηκα στο δικο μου. Οι γονεις μου ηταν στη δουλεια τους και η αδερφη μου δεν εχω ιδεα που ηταν. Το καλο ηταν οτι ειμαι μονη μου. Ξαπλωσα στον καναπε και αφησα τα δάκρυα μου να κυλήσουν. Πως μπορεσε να μου πει κατι τέτοιο! Νομιζα οτι ηθελε να με βοηθησει κιολας! Λοιπον ξερω τι θα κανω. Θα φαωω γιευυυυ. Πηρα τηλεφωνο την Ελινα να ερθει απο εδω και να φερει και φαγητο χεχε.
Εγω: Ελινακι μουυ αγαπη μου εσυυ
Ελ: απλα πες τι θες κουκλα
Εγω: φαΐ...
Ελ: σε δεκα ειμαι εκεί με παγωτο και πίτσα μου χρωστας
Εγω: ναι ναι σ'αγαπώ αντε γειαα.
Ελ: αντε γεια μικρο ανύπαρκτο πλάσμα
Καπως ετσι κλεισαμε το τηλεφωνο και απλα καθομουν και την περιμενα. Μετα απο κανα τεταρτο χτυπησε το κουδουνι. 500 κιλα σας ερχομαιιι! Καθησαμε στον καναπε κα ανοιξαμε την πιτσα. Αχ ωστε ξανασυναντιομαστε... μμμ στις ομορφιες σου σήμερα...
Ελ: και για πες...
Ειπε μπουκομενη με ενα μεγαλο κομματι πιτσα
Ελ: προς τι ολη αυτη η κυτταρίτιδα?
Εγω: τιποτα....
Εκεινη με κοιταξε με ενα βλεμμα αγελαδας με περιοδο.
Ελ: πες τωρα!
Εγω: τσακωθηκα με τον Δανιηλ...
Ελ: τι?!
Ειπε και μερικη πιτσα εφυγε απο το στομα της
Εγω: ναιππ... και επαληθευσα το ποσο μαλακας ειναι
Ελ: πες τα οοολα
Εγω: λοιποοονν....Αρης POV
Παραλιγο να την ριξω χθες. Γαμω αν δεν ηταν η φιλη της η Ελινα... Προφανως και ηξερα ότι με ηθελε καιρο τωρα αλλα δεν της ειχα δωσει ιδιαίτερη σημασια. Χθες με ειχε φτάσει στα ορια μου. Αφου δεν την πηρα και στον τοιχο καλα ειμαστε.
*flashback*
Εγω: παμε πανω που ειναι πιο ησυχα
Ειπα οταν ξεκολλησα τα χειλη μας. Για καλη μου τυχη ηταν τερμα μεθυσμένη οποτε δεν θα ηταν δυσκολο να την πεισω
Αρ: ναι παμεε
Ειπε καθως γελουσε. Την σηκωσα και ανεβηκα δυο δυο τα σκαλια για το δωματιο μου. Εκλεισα την πορτα με το ποδι μου και πεταξα εκεινη στο κρεβατι. Αρχισα να την φιλαω παντου.
Αρ: μμμ ναιι...
Ειπε καθως προσπαθουσα να βγαλω την μπλουζα της. Η πορτα ανοιξε διαπλατα και η Ελινα μπηκε μεσα. Γαμωτο τι κανει αυτη εδω τωρα?
Ελ: Αρια?! Τι κανεις εκει?!
Αρ: σ-σ-σεεεξξ
Ειπε γελωντας και η Ελινα γουρλωσε τα ματια της. Την πλησιασε και την σηκωσε απο το κρεβατι φτιάχνοντας την μπλούζα της.
Ελ: και εσυ μην τολμήσεις να την ξαναεκμεταλευτεις ετσι. Μαλακα!
Ειπε βγαινοντας εξω.
*end of flashback*Αριας POV
Ελ: και σου ειπε δηλαδη ολα αυτα?!
Εγω: ναιι το πιστευεις?!
Ελ: τς... ελεος και πιστευα οτι ηταν καλυτερος....
Εγω: ναι και εγω... αα δεν μου ειπες τι εγινε τελικα με εσενα και τον Μπραντον?
Ελ: εμμ να... φασωθηκαμε αλλα δεν ξερω αν ειναι επισημο ή οχι....
Εγω: ιιιι σιπαρω οπως δεν εχω σιπαρει ουτε spoby!
Ελ: αχχ δεν ξερωω
Αλοχα παντοφλααα
Τι κανετε μωρακια?
Λοιπον τσακωμουλης ωραιος
Και σιγα σιγα θα μαθαινετε ακομα περισσοτερο το true identity του Αρη:)
Λοιπον αυτα αγαπες
Τα λεμεε
~Ευα~
YOU ARE READING
In love with the player? (Book 1) [✔️]
Teen FictionΔαν: ειδες? Δεν ήταν τοσο δυσκολο τελικα... Εγω: ΓΙΑ ΣΕΝΑ Δαν: μην ανησυχεις μικρη πατατα τωρα που ηρθα εγω θα αλλαξουν πολλα... Εγω: ο-οταν λες πολλα? Δαν: θα σε μαθω να εισαι ανετη και να σε προσεξει επιτέλους αυτος ο Άρης Ειπε με την μεγαλύτερη...