Δανιηλ POV
Εδω και ωρα καθομαι με την Ιωαννα τον Αρη, τον πανο και κατι αλλα παιδια. Δεν εχω πολυ ορεξη σημερα.. εχω και την Ιωάννα να μου κολλαει και δεν ξερω πως κρατιεμαι να μην την βρισω τοση ωρα. Αποφασισα να παω να κανω ενα τσιγάρο, πραγματικά το χρειάζομαι αυτη τη στιγμη. Πλησίασα στις τουαλέτες αλλα ηταν ''κατειλημμένες'' if you know what I mean....
Αποφάσισα να παω πισω απο το σχολείο μιας και δεν εχω που αλλου να παω για να μην με δει κανεις. Εφτασα εκει και αναψα ενα τσιγαρο ρουφώντας τον καπνό με μανια. Ακουσα καποιον λιγο πιο περα και πλησιασα να δω. Ηταν η Αρια, ειχε χωσει το κεφαλι της στα γόνατα της και δεν φαινόταν καλα. Πεταξα κατω αμεσως το τσιγαρο πατώντας το και έτρεξα σκύβοντας μπροστα της.
Εγώ: Αρια εισαι καλα πες μου τι έγινε?
Εκεινη δεν μου απάντησε, το μονο που εκανε ηταν να ρουφήξει την μυτη της και μισο εκλαιγε? Σηκωσα τι κεφαλι της και την εκανα να με κοιτάξει
Εγώ: γιατι κλαις? Ποιος σε πείραξε γαμω το στανιο μου!
Φώναξα και εκεινη ακομα δεν ειχε πει λέξη ισα ισα φανηκε να την φοβηζει ο τροπος που φωναξα
Εγώ: Αρια σε παρακαλω πες μου ποιος μαλακας σε πείραξε να τον σκοτωσω
Εκεινη τοτε ειπε κατι τοσο σιγα που δεν καταλαβα τι ηταν.
Εγώ: Αρια πες μου επιτέλους!
Αρ: ΕΣΥ ΓΑΜΩΤΟ ΕΣΥ! Εσυ με εκανες ετσιι! Εντάξει? Ευχαριστημένος τωρα? Αντε σου ειπα τωρα ασε με ησυχη!Εγώ? Εκλαιγε εξ αιτιας μου? Δεν ηξερα οτι θα την πειραζαν τοσο αυτα που της ειπα...
Εγώ: Αρια... Εγώ.... συγγνώμη αληθεια... δεν...
Ψέλλισα μην ξέροντας τι επρεπε να πω
Αρ: απλά φυγε...
Ειπε με κουρασμένη φωνη και εγώ εκατσα μην κάνοντας τίποτα για καποια δευτερόλεπτα, ώσπου με μια απότομη κινηση την εκλεισα στην αγκαλια μου. Εκεινη εβαλε το κεφαλι της κοντα στον λαιμο μου και αφησε εναν λυγμό ελεύθερο. Εγω ασυναίσθητα φίλησα το πανω μερος του κεφαλιού της και εκεινη εμοιαζε να εχει σταματησει να κλαιει επιτέλους.
Εγω: σςςς ολα θα ειναι μια χαρα μικρή, εγω ειμαι εδω...
Εκεινη έγνεψε βγαίνοντας απο την αγκαλια μου και σκουπισα μερικά δάκρυα απο τα μάγουλα της.
Εγω: τι λες να παμε μπροστα με τους αλλους?
Αρ: ναι παμε
Ειπε και ξεκινησα να περπαταω όταν το χερι της με σταμάτησε κάνοντας με να την κοιταξω.
Αρ: μισο, φαίνεται πολυ ότι έκλαιγα?
με ρώτησε ανήσυχη και εγω γέλασα ελαφρα
Εγώ: Όχι εισαι πανέμορφη
Ειπα και την ειδα να κοκκινιζει. Εγω χαμογέλασα και πήγαμε μπροστα με τους άλλουςΕλινας POV (ουυ πρωτη φοραα)
Ξεκολλησα τα χειλη μας και ο Μπραντον με κοιταξε μπερδεμενος.
Εγω: Μπραντον θελω να ξερω τι είμαστε....
Μπ: τι εννοείς ρε Ελινα?
Εγω: εννοω ειμαστε μαζι τωρα? Σαν ζευγαρι?
Μπ: τς...
Εκανε και περασε το χερι του μεσα απο τα μαλλια του εγω τον πλησίασα και ακούμπησα τον ωμο του.
Μπ: ρε μωρο μου τι σημασια έχει τι ειμαστε?
Εγω: για εμενα εχει.. θελω να ξερω οτι με θεωρείς δικια σου και να μην εχεις καμια αλλη εκτός απο εμένα
Μπ: ωραια αμα θες να ειμαστε ζευγαρι θα είμαστε ενταξει. Τωρα μπορουμε να συνεχισουμε αυτο που καναμε πριν?
Ρώτησε και με πλησιασε χαμογελώντας μου πονηρά. Εγω εγνεψα θετικα χαρίζοντας του ενα χαμογελο και εκεινος ξαναενωσε τα χειλη μας
YOU ARE READING
In love with the player? (Book 1) [✔️]
Teen FictionΔαν: ειδες? Δεν ήταν τοσο δυσκολο τελικα... Εγω: ΓΙΑ ΣΕΝΑ Δαν: μην ανησυχεις μικρη πατατα τωρα που ηρθα εγω θα αλλαξουν πολλα... Εγω: ο-οταν λες πολλα? Δαν: θα σε μαθω να εισαι ανετη και να σε προσεξει επιτέλους αυτος ο Άρης Ειπε με την μεγαλύτερη...