In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφαλαιο 62 *and they lived happily ever after*

*δεν κλαιω εγω εσεις κλαιτε....*

επεισης διαβασε το μεχρι το τελος λεω κατι πο ισως σε ενδιαφερει και ειναι λιγααακι σημαντικο:)

Λιγο καιρο μετα/ ακα δεν ξερω ποσο βλατε την φαντασια σας να δουλεψει δεν μπορω να τα κανω ολα εγω αμαν

Αριας POV

ανοιξα την πορτα με τα καινουρια κλειδια που κρατουσα. Μπηκα στο καινουριο μας διαμερισμα και κοιταξα τριγυρω.

εγω: ειναι μια χαρα για τους δυο μας και ειδικά με την Ελινα και τον Ντυλαν ακριβως απο πανω μας θα ειναι τελεια, ε Δανιηλ?

Δαν: οντως στο σπιτι ειναι πολυ ωραιο και χαιρομαι που οι απο πανω μας δεν ειναι καποιοι τελειως αγνωστοι... ναι ακομα και ο Ντυλαν...

εγω: χαιρομαι παντως που συμφιλιωθηκες επιτελους με την ιδεα

Δαν: ναι και εγω...

εγω χαμογελασα και τον αγκαλιασα φιλωντας τον. Δεν το πιστευω οτι με τον Δανιηλ θα σπουδασουμε μαζι. Περασαμε στην ιδια σχολη, οικονομικα. Η αληθεια ειναι οτι δεν ηταν και το ονειρο μου να περασω εκει αλλα λογικα δεν θα ειναι τοσο ασχημα. Α και οχι δεν ειμαστε τοσο τελειοι ωστε να περασουμε ολοι εκει, ο Ντυλαν δεν περασε πουθενα και απλα δουλευει σε μια καφετερια τα πρωινα. Ετσι κι αλλιως και να ηθελε να περασει καπου με το διαβασμα που εκανε ουτε στην ζαμπονοκοπτικη με λειζερ δεν θα καταφερνε να μπει. Η Ελινα παλι περασε ψυχολογια και η σχολη της ειναι εδω κοντα οποτε πηρε μαζι της και τον Ντυλαν και θα μενουν απο πανω μας. 

Δαν: που χαθηκες? τι σκεφτεσαι?

 εγω: ποσο τελεια θα ειναι αυτη η χρονια... εχω τα παντα δεν θα μπορουσα να ζητησω τιποτα αλλο. Εχω εσενα και μενουμε στο ιδιο σπιτι, εχω την κολλητη μου με το αγορι της να μενουν ακριβως απο πανω μας ειμαι μαζι σου στο πανεπιστημιο και ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΡΧΟΜΑΙΙ

εκεινος γελασε και συμφωνησε και συνεχισαμε μεσα στο υπολοιπο σπιτι. Δεν ηταν και πολυ μεγαλο αλλα ηταν αρκετο για τους δυο μας. Ειχε δυο υπνοδωματια, ενα μπανιο, μια κουζινα και το σαλονι. Παρομοιο ηταν και της Ελινας με του Ντυλαν. Μπηκαμε μεσα στο υπνοδωματιο οπου θα κοιμομαστε και οι γονεις μας μας ειχαν ηδη βοηθησει να βαλουμε τα μεγαλα επιπλα μεσα οπως το κρεβατι κλπ.

εγω: τι ομορφο που ειναι

Δαν: οντως

συμφωνησε και επεσε με φορα πανω στο κρεβατι. Εγω απλα τον κοιταξα χαμογελωντας και για να πω την αληθεια δεν ηξερα καν γιατι χαμογελουσα, απλα ημουν τοσο χαρουμενη με  το γεγονος οτι καθε μερα θα ξυπναω διπλα του. Εκεινος μου επιασε το χερι τραβωντας με προς εκεινον πανω στο κρεβατι