In love with the player? (Book 1) [✔️]

Kεφάλαιο 33 *friendzoned*

Δανιηλ's POV

-όχι δεν θα βαζεις εμενα υπευθυνη για όλα! Δεν μενω μονη μου σε αυτό το σπιτι! Να αναλαβεις τις ευθυνες σου!

-εγω δεν αναλανβανω ευθυνες?

-Όχι η θεια μου από το χωριο. Τα παιδια χρειαζονται πραγματα που για να τα εχουν πρεπει να εχουμε τα λεφτα για να τους τα αγοριασουμε. Αν αλλαζεις συνεχεια δουλειες δεν προκειται να τα βγαλουμε περα!

-καταρχην μην φωναζεις!

Φωνες ακουγοντνουσαν από το σαλονι και με ξυπνησαν. Οι γονεις μου ακομα μια φορα τσακωνονται. Συν μια φορα στη συλλογη... τωρα τελευταια δεν τα πανε καθολου καλα. Βασικα ειμαι αρκετα σιγουρος ότι θα ξαναχωρισουν απλα περιμενω το ποτε. Ειδα την πορτα μου να ανοιγει σιγα σιιγα και η αδερφη μου μπηκε μεσα και σηκωθηκα λιγο πιο πανω για να την κοιταξω

Εγω: σε ξυπνησαν και εσενα ε?

Αμαντα: ναι δεν μπορω να κοιμηθω

Εγω: ναι ουτε εγω

Αμαντα: θα ξαναχωρησουν?

Εγω: δεν ξερω...

Ειπα σκεφτηκος και εκεινη πλησιασε το κρεβατι μου

Αμαντα: να κατσω στο κρεβατι σου μαζι σου?

Εγω: ναι ελα

Ειπα και της εκανα χωρο να ξαπλωσει διπλα μου. Εκεινη αφου ξαπλωσε με κοιταξε και περασα το χερι μου γυρο από τους ωμους της

Αμαντα: δεν θελω να φυγουμε παλι...

Εγω: ουτε εγω...

Αμαντα: τωρα μολις εκανα φιλους... ασε που δεν θελω να αποχωρηστω την Αθηνα

Εγω: ναι...

Αμαντα: της το χεις πει της Αριας?

Εγω: ποιο?

Αμαντα: ότι σου αρεσει ηλιθιο

Εγω: δεν μου αρεσει...

Ειπα αποφασιστηκα και εκεινη αρχισε να με κοιταζει επιμονα με ένα στραβο χαμογελο

Εγω: τι?

Αμαντα: Δανιηλ το ξερω ηδη οτι σου αρεσει απλα απαντα μου, της ο χεις πει?

Εγω: ναι...περιπου....

Αμαντα: και?

Εγω: και τιποτα απλα το δεχτηκε

Αμαντα: ουυ φαγαμε φρεντζοουν... Τσουζει μπαντι... τσουζει

Εγω: ρε α στα διαλα που θα μου πεις εμενα ότι εφαγα και φρεντζοουν