In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφαλαιο 17 *push ups*

Αριας POV
Μετα από καποιες ωρες ειμασταν πισω επιτελους…  αφου αποχαιρετησα τους φιλους μου πηρα τον δρομο για το σπιτι μου. Προχωρουσα μονη μου ακουγοντας μουσικη όταν μου φανηκε ότι καουα το ονομα μου. Εβγαλα τα ακουστηκα αλλα δεν ακουστηκε τιποτα. Ξαναφορεσα τα ακουστηκα μου και συνεχισα να περπαταω ωσπου ενοιωσα ένα χερι στον ωμο μου και τρομαξα πετωντας την τσαντα μου στη μουρη αυτου που με κρατουσε. Τοτε γυρισα και ειδα τον δανιηλ να κραταει την μυτη του και να με κοιταει με βλεμμα ‘’ σοβαρα τωρα?’’
Δανιηλ: αου….
Εγω: ας μην ερχοσουν ετσι δεν φταιω εγω που τα αντανακλαστικα μου είναι κατι παραπανω από τελεια.
Δαν: ασχολιαστο…
Εγω: απλα πες τι θες εχουμε και δουλειες
Δαν: ναι αυριο θα περασω από το σπιτι σου να σου πω αυτό που ηθελα.
Εγω: δεν προκειται να μεινω μεσα ολη μερα για να περιμενω ποτε θα θελησεις εσυ να ερθεις!
Δαν: γιατι σκοπευες να βγεις?
Εγω: όχι… αλλα αυτό δεν αλλαζει κατι!
Δαν: λοιπον να με περιμενεις αυριο τα λεμεε!
Ειπε και μπηκε στο σπιτι του και το ιδιο εκανα και εγω. Με το που ακουστηκε η πορτα να κλεινει η μαμα μου ηρθε τρεχοντας από την κουζινα αγκαλιαζοντας με και φιλοντας με.
Μαμα: παιδιι μου εισαι καλα! Αχ μας ελειψεςς
Εγω: μαμα ελειπα για μια μερα ηρεμισε. Τωρα που το σκεφτομαι ουτε μια μερα!
Μαμα: ναι αλλα εμενα μου φανηκε παραπανω!
Εγω: πφ τελος παντων παω στο δωματιο μου.
Μαμα: εμμ δεν θες να φας κατι?
Εγω: όχι μαμα δεν θελω ειμαι μια χαρα. Τωρα απλα θα παω στο δωματιο μου ναι?
Μαμα: ενατξει… παντως αν θελησεις να φας-
Εγω: μαμα! Συγκενρωσου δεν θελω!
Μαμα:καλα…
Μετα από αυτή την επικοδομητικη συζητηση με την μαμα μου ανεβκα στο δωματιο μου και φορεσα τις πιτζαμες μου. Ξαπλωσα στο κρεβατι και χαθηκα στις σκεψεις μου. Τι να θελει να μου πει ο Δανιηλ αυριο? Και γιατι κάθε φορα που ερχομαι πιο κοντα με τον Αρη πρεπει να μου το χαλαει. Σαν αυτό με την πισινα σημερα! Τι τον επιασε ξαφνηκα? Τα βλεφαρα μου αρχισαν να βαραινουν και οι μυες μου να χαλαρωνουν όταν ενας γλυκος υπνος κατεβαλε το σωμα μου.
                          …………….

Οι ακτινες του ηλιου εμπαιναν μεσα στο δωματιο μου κανοντας με να ξυπνησω. Αγκχχ δεν ηθελα  να ξυπνησω από τωρα. Ανοιγω τα ματια μου και ειδα τον Δανιηλ να στιριζεται στην πορτα ένα τρωει…. Κοτοπουλο είναι αυτό? Χευυ που βρηκε το κοτοπουλο? Πρωινιατικα!
Δαν: οππ ξυπνησες?
Ειπε καθως μασουλουσε και με το ζορι καταλαβα τι ειπε. Εγω εγνεψα μιας και δεν εχω ξυπνησει και οι φωνητικες μου χορδες δεν είναι σε θεση να επικοινωνησουν με άλλο ανθρωπινο ον.
Δαν: καιρος ηταν μεσημεριασε! Θες?
Μου ειπε δειχνοντας το κοτοπουλο και νομιζω θα ξερασω… κατσε τι ωρα εχει παει? Ωω η ωρα είναι 2 το μεσημεριι! Ποτε πηγε?
Εγω: εμ όχι ευχαριστω.. ελα καθησε..
Ειπα κανοντας του χωρο στο κρεβατι για να κατσει και εκεινος. Ο Δανιηλ ηρθε και εκατσε διπλα μου ξεκινοντας αυτό που ηθελε να μου πει από χθες.
Δαν:  λοιπον ηταν δυο μερες αφου μας ειχαν ενημερωσει για την μονοηερη και ακουσα μια συζητηση που ειχε ο Αρης με……