In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφαλαιο 44 *haters gonna hate*

Βγηκαμε απο την ταξη και εκείνος δεν σταματησε να γελάει δευτερόλεπτο.

Θα
Τον
Σκοτωσω
🙂

Τον κοιταξα νε βλεμμα ''αν δεν σκασεις τωρα θα πεταξω απο τις σκαλες'' και εκεινος καθάρισε τον λαιμο του σταματώντας να γελάει. Ετσι μπραβο... καλος Δανιηλ

Εγω: αγορι μου χανεις απο καπου;

Δανιηλ: ωωω αγόρι σουυ εδω εχουμε προοδο ρεε. Γειτονοι ανοιξτε τις σαμπάνιες σπαστε τους πολυελαιους

Εγω: ασε τις βλακειες πηρα την πρωτη ωριαια σε ολη μου την ζωη εξ αιτιας σου

Εκεινος με κοιταξε με γουρλωμενα ματια και επειτα μιλησε

Δαν: δεν εχεις ξαναπαρει ποτε ωραια;

Εγω: οχι ηλίθιο και τωρα ηταν η πρωτη νου χωρις να φταίω καν!

Δαν: ου τιμη μου

Εγω: σκασε σε μισω

Δαν: αφου δεν με μισείς και το ξερεις και εσυ και εγω

Εγω: ω ναιπ σε μισω αρκετα αυτη τη στιγμη

Δαν: δεν σε πιστεύω

Εγω: κριμα σου

Ειδα την Ιωαννα να μας πλησιαζει και να κάθεται κολλητα διπλα στον Δανιηλ περνώντας το χέρι της γυρο απο τους ωμους του. Ακουμπα τον κι αλλο μωρη και σε λιγο δεν θα χεις χερια:)

Ιωαννα: ειπα να παω τουαλετα για να κατσω λιγο μαζι σου

Δαν: αχαα...

Εγω: δεν βαρέθηκες να του την πέφτεις ακομα;

Ιωαννα: απλα δεν θα το σχολιασω αυτο. Νιώθω μοναξια τωρα που έφυγες απο την ταξηη

Ειπε με αυτον τον εκνευριστικό τονο που εχει σε μονιμη βαση στον Δανιηλ και ξινισα την φατσα μου κανοντας σαν να ξερναω, ο Δανιηλ με ειδε και γέλασε

Εγω: καλα ηρέμησε δεν εφυγρ για παντα μια ωρα ειναι...

Ιωαννα: αυτηνης ποιος της μιλησε;

Εγω: η μανα σου μωρη σαρδέλα της Γιουγκοσλαβιας μας τα πρηξες!

Φωναξα και γυρισα να κοιταξω τον Δανιηλ που με κοιτούσε με γουρλωμένα ματια και η Ιωαννα με ανοιχτο το στομα

Εγω: αντε εφευγες;

Ιωαννα: δεν την μπορω Δανιηλ αγαπη νου θα τα πουμε μετα εμεις φιλάκια

Ειπε πηγαίνοντας παλι προς την ταξη και μονολογησα ψυθιριστα

Εγω: ψοφος....