Love Drunk.. ( greek fanfiction with 1 direction)

Γεια σας!! Μετα απο πολυ σκεψη αποφασισα να γραψω κι εγω! ελπιζω να σας αρεσει!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

- Μη μπαμπα σε παρακαλω μην τη σκοτωσεις , σε παρακαλω!

-Δεν γινεται αγορι μ!!

*ΜΠΑΜ!!*

-Σε λιγα χρονια θα καταλαβεις πως ηταν για το καλο σου. Ολες οι γυναικες ειναι κακιες και θα σε πληγωσουν. Οπως και η μαμα.....

Το πτωμα ηταν σε μια γωνια με μια λιμνη αιματος τριγυρω.... Η πορτα εκλεισε με δυναμη πισω απο τον ανδρα με τα ματωμενα χερια , ετσι κλεισανε για παντα τα ματια της γυναικας...

-Να προσεχεις Χαρρυ μου. Η μανουλα σε αγαπα!

Πεταχτηκα απο το κρεβατι ιδρωμενος. Καθε νυχτα απο εκεινη την μερα το ιδιο ονειρο. Ο ιδιος πυροβολισμος υχει ξανα και ξανα στα αυτια μου. Το κενο βλεμμα της μητερας μου με στοιχωνει γιατι εγινα ιδιος με τον πατερα μου. Ιδιος! Οι γυναικες θα πληγωνουν ξανα και ξανα οποιονδιποτε.... Εγω τις σταματω πριν το κανουν. Ολοι οι ανθρωποι εχουν μυστικα, αυτο ειναι το δικο μ...

Ο δυνατος κροτος που ακουστικε απο το παραθυρο μου με εβγαλε απο τις σκεψεις μου. Ο δυνατος αερας μολις ειχε ριξει μια γραστρα κατω. Πηγα κοντα να δω.. Τιποτα ιδιετερο... Εκανα να φυγω αλλα τοτε μεσα στα αγρια μεσανυχτα και στην απολυτη ησιχια ακουστικαν δυο ανθρωποι που φωναζαν. Πηγα πιο κοντα στο παραθυρο ωστε να ακουσω καθαρα ( να κρυφακουσει μη χασει!).

Μια κοπελα φωναζε σε ενα νεαρο που μαλλον ηταν μεθυσμενος και το αγορι της. Δεν εδωσα σημασια. Εκλεισα το παραθυρο και ξαναξαπλωσα. Το παραθυρο ομως ξανανοιξε. Δεν υπηρχαν πια φωνες , δεν υπηρχε τιποτα. Ημουν πολυ πεειεργος να μαθω την συνεχεια του ροματζου οποτε εβαλα παπουτσια και κατευηκα κατω. Μπορει η κοπελα αυτη να ηταν το επομενο θυμα μ... Αν και ειχα υποσχεθει να μην ξανα σκοτωσω. Δυστηχως ειμαι σαν τον πατερα μου. Ενα τερας που δεν μπορει να αγαπησει. Ετσι ειχε πει η τελευταια κοπελα λιγο πριν αφησει την τελευταια της πνοη... Εστριψα στην γωνια και τοτε αντκρισα το 'ζευγαρακι' . Η κοπελα ηταν στριμογμενη σε μια γωνια και αυτος ηταν ετοιμος να την χτυπησει. Ειπα να γινω ηρωας!

- Ασε ησιχη την κοπελα! του φωναξα και τον εσμπρωξα προς τα πισω

-Κι εσενα τι σε νοιαζει ρε φιλε?! απαντησε παραπατωντας

Κατευθηνθηκα με γρηγορα βηματα προς το μερος του. Αυτος τρομαξε και αρχισε να τρεχει μακρυα. Αρχισα να απομακρινομε κι εγω. Ηξερα οτι θα με φωναξει πισω η κοπελα.... Παντα το κανουν.

-Ε εσυ περιμενε! μου φωναξε τελικα.

-παρακαλω. απαντησα και εκανα ξανα να φυγω

-περιμενε!

-Τι? ειπα και κατευθυνθικα κοντα της στα τυφλα μεσα στο σκοταδι.

-Πως σε λενε? με ρωτησε αθωα σηκονωντας το κεφαλι της για να με κοιταξει

-Χαρρυ.... Σταυλς απαντησα και εφυγα μεσα στην παχια ομηχλη....

Λοιπον!!! ακουω?! θελω να μου πειτε πως σας φενεται! παρακατω γινεται πιο ενδιαφερον!!! ελπιζω να σας αρεσε!!! <3 :)